PASSIONFLOWER | ep_7
<< Bir kun, meni sogʻinasan, ammo ancha kech boʻlgan boʻladi. Afsuslanasan. Lekin men baxtli boʻlaman! >>
Soyun ahamiyat bermasdan, shunchaki eshik oldidan, yuzini egallagan yosh izlarini artib oʻtib ketar on. Eshik ochilib, Seo uxlash kiyimida rohatli yuz bilan chiqib keldi. Soyun unga eʼtibor bermay zina tomon yaqinlashgan vaqti. Seo uni bilagidan birda tutib toʻxtatdi.
– Sen, bizni oʻrtamizdagi yagona toʻsiqsan, men aslida Jungkook uchun keldim, Taehyung bilan esa shunchaki kelishganmiz!
– meni qoʻyib yubor! Kim bilan nimani kelishganingni menga qizigʻi yoʻq. Jungkookingni ham ol. Menga hech kim kerak emas!
Soyun gʻazab qilib, qizdan qoʻlini silkitib tortib olar vaqt, Seo vaziyatdan foydalanib, baland zina ogʻzida turgan qizni, oyogʻidan toyish yoʻli bilan yeqitdi. Soyun ogʻir qichqirib zinadan zarb va tezlik ogʻriq bilan tusharkan, zinaning yarimiga kelganda hushidan ayrildi. Uy eshigi ochilib Jungkook mast holda uyga kirdiyu oyoq ostiga Soyun baland zinadan dumalab tushdi. Jungkook miq etmay qoldi, birdan yuz bergan vaziyat uni esankiratib qoʻydi. Keyin oʻzini oʻnglab. Qoʻlidagi kastumni uyning bir burchagiga otib, Soyun tomon yugurdi.
– Soyun, Soyun koʻzingni och - Soyunning yarim tanasini koʻtarib bukilgan sonlari ustiga qoʻyib, bir qoʻlini uni boʻynidan oʻtkazdi. Soʻng yuziga biroz turtish bilan oʻziga keltirmoqchi boʻldi. Ammo buni uddasidan chiqolmaydi u. Soyunni boshining orqa qismidan esa tinmay qon ketardi.
– gulim, sabr qil iltimos - Jungkook beqaror tashvish bilan xavotirli tayinladi oʻzicha.
– Iltimos Soyun, koʻzingni och - Soyunni koʻtarib ketarkan, orada titroq ovoz bilan iltijo qilib qoʻyardi.
Mashina orqa qismiga qizni joylagach, oʻzi tezlikda borib haydovchi oʻrnini egalladi. Shinalarni asfaltga ishqalab, gazni bor kuchi bilan bosib, shifoxonaga ketdi. Jungkook Soyunni olib chiqishdan avval koʻrgan narsasi. Seoning jirkanch jilmayishi boʻldi.
– hozir, ozgina qoldi, hayotim oʻzgina - hiqildogʻiga bir narsa tiqilgandek arang gapirdi. U shunchaki koʻz yoshlarini ichiga yutar on, ular qalb yoʻliga tiqilib qolishdi.
Soyunni zambilga yotkazib, zudlik bilan qon quyishdi. Yarasiga muz qoʻyib, uni tezlikda Jungkook bilmagan xonaga olib kirib ketisharkan.
– xonim, puls yoʻq - hamshira qiz Soyunni bilagini bir siqib, bosh shifokorga biroz baland va shoshilinch ovozda dedi.
– Ni....ni...nima qa...qanaqasiga pulsi yoʻq. Nima deyapsiz. - Jungkookni koʻzlari kattalashib , esankiragan yuz ifodasi unda boʻrtib ketdi.
– Janob siz qolishingiz kerak.
– Yoʻq yoʻq, u meni hotinim, men qololmayman. Men uni yolgʻiz qoldirolmayman YOʻQ
Shifokorlar unga ahamiyat ham bermay eshiklarni yopib, tamballashdi. Jungkook esa shunchaki eshik ortida, eshik ochilishini talab qilib, baland ovozda qolib ketdi. Bundan foyda yoʻqligini bilgan Jungkook, eshik oldidan biroz uzoqlashib. Holsiz tanasini bukdi, kaftlari bilan koʻzlarini toʻsib, achinarli yegʻlab yubordi.
Jungkook orqasi bilan devorga teginib, sirpanib yerga oʻtirib qoldi. Koʻzidan ketma-ket tinmay kelayotgan koʻz yoshlarini qoʻli bilan artib. Oʻzi eshitilarli ovozda.
– Jin ursin, hammasiga oʻzim sababchiman - sekin gapirib, yana uzulishni yegʻlash bilan boladek hiqilladi.
Jungkook yegʻlayverib toliqqan, holsiz va kuchsiz koridor kreslosida tartibsiz nafas olib oʻtirardi.
– Jungkook, Soyunga nima boʻldi.
Jungkook hovliqib unga qarab turgan Taehyung va uni ortidan soxta havotirli yuz bilan turgan Seoni koʻrdiyu, oʻzini anglolmas vaziyatga tushib qolib tana erkinligini yoʻqotdi.
– Lanati - u tishlari orasida gʻazab bilan visillab, oʻrnidan turdi. Jagʻini qimirlatib, Taehyungni yoqasidan oldi. Uni koʻzlari qizargan va ogʻriq bera boshladi.
– agar, Soyunimga bir nima boʻlsa, kallangiz bilan javob berasiz. - chidolmay yegʻlab ham yubordi. – manavi foxishani qornida seni bolang boʻlmaganda, Soyundan ham battar holga tushirgan boʻlardim. Duo qil hotinimga hech narsa qilmasin - yuzi qizarib yana koʻz yoshlariga erkinlik berdi.
Jungkook familiyasini eshitib, tez bosh burdi, Taehyungga hatto etibor ham bermasdan, uni yoqasini qoʻlidan halos etib. Hamshirani oldiga shoshildi. Min umid va sevgi bilan.
– ha janob u yaxshi, faqat boshining orqa qismiga beshta chok tushdi.
– shukur - Jungkook qoʻllarini ogʻziga qoʻyib yegʻlab yubordi.
– janob, ayolingiz homilador ekan! - u Jungkookni quvonchini koʻrib, uni yanada baxtli qilishni istadi.
– Nima - Jungkook yegʻidan biroz boʻshab.
– ha, faqat! U kuchli tezlikdan biroz qoʻzgʻalgan, bu kichik homila uchun ancha havfli. Lekin Xudoning moʻjizasi bilan u tirik va sogʻlom. Nima boʻlishidan qatʼiy nazar hotiningizni va bolangizni asrang.
Ota boʻlish, Jungkookga birinchi bor bunday masʼuliyatni bildirishdi. U yerda boʻlsada ikki quvonchdan samolar quchardi.
– me...men ota boʻlamanmi - biroz avval yoʻqotishdan qoʻrqib koʻz yosh toʻkayotgan koʻzlar endi quvonchdan porlamoqda.
Jungkook keng kaftini lablari atrofiga bosib. – Ishongim kelmaydi. Quyuq yoshlarini tabassum bilan quritib, hamshiraga yuzlandi.
Pov Jungkook
Unga nima deyman? rostini aytaman, Soyun Fesinaga bu haqida aytmaydi, men ayolimni yoʻqota olmayman. Mendan hafa boʻlib, oʻzini tortishiga bardoshim yetmaydi. Unga teginmasdan yasholmayman. U meniki, ular meniki....!
Jungkook hamshira koʻrsatib olib kirayotgan kalidor boʻylab, hayol bilan ketardi. Qadamlar astalashib soʻng toʻxtatildi. Jungkookga koʻrsatilgan eshik oldida Jungkook negadir oʻzini hijolat tutdi.
Pov Jungkook
U seni hotining, nega tortinasan? Dadil boʻl!
Jungkook eshikni ochib ichkariga kirdi. Hayol bilan yotgan Soyun uni korib on, koʻzlarini yumib oldi. Jungkook buni koʻrmagandek miyigʻida kulib qoʻydi.
– Soyun - u hozir borib ayolini mahkam bagʻriga bosib, uni yumaloq yuzini gʻijimlab oʻpib tashlashni istardi. Ammo, buni vaqti emas.
Jungkook Soyunni oldidagi stolga oʻtirib – meni sevishingni bilaman! Meni Seodan rashk qilganingni ham va - u chuqur hoʻrsinib davom etdi – mendan ranjiganingni ham!
– Soyun - u ismni huddi Soyunni tasvirlangandek aytib, bosiqlik bilan davom etdi – u sen Taehyung bilan koʻrib qolgan qiz.
Soyunni koʻzlari kattayib ketdi. Lekin u Jungkookga orqa qilib yotibdi.
– u Taehyungdan homilador, va Taehyung oilasi buzilib ketmasligi uchun qizni sen bilan yashab tursin dedi, mendan yordam soʻradi. - tomoq qirib – sen Soyunni sevmaysan nazarimda, shuning uchun yordam ber dedi. Meni ichimdagi yolgʻon tuygʻularim esa buni tasdiqladi. Ammo men anglagandim, sevgimga taslim boʻlganimda seni endi topgandim, seni koʻrgan onimda men sevgiga taslim boʻldim Soyun - mehr bilan Soyunni qoʻlini silab qoʻydi.
– men shu kungacha birorta qizni tanasiga yomon nigoh bilan qaramganman, hatto qoʻlimni tekkazmaganman. Qachondir, kimnidir sevib qolaman deb oʻylamagandim, yagona oʻzingni sevdim. Faqat seni oʻzingni. Endi menga boshqa ayollar qiziq emas! Huddi avvalgidek. - Soyun bu gaplardan jim yegʻlardi.
– me...men se..seni sevaman! - uzoq kutilgan jumlalar uzilish bilan chiqsada juda goʻzal edi. Fasl qish boʻlsada, Soyun uchun bahordek edi.
– unda nega uni oldiga kirib ketdingiz - baland yegʻi ovozda Soyunning ovozi eshitilarkan Jungkook koʻz yoshlari bilan tabassum qildi.
– uni oldiga men kirmadim! Men seni oldingdan chiqib barga bordim! Keyin qaytsam sen yeqilib tushganingni koʻrdim. Yuragim tovonimga tushib qolay dedi, men qattiq qoʻrqib ketdim, seni yoʻqotishdan qoʻrqdim. - pushaymonlik bilan.
– biz ota-ona boʻlar ekanmiz Soyun!
– biz sizdan hafamiz! - Soyun yegʻlayotgani uchun erkalanish ohangida gapirardi.
Jungkook esa bu bir erkalanish va Soyun uni tushunganidan dalolatligini bilib baxtli tabassum qildi.
– endi menga qara - bosiq ovozda jiddiy dedi.
– yoʻq - Soyun battar erkalanishni boshladi.
– Soyun, oʻgʻlim buni eshitib turipti, mendan arazlaganingni bilsa sendan hafa boʻladi?
– uni oʻgʻil bolaligini siz qayerdan bilasiz? - Soyun oʻzi bilmasdan Jungkook tomon jasadi bilan burildi.
– seni ichingga uni men joylaganman, bilaman. - u magʻrur kulib dedi.
– uyatsiz - Soyun qayta eriga orqa qilib oldi.
Jungkook esa asabiylashib, Soyunni oldidagi kichik joyga katta gavdasini tiqib, Soyunni yarim tanasini ustiga qoʻydi. Soyun esa hali hamon jim erkalanish bilan edi
– ancha ayb ish qildim, lekin hammasini sababi bor. Seni azoblash hayolinga keldi lekin qoʻlimdan kelmadi! - Jungkook Soyunni qorniga qoʻlini qoʻyib davom etdi.
– buni ichida meniki bor. Uni ichida saqlayotgan ham uni ichidagi ham meniki, faqat meniki, balki onasidek oppoq va sepkilli malikamdir, yoki huddi oʻzimdek shahzoda - keng tabassum qilib. Soyun ilojsizlik va sogʻinch bilan eri tomon qayta yuz burib, uni koʻkragiga yuzini koʻmib.
– sizni yomon koʻraman! - gapirib, darrov erining kiyimini namlab berdi, namlikni hatto Jungkookni tanasi ham sezdi.
– men ham - Soyunni oʻziga qulay va mahkamroq yaqinlashtirib, yuzlar orasini tenglashtirdi.
– nimadir yeyishni hohlaysanmi, qorning ham och qolgandir.
– hozircha toʻqman, hech nima kerak emas - Jungkookni boʻyniga yaxshilab joylashib.
– yaxshi uxla, men seni kuzatib yotaman - Jungkook Soyunni yelkasi tagidan bir qoʻlini oʻtkazib, uni sochlarini erkalab silardi.
– hop - shishgan koʻzlarini yumib, Jungkookni mahkam bagʻriga bosdi. Jungkook xotirjam edi, baxtli tabassum qilib, qizning peshonasida kichik oʻpich qoldirdi.
– sizni yaxshi koʻraman! - Soyun aytgan gapidan keyin bir on qotib qoldi keyin shoshilib – Tagʻin bu gaplarni Soyun aytdi deb oʻylamang, bu gapni bolangiz aytdi, men sizni yaxshi koʻrmayman
– men ham, mittivoyim - Jungkook kulib, Soyunni silab qoʻydi.
– boʻldi uxla - buyruq ovozda takidladi.
– Hoop~ - biroz choʻzilish bilan chiqgan erinchiq ovoz, qizni lablarini shishirib soʻng koʻzlari yumildi.
Ikkisi koʻzlari yumuq, bir biri bilan orom olib, uxlasharkan xona eshik tutqichi pastga tushib kichik ovoz xonani egallar on, sezgir Jungkook koʻzlarini uyqu bilan qisqa ochib kirib kelayotgan ikki insonlarga bosh koʻtarib qaradi. Birini qoʻlida shirinliklar bilan goʻzallikda tengsiz bir gul turardi. Yuzlarida tabassum avj olgan holda, sekin qadamlar bilan xonaga kirishdi. Jungkook gavdasini balandroqqa siljitib.
– tong otti ogʻayni - Taehyung yuzida samimiy tabassumi bilan.
– ni...nima - Jungkook koʻzlari kattalashib, chap qoʻlini koʻtarib bilagidagi kumush soatiga nazar tashlab qoʻydi.
– Fesiga biroz vaqt oʻtsin desam ham sabri chidamay keldi, nima qilay.
Jungkook oʻrinda yotgan ayoliga bir qaradi. Uni yotganini Taehyung koʻrmasligi uchun gavdasi bilan qizni toʻsib.
– Taehyung yur sen bilan tashqariga chiqamiz - Taehyungni yelkalariga qoʻlini qoʻyib uni eshik tomon burib, soʻng oʻzi ham orqa qildi, bir ikki qadam tashlagandan keyin, boshini oʻzini orqaga burib - Fesina uni oʻzingiz uygʻotib olavering!
– hop - Fesina kichik kulgu bilan Soyun tomon oʻgirildi.
– Fesina, sizlarda qachon yangilik - Soyun betakror tabassumi bilan Fesinaning qorniga ishora qildi.
Fesina biroz uzilish bilan, yuzidagi tabassum izi biroz yoʻqlashib, masumlik bilan Soyungga qaradi.
– shifokoflarni qoʻygan tashhisi yangilik umuman boʻlmasligini aytyapti - u achchiq tabassumi bilan mayu boqdi.
– Fesi ~ menga qara - Fesinaning egilgan yuzini, dahanidan ushlab oʻziga qatatarkan, koʻzlari allaqachon hoʻllanganligini koʻrdi.
– nima boʻlishidan qatʼiy nazar, umidingni uzma. Biz doim sen bilanmiz, hafa boʻlishni qoʻy. Umid qil, Xudo beradi. Hatto oʻzing ham bilmay qolasan - Soyun hamdard tabassumi bilan qizni yelkasidan silab qoʻydi.
Shu zahoti honaga ikki erkak ovozi yaqinlashar on , Fesina yoshlarini zudlik bilan artib tashladi. Keyin xona eshigi ochilib Jungkook va Taehyung kirib keldi.
– yaxshimisan - Jungkook havotirli savol bilan Soyunga yuzlandi.
– ha yaxshi - qisqa tabassum bilan.
– malikam, ketamizmi - Taehyung Fesinaga qoʻlini choʻzib keng tabassum qildi.
– malikangizni koʻp ham hafa qilmang Taehyung - Soyun jiddiy ovozda edi. Taehyung bir vaqtlar dunyolarga alishmagan sevgisi endi uni boshqasini baxtli qilishi uchun buyruq bermoqda. Taehyung bundan biroz gʻalati boʻldi, Soyungga umidsizlik bilan qarab.
– albatta sen aytganingdek - siniq tabassum bildirib, Fesinani qoʻlidan tutdi.
– mayli Soyun, yaxshi qolinglar. Shifoxonadan chiqganingizdan keyin qoʻngʻiroq qilarsiz.
.
.
.
Taehyung va Fesina tashqarida qoʻl tutishib chiqarkan, Taehyung taqqa toʻxtab ortiga oʻgirildi.
– nega yegʻlading? - uni yuzi sovuq va zulmatli edi.
– yegʻlamadim! - toʻliq ovozda aniq dedi.
– meni aldashga urinma - ovozi qisiqlashib gʻazabi oshar ozdi.
Fesina chuqur nafas olib, koʻzlarini qattiq yumib ochdi, Taehyungni qoʻllarini qoʻyib yuborib.
– nazarimda sizni baxtingizni oʻgʻirlayapman Taehyung - titroq bilan bosh egib qoldi.
– hoy, unday deyishni toʻxtat, men senga shunday dedimmi, yana bir marta shu gapni eshitsam seni ayamayman Fesina! Shifokorlar sen bilan meni oʻrtamga tushmaydiku, biz harakat qilaveramiz, ja boʻlmasa yetimxonadan bola asrab olamiz, lekin - ovozi yovvoyilashib – lekin mendan ketishni hayolingga ham keltirma.
– hop - Fesina chidolmay yegʻlab yubordi, oʻzini erining quchogʻiga tashlab battar yegʻladi.
– koʻz yoshlar davo emas. Lekin meni quchogʻim davo.
.
.
.
Oradan besh kun vaqt oʻtdi.
Havo yoqimli ammo sovuq, tushlik vaqti. Ayoli uchun doim ishdan juda barvaqt qaytayotkan er, charchagani uchun uxlab qolgan. Devanda yostiq quchib uxlardi, Soyun biroz avval erini uxlab qolganini koʻrib uni ustini oʻrab qoʻygan, oʻzi esa kechki ovqat uchun harakatda. Ovqatni qozonga solib boʻlgach zerikkan ayol. Nima qilishni bilmay oʻtirdi, turdi, suv ichdi, ermak uchun mayda chuydalar yedi. Ammo zerikishi qonmadi.
Uff tortib koʻzlari boʻylab uyni koʻrib chiqarkan, devanda begunoh uxlab yotgan Jungkookni koʻrib, uni oldiga borishga qaror qildi.
Soyun erini yuziga gʻayra oddiy tikilib turardi, Jungkookni lablari, yuzi juda mukammal. Soyun oʻzi ham bilmagan onda, ikki kichik barmogʻi orasida Jungkookni yuzini qisib qisib qoʻyardi, har qisganida Jungkookni labalri choʻchchayib bolaga oʻxshab qolardi, bundan esa Soyun past ovozda qiqirlab kulishdan toʻxtamasdi.
Jungkook bu holdan gʻashlanib koʻzini ocharkan, qarshisida Soyun qattiq kulib turganini koʻrdi.
– nima qilyapsan - charchoq va uyqu ovozda hayron doʻrilladi.
Soyun hapqirib keyin oʻziga kelib. Jungkookga aybdorona lab shishirib – me...men qilmadim.
Jungkook joyidan biroz siljib, unga yaqin turgan Soyunni belidan qoʻl oʻtkazib. – kim qildi - yovvoyi sevgi bilan.
Soyun yana ham erka aybdorlik bilan. – bo...bolangiz ha ha bolangiz - javob topgach bagʻoyatda xursand boʻlgan qiz, boshini tez-tez silkitib magʻrur kuldi.
– yoʻgʻe - qizni boʻyniga yuz koʻmib.
– ha - noqulaylik va Jungkookni harakatini tushunmay qoldi.
– ostingdan qoʻl chiqarib qildimi? - boshi bilan lablarini baravar harakatlantirib, huddi Soyunni aldab bir ish qilmoxchidek edi u.
– yaxshi, seni qorning uncha chiqmagan toʻgʻrimi, demak ozgina men bilan boʻlsang hech nima qilmaydi, axir faqat etibor bolaga berilishi kerak emasku, bu yoqda er ham bor. Sunghoon bilan qilgan hiyonatingi hali ham unutganim yoʻq. Unutishim uchun esa lablarimdan boʻsa ola. Sen meni lablarimga oʻzing tegin - oxirgi gaplarini shivirlab Soyunni yuziga yaqin keldi.....