Hasadning Oqibati

Bog'da yong'oq , shaftoli va olma daraxtlari yonma - yon o'sishar edi. Yoshgina shaftoli daraxti yong'oq daraxtiga qarab o'zicha:

- Nega uning mevalari menikidan ko'p bo'lishi kerak ekan? Mening undan qayerim kam? - deb hasad qilibdi. Uning gaplarini eshitib turgan qari olma daraxti esa:

- Sen birovga hasad qilma , o'z ishingni bil , yong'oq - tanasi pishiq daraxt , buning ustiga u bizga qaraganda ancha baquvvat , - debdi.

Lekin shaftoli uning gaplariga quloq solmabdi. Bahor kelganda hamma shoxlari g'uj - g'uj gullabdi. Gullar to'kilib , tez orada meva tugibdi. Endi shaftoli ham mevalarining ko'pligi bilan faxrlanibdi.

Oradan kunlar o'tib , mevalar suv olib yetila boshlabdi. Shaftolining kundan kunga shoxlari yerga egila boribdi. Olma daraxtining unga rahmi kelib , shoxlarining bir qismini ustiga olibdi.

Bir kuni shaftolining katta shoxi mevalarining og'irligini ko'tara olmay sinib ketibdi. Pishib yetilmagan shaftolilar yerga to'kilibdi. Shaftoli ularni saqlab qololmaganiga achinib yig'labdi. Shunda olma uni yupatib:

- Yig'lama , hali yoshsan , yana shoxlaring o'sib chiqadi. Bu esa senga dars bo'ladi , - debdi.

Xulosa

Ey farzand , yoshlar kattalarning nasihatlariga quloq solmasa , mana shunday ahvolga tushib qolishlari hech gap emas.