𝐏𝐑𝐈𝐆𝐈𝐎𝐍𝐈𝐄𝐑𝐎

𝐏𝐀𝐑𝐓 — 𝟏

Aeroportdan tashqariga chiqqan zahoti yigitning yuziga sovuq shamol urildi. Qor sekin-sekin yog‘ayotgan bo‘lsa-da,aeroportning ichi ham tashqarisi ham odamlar bilan to‘lib-toshgan edi. Odamlar shoshilib taksilarga chiqardi, kimdir kimnidir kutardi, yana kimdir telefonida baland ovozda gaplashardi. Yigit esa bularning birortasiga e‘tibor bermay mashinasini qidirdi.

Ko‘p o‘tmay, ko‘zlari tanish qora mashinaga tushdi. Uning yonida haydovchisi Yuxi odatdagidek jiddiy qiyofada turardi.

Yoongi mashina tomon yaqinlasharkan, qor zarralari yelkasiga qo‘nar, oyoqlari ostida qor mayin g‘ijim ovoz chiqarardi.Yuxi uni kelayotkanini ko‘rib hurmat ko'rsatgancha eshikni ochdi.

-Koreyaga xush kelibsiz janob

Yoongi hech narsa demasdan mashinaga o'tirdi va orqasidan mashina eshigi yopildi. Yuxi ham o'z joyini egallagach qayerga olib borishi kerakligi haqida buyruq kutardi.

-janob...

-uyga –Yuxi gapini tugatmasdan nima demoqchiligini bilgan Yoongi qisqa javob berdi

Mashinada bir zum tinch bo'ldi.Dvigatelning ishga tushirilgan ovozi eshitildi. Yoongi boshini yon tomonga suyab, oynadan tashqariga qaradi.Yuxi rulda bo‘lsa ham yonidagi odamning kayfiyatini sezmaslik imkoni yo'q. U ikki yildan beri Yoongining yonida edi va jimligi ortida qanchadan-qancha charchoq borligini bilardi. Lekin ortiqcha savol bermaslikni afzal ko‘rdi.Shahar yo‘llarida mashina sokin harakatlanardi.Uzoq masofaga yurishga ulgurmasdan svetoforning qizil chirog‘i yonib, mashina asta sekin to‘xtadi.O‘sha payt Yuxining telefoni jiringladi.Telefon mashinani neytraliga ulangandi, Yuxi telefon ekranidagi yozuvga qaradi va shunchaki qizil tugmani bosib qo'ydi.Yashil chiroq yongach mashina yana ishga tushdi.Orada biroz sukunatdan so'ng Yoongi gap boshladi.

- nega javob bermading ? – hanuz oynadan tashqariga qaraganicha so'radi

- janob u meni rafiqam edi...baribir tayinli gap gapirmasdan, boshimni og'ritadi – rulni yana qattiqroq siqib yutinib qo'ydi - samalyotda charchagan bo'lsangiz kerak, qorningiz ochmi?

Shu payt yana telefon jiringladi. Yoongi boshini burib,Yuxiga qaradi.

- javob ber – jiddiy oxangda gapirdi

Ortiqcha gapirishni istamagan Yuxi qo'ng'iroqga javob berdi.Telefonni ikkinchi tomonidagi qizni ovozi butun mashinani to'ldirdi.

- nega telefonni ko'tarishingiz bunchalar qiyin yoki o'ynashlaringiz bilanmisiz?

- Yesol Yesol men hozir ishdaman

- lekin ishonolmayapman, ha mayli... Bugun qanday kun ekanligi esingizdami?

Bu ovoz Yoongining quloqlarida yangradi. U asta sekin yuzini oynadan tortib, Yuxiga emas, telefon ekraniga qaradi.Bu ovozni adashtirib bo‘lmasdi.Yoongi ko‘zlarini yumib, bir zum jim qoldi. 3 yil oldin huddi shu kuni jonidan ortiq ko'rgan sevgilisidan ayrilgandi.O'z hayyolari bilan ovora bo'lgan Yoongi, Yuxini gaplarini eshitmadi

- janob axvolingiz yaxshimi

- u kim...aaa Ismi nima... – dovdiragancha nima deyayotkanini chunmagan Yoongi savolni o'zgartirdi – to'g'rirog'i xotiningni rasmini ko'rsam bo'ladimi?

Bu gapdan so‘ng mashina ichida og‘ir sukunat cho‘mdi. Yuxi dastlab Yoongiga qarab, ko‘zlarini kattaroq ochdi – xuddi “chunmadim, nima?” degandek. Keyin yengilgina kulimsiradi.

- ha, nima uchun janob –telefonidan rasmni qidirgancha bir yo'lga bir telefonga qarab gapirdi

- ortiqcha savollarsiz tezroq

Yuxi indamadi, oxiri bir rasmni topgandek bo‘ldi. Bosh barmog‘i ekran ustida to‘xtadi,biroq Yoongiga ko‘rsatishga shoshilmadi.

– hech kimdan bunday talab eshitmagandim. Siz nimaga bunchalik… qiziqayapsiz?

– Chunarsiz gaplarni qo‘y… – deya sekinroq ovozda dedi – ko‘rsat rasmni.

Yuxi kulib,telefonni sekin ko‘tarib, Yoongiga uzatdi.Yoongi Yuxining qo‘lidan telefonni oldi. Bir qarashdayoq rasmdagi yuzni tanidi.

– …Yesoya – deya lablari orasidan shivirladi,ko‘zlari esa ekranga tikilar edi.

Yuxi unga hayron qaradi
– Nima dedingiz? Yesoya ? Yo‘q, janob. Bu Yesol

- nima? Yesol? – sekin pichirladi u - ammo u Yesoya...buni aniqlashtirishim kerak - Yoongi telefonni Yuxiga berdida yana osha jiddiy qiyofada oyna tomon o'girildi.

𝗠𝗜𝗡`𝗟𝗔𝗥 𝗤𝗔𝗦𝗥𝗜

Yuxi mashinani qasrning baland, qora temir darvozasi oldida sekin to‘xtatdi. Darvoza ikki tarafga asta ochildi. Yo‘l ikki tarafida qadimiy daraxtlar, ulkan marmar haykallar qator bo‘lib joylashgandi.

Yoongi mashinadan tushgach qasrdek uyga biroz qarab turdi. Yuxi ham mashinadan tushib uning oldiga turgancha uyga qaradi.Uy shahardan chetroqda bo'lgani uchun hech qanday shovqin yo'q.Yuxi qo'l soatiga qaragach Yoongiga yuzlandi

- janob bugun rafiqamni tug'ilgan kuni edi, ertaroq ketishim kerak, maylimi?

- kutib tur,bugun meni sevgilimni ham tug'ilgan kuni, birga nishonlaymiz.

- lekin janob

- havotir olma har qanday to'lovni bo'ynimga olaman – deya uy ichiga kirib ketdi

Hali ham hech narsani anglamagan yigit shunchaki mashinaga borib o'tirishni afzal ko'rdi. 5 daqiqaga qolmay Yoongi ham kiyimlarini yangilab chiqdi.

- yo'l yo'lakay rafiqamni olib ketamiz, maylimi?

- albatta,sevgan qizimni ham

Shu bilan mashina ichi sukutga cho'mdi.Biroz yurishgach unchalik katta bo'lmagan binolar oldida to'xtashdi, shunda Yuxi gap boshladi

- janob 5 daqiqa

Yuxini nimani nazarda tutganini sezgan Yoongi bosh chayqadi.Yuxi kulib bino ichiga kirib ketdi.So'ng deyarli 5 daqiqaga qolmay bino ichidan o'zi tanish qiyofani ko'rdiyu mashinadan sekin tushdi. Ammo bino ichidan chiqayotkan qiz unga e'tibor bermadi.Mashinaga biroz qolganda endi uni oldida turgan odamga e'tibor bergan qizni rangi oqarib ketdi.Ko'z ko'zga tushgan on vaqt deyarli to'xtab qoldi.Ammo shu on " Oyijon " deya baqirgan kichik bolakayni ovozi hammasini buzdi.

𝐀𝐔𝐓𝐇𝐎𝐑:𝐉𝐀𝐄𝐔𝐍 𝐘𝐄𝐒𝐎𝐋
𝐂𝐇𝐀𝐍𝐍𝐄𝐋:𝐋𝐔𝐌𝐈𝐄𝐑𝐄 𝐅𝐀𝐍𝐅𝐈𝐂𝐒