Yulduzlar aybdormi

Yulduzlar aybdormi | John Green

Ester Grafga bag'ishladi.
To'lqin ko'tarilayotgandi. Gollandiyalik bola
okeanga burildi:
- muhabbat uygʻotuvchi, zaharlovchi,
yashiruvchi, ochuvchi,hamma narsani o'zi bilan olib ketmoqda u!
- Nima u?
Men so'radim.
- suv,
- javob qildi gollandiyalik.
- Va vaqt.
Piter van Xoten. Qirollik azobi

Muallifdan
Bu shunchaki jozibador asar emas, balki fantastik romandir.Men buni o'ylab topdim.
Asarning haqiqiy faktlarga asoslanmagan.O'xshash
voqealar asarda shunchaki tasodif.
Men bilan birga boʻlishingizdan umidvorman

1-boʻlim

O'n ettinchi yili qishning oxirida onam meni depressiyada deb qaror qildi.
Men kamdan-kam hollar uydan chiqaman,yotogʻimda koʻp vaqt oʻtkazaman.Koʻp vaqtimni kitob oʻqish va oʻlim haqida oʻylash uchun sarflayman.

Agar siz saraton kasalligi haqida risola, veb-sayt yoki maqolani o'qigan bo'lsangiz, demak siz mualliflar depressiyani nojo'ya ta'sirlardan biri deb atashini bilasiz. Depressiya haqiqatan ham saratonning yon ta'siri emas.Depressiya- o'lishning yon ta'siri (saraton ham ta'sir qiladi) oʻlishga umuman olganda, amalda
barchasi tasir koʻrsatadi.Keyin onam meni davolovchi shifokorga olib borishga qaror qildi, doktor Jim , u haqiqatan ham dipressiyaga tushganimni tasdiqladi .
Allaqachon klinik depressiyaga griftor boʻlibman.Shuning uchun uni tuzatish kerak ekan.Meni dorilar ichishga va har harfa "qoʻllab-quvvatlash guruh"iga borishga majbur qilishdi.

Qoʻllab-quvvatlash guruhidagilar juda ham tushkunlikka tushgan.Biz har chorshanba kuni xochga oʻxshash toah devorli yepiskop cherkovida yigʻilamiz.Biz hammamiz davra boʻlib oʻtiramiz,xochning oʻrtasidagk taxta uchrashgan joyda esa Isoning yuragi boʻladi.

Patrik qoʻllab-quvvatlash guruhining rahbari edi.Honada Patrik va 18nafar kishilar har galgi gʻalati uchrashuvda Isoning yuragi haqida gaplashar edi.Biz saraton kasalligida omon qolmoqchi boʻlganlar Masihning muqaddas yuragi yonida oʻtirardik.

Shunday qilib biz har gal Xudoning yuragida shunday qilamiz:Olti yoki yetti nafar bola gʻildirakni aylantirardik.Keyin doira atrofida oʻtirib minginchi marta Patrikning gʻamgin hayoti haqidagi nutqini eshitamiz.Uning qanday qilib saraton kasalligi boʻla turib uni yengani va hozir 137-koʻchadagi goʻzal cherkovda yashayotganini yinglaymiz.Hozirda Amerikaliklar video oʻyinlarga berilib ketgan,doʻstlari yoʻq ,kunlik harajatlari uchun juda kam pul sarflashadi.

SIZ HAM SHUNDAY OMADLI BOʻLISHINGIZ MUMKIN

Biz oʻzimizni tanishtiramiz: ism yosh tashxis va hozir qay holatda ekanimizni ham ilova qilamiz. Men Hazelman.Ular 16ta boladan keyin mening navbatim kelganini aytib qoʻyishadi.

Ishoq va men deyarli xo'rsinishlar bilan gaplashardik.  Har safar kimdir antikaner kasaliga qarshi parhezlar, yer osti qobig'iga tushish yoki boshqa narsalar to'g'risida gapirardi.Men va U har doim shunday edik.Men bunday gaplarga niabatan boshimni mikroskopik darajada silkitaman.

Shunday qilib, qo'llab-quvvatlash guruhi foyda bermadi va bir necha hafta o'tgach, men tepib-qichqiradigan bo'lib qoldim.Men aslida  chorshanba kuni Avgust bilan tanishdim.

Suv ustida oʻrindiqda o'tirgan holda men qo'llab-quvvatlash guruhidan qanday qilib chiqib ketish haqida oʻylardim.
Onam o'tgan yilgi Amerika  marafonning uchinchi qismida top model boʻlgan, buni tan olganman, lekin:
Men: "Men qo'llab-quvvatlash guruhiga borishni hohlamayman."
Onam: "Depressiyaning alomatlaridan biri mashg'ulotlarga befarqlikdir."
Men: “Iltimos, menga televizorda Amerikaning keyingi eng yaxshi modelini tomosha qilishimga ruxsat bering. ”
Onam: "Televizor- bu tushkunlik."
Men: "Uf, onam, iltimos."
Onasi: "Hazel, siz o'spirinsiz.  Siz endi kichik bola emassiz.  Siz ishlashingiz kerak
do'stlaringiz bilan uydan chiqinglar va o'z hayotlaringizni boshlanglar. ”
Men: "Agar mening o'spirin bo'lishimni istasangiz, meni qo'llab-quvvatlash guruhiga yubormang. Menga qalbaki guvohnoma bor, shuning uchun klublarga boraman, aroq ichaman ”
Onam: "Siz boshqalar kabi  guvohnoma olib o'tirmaysiz."
Men: "Mana, menga soxta guvohnoma berganingizni bilaman."
Onam: "Siz qo'llab-quvvatlash guruhiga borasiz."
Meni: "Uffffffffffff."
Onasi: "Hazel, siz yashashga loyiqsiz."
  U meni oʻpib qo'ydi va
qo'llab-quvvatlash guruhida uchrashamiz dedi.
Shunga qaramay, men 1.5² -ni yozib olish huquqini muhokama qilgandan so'ng, borishga rozi bo'ldim.
ANTM epizodlarida men yo'q edim
Men qo'llab-quvvatlash guruhida shunchaki, hamshiralarga kirishi uchun yolg'iz ruxsat bergan edim.O'n sakkiz oylik kimyoviy terapiyalar meni zaharladi holos.Men faqat  ota-onamni xursand qilishni xohlaganim uchungina bordim.  Bu dunyoda ishlashdan ko'ra battarroq narsa bor:agar siz o'n olti yoshga to'lgan bo'lsangiz va sizdan saraton kasalligi chiqsa.
Onam soat 4: 56da cherkov orqasidagi aylanma yo'ldan chiqdi.  Men vaqtimni oʻtkazish uchun skripka chaldim.
- Buni siz uchun olib yurishimni xohlaysizmi?
- Yo'q, yaxshi, - dedim men.  Silindrsimon yashil tanki atigi bir necha funtni tashkil etadi.Men esa bu kichkina temir aravani  orqamda olib yurolsam edi.Menga har ikki daqiqada ikki litr kislorod yetkazib beradi.Bo'ynim ostidan oʻtadigan shaffof naycha,quloqlarim orqasiga o'ralgan  keyin burunlarimda birlashgan.Bular oʻpkamga havo yetkazib berish uchun edi.
"Men seni yaxshi ko'raman", dedi u chiqib ketishim bilan.
- Sizni ham, onajon.  Oltida ko'rishguncha.
"Do'stlar orttiring!"  - dedi onam, men ketib borarkanman.
Men liftni chiqishni xohlamadim, chunki liftga chiqish
qo'llab-quvvatlash guruhidagi ohirgi yoʻldir, shuning uchun men zinapoyadan chiqdim.
Limonadni Dixie krujkasiga solib, keyin atrofga o'girildim.
Bir bola menga tikilib qoldi.
Men uni hech qachon ko'rmaganimga amin edim.Uzun va egiluvchan mushaklari bor yosh bola edi.U   boshlang'ich maktab kafedrasi oldida oʻtirardi. Sochlari tekis va
qisqa edi.Men uning yoshiga  etibor berdim, ehtimol undan bir yosh kattaman. U stol chetiga o'tirdi.Uning holati o'ta sust, bir qo'li  qora jensi cho'ntagida.
Kutilmaganda ko'p sonli kamchiliklarini anglab, uzoq qaradim.U eski kiyingan edi.
Bir vaqtlar qattiq, ammo endi g'alati boʻlib ketgan va sariq futbolka
menga hattoki yoqmagan guruhni reklama qilishgan kiyimda edi u.Sochlari turmaklangandi.
Men sochimni hatto taramagan ham  edim.  Bundan tashqari, men juda kulgili edim:
dudama yonoqlarim davolanayotganim tasiri edi.Uni menga qaysidir tomondan oʻxshashligi bor edi.Birdan u bilan koʻzlarimiz uchrashdi.
Nima uchun odamlar buni "ko'z bilan aloqa" deb atashini tushundim.
Men aylanaga kirib, boladan ikkita oldingi o'rindiqda, Ishoqning yoniga o'tirdim.  Menga
yana qaradi.  U hamon meni kuzatib turardi.Notanish bolaga beparvo qarab qo'yardim,
eng yaxshi, noqulay va eng yomon hujum shakli edi bu.
Men telefonimni chiqarib, vaqtni ko'rish uchun uni bosdim: 4:59. Doira omadsiz o'n sakkiz bola bilan to'ldirilgan, keyin Patrik biz bilan boshladi xotirjamlik ibodati: "Xudo, menga o'zgartira olmaydigan narsalarimni qabul qilish uchun xotirjamlikni ato et,
qo'limdan kelgan narsalarni o'zgartirish uchun jasorat va farqni bilish uchun donolik ber."  Yigit edi
hali ham menga tikilib turibdi.  Men juda qizarib ketganimni sezdim.
   Nihoyat, men to'g'ri strategiya: orqaga qarashga qaror qildim.Axir O'g'il bolalar Boshlang'ich biznesda monopoliyaga ega emaslar.Tez orada u tikilib qolishni tanladi.  Birozdan so'ng bola tabassum qildi, so'ngra nihoyat ko'k ko'zlari bilan chetga qarab qo'ydi.
  U yelka qisib qoʻydi.«Ishoq, ehtimol bugun birinchi bo'lib borishni xohlarsiz.  Bilaman, sizni koʻp ishlar kutmoqda. ”
   "Ha", dedi Ishoq.  “Men Ishoqman.  Men o‘n yetti yoshdaman.Men bir necha hafta ichida operatsiya qilinishim kerakga o'xshaydi, shundan keyin ko'r bo'laman.Men shikoyat qilmayman,chunki koʻpchiligimiz bundan battarroq boʻlamiz.Koʻr boʻlib qolishimdan hafa emasman chunki menga doʻstlarim yordam beradi.U shunday deb yangi bolaga qarab qoʻydi.Afsus sizning qoʻlingizdan hech narsa kelmaydi.
  Biz siz uchun shu yerdamiz Ishoq.Biz sizni deb keldik.
  Keyingisi Maykl edi.U 12 yoshda.Unda leykomiya kasalligi bor.Uning ahvoli yaxshi (yoki shunchaki shunday dedi chunki u liftda koʻtarilar edi)
Lida o'n olti yoshda edi.Uning koʻzlari yosh bolaniki kabi goʻzal edi. U ilgari men bilmagan appendikulyar saratonga chalinganda,Uzoq muddatdan beri remissiyada edi.U bular doim qoʻllab-quvvatlash guruhida qatnasjganim uchun dedi.Shunda menga maqtanayotgandek tuyuldi...

Tarjimon:Mehmonov Husniddin