Oʻxshash emas | ep_3🔞
Bir koʻz yumib ochguncha ikki hafta izgʻirindek oʻtib ketdi. Soyun Taehyungga ancha koʻnikib qolgandi, Taehyung jaxldor va jiddiy insonligini ikki hafta ichida oʻrganib boʻlgandi. U qancha jaxldor boʻlmasin Soyungga nisbatan axloqsizlik qilmaslikga harakat qilishi ayon edi.
Kun boshlanganini allaqachon ogohlantirgan quyosh, zarralaridan biri, xonaning ochiq derazasi orqali, keng kiravat oʻrtasida, xotirjamlik bilan orom olayotgan qizni koʻzlariga tushib, yumuq uyquning qorongʻuligini yoritish orqali, munchoqdek koʻzlarni ochishga undaydi.
Birma ketin, kipriklar qatori tepaga koʻtarilarkan, birinchi boʻlib koʻrgan chehrasi, uning umidsizligini egallagan inson edi. Lekin uning uyqudagi muloyimligi hech bir xotirjamlikni insonga jam qilib berolmasdi. Uxlashsayu, tushlarda ruhlar bilan baxtli yashashsa. Tana doim insonga qarshi ishlaydi. Ruh doim iymon tomon, tana esa aksincha yolgʻon his-tuygʻular uchun oʻzligini qurbon qiladi xolos.
Biroz tikilgan chehrada uygʻonishga moyillik bildirilarkan qiz koʻzlarini shoshilinch yumib oldi. Oʻzini uxlaganga solib, rolini mukammal ijro qildi. Haqiqatdan ham Taehyung uni uxlayapti deb oʻyladi, uygʻongach oʻzini ipiga keltirib, qizning yuziga qayinlasharkan, lablarga yetib borishi uchun unga cheklov qoʻygan burun ustida ozgina jang qildi. Soʻng qizni peshonasiga oʻz mayinligidan bosib, koʻrpani qulayroq yopib, yuvinish xonasiga kirib ketdi.
Bu qanday his tuygʻu, mehrmi bu, yoki sevgi, balki sevgi mehridir. Gʻamhoʻrlikdir bilmadim ammo men bu tuygʻuni his qilgan vaqtimda oʻzimni kimgadir kerakdek his qilishni boshlayman. Avvallari buni oʻyalmagandim ham.
- Soyun, uygʻon nonushtaga tush. - erkak allaqachon vannadan chiqib, kiyinib ham boʻlgandi. Chap bilagidagi soatni toʻgʻirlab, ustiga jiketini tashladi va xonadan chiqib ketdi.
-huhhh - Soyun erkin nafas ola boshladi. Ustidagi koʻrpani olib, oʻrnidan turdi, xuddi eridek vannaga kirib yuz qoʻlini yuvib, kiyimlarini alishtirib nonushta uchun pastga tushdi.
– hayirli tong - oʻtirgan vaqtida ham qaddini egmasdan nonushta qilayotgan inson mukammal koʻrinishda edi.
– senga ham - nonushtani ogʻziga solar chogʻi, qizga nigoh tashlamasdan javob qaytardi.
– oʻtir, - Hali ham nigohlarini ovqatdan uzmasdan boʻsh qoʻli bilan oldidagi stolni bildirib ishora qildi.
Soyun indamay, buyruqni bajardi. Qiz oʻtirishi bilan, uning dimogʻiga urilgan hid tufayli, tomogʻiga kelgan kuchli zarbadan qayta oʻrnidan turdi, bu safar nimadirdan xavotirlangandek oʻrnidan turib, toʻgʻri oshxonaga yaqin boʻlgan yuvinish xonalaridan biriga bordi.
Juda tezlikda boʻlgan holatga tushunolmagan Taehyung, lablari atrofini sochiqga artib, zarillik bilan oʻrnidan turdi. Uzun oyoqlari bilan qizning izidan darrov borib, eshik tutqichini qimirlatdi.
– Soyun, senga nima boʻldi yaxshimisan - ovozida havotirli toʻnlar borligi ayon. Eshikni tinmay qoʻli bilan taqillatib, qizning holini qayta-qayta soʻrashdan charchamasdi. Shoshilib qolganidan kalitlarni unutgan yigit yana bir yoʻqotishdan qoʻrqib, eshikni yelkalari yordamida zarb bilan oʻz oʻrnidan chiqarishga tayyorlanayotgan vaqt, ichkaridan ovoz keldi.
– m...men yaxshiman, xavotirga oʻrin yoʻq. Nimadir yoqmadi shekilli, hozir oʻzim chiqaman - arang javob berdi, Taehyungni esa koʻngli biroz xotirjam tortidi.
– Soyun, shifoxonaga olib boraymi.
– yaxshiman dedimku Taehyung, meni biroz yolgʻiz qoldira olasizmi - tomchilarni koʻzidan chiqarmaslik uchun tish-tirnogʻi bilan kurashardi.
– hop Soyun, faqat meni xavotirga qoʻymasdan chiq. - ovozda biroz xushmuomalalik va buyruq berish aks urardi.
– hop - hissizlarcha javob qaytardi.
Y...yoʻq, bunday boʻlishi mumkin emas. Me...men qoʻrqyapman, m..men qilolmayman uni yoʻqotishim kerak. Taehyung bilib qolsa. Y...yoʻ....yoʻq.
Biroz avvalgi yangilik tufayli, ortidagi rakvinaga muvozanatni yoʻqotib qoʻlini qoʻydi. Tanasini, butun hammomni egallab, yaraqlab turgan kafillar toʻplamiga sirpantirib sovuq polga umidsiz quladi. Koʻzidan chorasizlik tomchilari tinmay oqardi. Lablari orasidan chiqmasligi ovozlar yoʻlini kaftalari yordamida cheklab, ingillab yegʻlab yubordi.
– Soyun, asabim buzilyapti, nima boʻldi, nega chiqmayapsan - bir muddat butun uyni egallagan sukunat oʻz oʻrnini jiddiy, buyruq tovushiga boʻshatib bergach, Soyun yana oʻsha oppoq rakvinaga tisarilib oʻrnidan turdi, yuzini hoʻl qilgan shoʻr tomchilarni artib, eshikni ochdi. Eshik ortida, qoʻllarini qora shimi ichiga tiqib, baland boʻy va chimirilgan qoshlari bilan Taehyung, yuzini ming bir savollar aksi ila qizga qarab turgandi.
– m...me..men Ya...yaxshiman, Taehyung havotirlanmang. Nonushta qilishda davom etaylik iltimos. - Soyun birinchi marotaba Taehyungga muloyimlik bilan murojat qilishidan Taehyung bir nima borligini hitladi.
– hop, sen nonushta qilib tur, men dori olib kelaman - qizga siniq tabassum qilib qoʻydi. Past boʻyli qizni yelkasi orqali undan biroz uzoqroq turgan kichik jussani oʻziga yaqinlashtirib, yumshoq lablarini qizning terlagan peshonasiga asta bosdi. Soyunning yuzi erining koʻksiga tegiboq koʻzidan istaksiz tomchi dumaladi. Taehyung qulayroq boʻlishi uchun, qizni bagʻriga bosib sochlarini avaylab silardi.
– Soyun, yaxshi boʻl iltimos, kasal boʻlma. Men sensiz yashay olmayman, mendan hech nimani yashirma maylimi. - ovutuvchi ovozda Soyunni avaylab qoʻydi.
– hop - u bemalol javob qaytardi. Qoshlarini mayus tushirib, siniq tabassum qildi.
– endi bor - qiz bagʻridan chiqarib, oshxonaga borishini tayinladi.
Soyun oshxona tomon ketguncha Taehyung unga qarab turdi, qizning jussasi yoʻq boʻlgandan keyin, hammomga kirib u yerni koʻzdan kechirdi.
Erkak qora chigʻlarini butun hammom boʻylab aylantirarkan, vanna chetida joy egallagan toʻquv asbobiga oʻxshash buyumga koʻzi tushdi. Taehyung uni indamay olib ichki choʻntagiga solib, hammomdan chiqib ketdi.
– menga qara, aytkanlarimni qilsang onangga tegmayman, bilasan shifokorlik boʻyicha ilmim yetarli, kiprik qoqmasdan onangni tagini quritishim mumkin.
– ayol kishi ham shunchalar iflos boʻladimi. Onam uchun hamma narsaga tayyorman. Agar onamga qoʻlingni uchini tekkizsang aytib qoʻyay barcha kirdokorlaringni oshkor qilaman.
– men bir soʻzli ayolman, sen indamay aytkanimni qilasan, men esa onangga tegmayman.
Avtor: Ishonchsizlik, hattoki butun boshli hayoti havoga uchirishi mumkin...
– Soyun, men ketdim. Yaxshi oʻtir hopmi, agar yana biroz avvalgi holatni sezsang menga qoʻngʻiroq qil. Uyda telefon bor. Yunada esa raqamim. - Taehyung qarshisidagi oynadan qizga qarab ham galistugini toʻgʻirlardi.
– yaxshiligingga ishonching komilmi? - Soyungga yaqinlashib, yelkasiga mehr bilan qoʻl qoʻydi.
– men yaxshiman, ketavering. - yana oʻsha muloyimlik bilan javob qaytardi.
– seni issigʻing bor menimcha - Taehyung buni aniqlashtirish uchun qizni peshonasiga lablarini chuqur bosdi, deyarli oʻzidan iz qoldirdi. Avvallari bunga doim qarshilik qiladigan Soyun indamadi, tarasha qotgan haykaldek turishi, muloyimligi Taehyungni shubha ostiga oldi.
– men kettim - qizga tabassum bildirib, avval xonadan keyin esa uydan chiqib ketdi.
Yolgʻiz qolgan qiz, batamom oʻzini yoʻqotdi, hayollari tor-mor boʻldi. Qorniga qoʻlini qoʻyib, bu zulmatda abadiy qolishi uchun ichida saqlayotgan sababidan achinib yegʻlardi. Bu kun kelishi kerak edi. Lekin buni hayoliga ham keltirmagan qizcha qoʻrquvdan dagʻ-dagʻ titrab, yegʻlashdan toʻxtamasdi. Unda zarracha boʻlsa ham umid bor edi, bu zulmatdan halos boʻlish uchun umid bor edi. Ammo oʻsha umid ham oʻzidan zar qoldirmadi.
qizni gaplarini tahlil qilardi.
– nima, shundoq ham biz uchtamizku, men, Soyun, Yuna. Yana kim boʻlishi mumkin - barmoqlari yordamida insonlarni sanab chiqti, biroz sukutdan keyin hayoliga kelgan narsa tufayli oʻrnidan sapchib turib ketdi.
– NIMA, men ota boʻlamanmi.... Yaaa ey Xudo rost boʻlsin iltimos. - Taehyung xursandchiligini ichiga yutolmay barcha muhum ishlarini tashlab, uyi tomon uchib bordi.
Taehyung mashinasidan quvonchidan ichiga sigʻmay tushib, katta qadamlar bilan uy eshigi tomon yaqinlashib ichkariga kirdi.
Yigit uy ichiga kirarkan, uydan ayol kishining baland nolasi eshitilardi. Lekin bu ovoz aynan kimnikiligi aniq emasdi. Erkak va ayolning yaqinlikdan qilayotgan rohatli ovozlari butun uyni qamrab olgan. Va bu ovoz Taehyung va Soyunning xonasidan kelayotgandi.
Taehyung tabassum oʻrniga sovuqlikni egallab, xona tomon shubha va qiziqish bilan yaqinlashdi.
– u keldi, qizni olib chiq. - kiravatda bamaylixotir yotgan erkak qarshisidagi qizga qarab gapirdi.
Yuna xona ichida joylashgan yana bir xonadan xushsiz va kiyimsiz yotgan Soyunni olib chiqib kiravatga yotkazdi, Taehyung kirishi uchun begona erkak xushsiz yotgan qiz ustiga joylashdi.
Qarshisidagi voqeaga guvoh boʻlgan yigit, koʻzlarri kattalashib, oʻzini arang tiyib turgandi. Gʻazabi qaynagani uning boʻynidan boʻrtib chiqgan tomirlaridan ayon edi. Koʻzi qonga toʻlgan Taehyung birinchi boʻlib erkakga yopishdi.
– T....T...Tae....Taehyung unday qilmang. - ilojsizlik bilan, duduqlanib soʻradi.
Taehyung gaplarni aslo inobatga olmay, qoʻpol teginishlardan charchamadi. Yanada chuqurroq azoblash erkakga rohat bagʻishlardi. Oʻzini kiyimlardan butunlay halos etgach, zabani kiprik qoqmasdan berdi, avvalgi erkalashdan asar ham yoʻq edi, qizni ichiga chuqurroq joylashishga uringani sari Soyun ogʻriqdan qichqirardi.
Soʻngi soniya, ogʻriqlar chidab boʻlmas darajada qattiq, erkakni yelkalarini shilib alamini olar bazida pastelni qoʻllari orasida gʻijimlaganida koʻzidagi yoshlari otilib chiqardi. Taehyung esa unga hatto etibor ham bermasdan, jaxl ustida qizni hohlagan koʻyiga soldi. Erkak oʻzida issiqlikni sezgach, qizda chiqayotgan qonni koʻrib ajablandi.
– bu nima boʻldi, u qiz bola emasku.
– b...bo....bolam - lablar orqali bugungi soʻngi soʻzlar aytildiyu qiz koʻzlarini ogʻir yumdi.