Bozorda ikki sotuvchi yonma-yon o'tirib savdo qilishar edi. Ularning biri jizzaki bo'lib , bo'lar-bo'lmasga qo'shnisini haqorat qilib , unga ozor berar edi. Qo'shnisi esa uni faqat duo qilar edi. Atrofdagilar bir kuni undan so'rashdi:

Qadim zamonda ikki do'st ov qilish uchun o'rmonga boribdi. Tasodifan ularga ayiq ro'para bo'libdi. Do'stlardan biri miltig'ini tashlab , yaqin atrofdagi daraxtlardan birining ustiga chiqib olibdi. Ikkinchisi o'zini o'likka solib , yerga hafas olmay yotib olibdi. Ayiq yerda yotgan odamni hidlab ko'rib , nari ketibdi. Chunki ayiqlar o'laksa yemaydilar. Ayiq ko'zdan go'yib bo'lgach , daraxtdagi ovchi yerga tushib , do'stining oldiga kelib hazillashibdi: "Og'ayni , ayiq qulog'ingga bir nima dedimi?" Do'sti unga: "Ha , u do'st tanlashda adashibsan , dedi" , deb javob beribdi.

Ko'zga ko'ringan bir rassomning shogirdlari o'z ustozlarining oxirgi chizgan rasmining oldida yig'lab turganini ko'rib hayron bo'lishibdi va:

Stol ustida bir nechta oq qog'oz va qalam bor edi. Bir kishi kelib qalam bilan qog'ozga nimalarnidir yozdi va chiqib ketdi. U ketgach , qog'oz qalamdan o'pkalab:

Ovi yurishmagan burgut uyasiga qaytib keldi. Qarasa , yosh burgutchalar yonida bir begona qushning bolasi o'tiribdi. Uni ko'rib charchagan va ochqagan burgutning jahli chiqdi , alamini shu qushdan olib burdalab tashlamoqchi bo'ldi. Lekin tezda o'zini qo'lga oldi-da , chaqirilmagan mehmonga:

Bir o'rmonga o't ketibdi. Jonivorlarning bir qismi kuchlari yetgan narsa bilan suv tashib , o'tni o'chirmoqchi bo'libdi. Ikkinchi qismi esa bundan hech narsa chiqmaydi , debdi va chetroqqa chiqib tomosha qilib turibdi.

Ko'chada bir ko'r tilanchi oldiga pul uchun idish va yozuvli taxtacha qo'yib o'tirar edi. Taxtachaga "Men ko'rman , menga yordam qilinglar" , deb yozib qo'yilgandi. Shu yerdan o'tib ketayotgan bir odam uning oldida to'xtadi , yozuvni o'qidi va idishga qaradi. Idishda ikki dona tanga bor edi. U idishga ikki tanga tashladi , keyin taxtachadagi yozuvni o'chirib , boshqa narsa yozdi va ko'rning oldiga qo'yib ketdi. Bir necha soatdan so'ng haligi odam qaytayotib , yana o'sha ko'rning oldidan o'tdi. Qarasa , uning oldidagi idish tangalarga to'lgan ekan. Ko'r u odamning qadam tovushlaridan tanibdi va:

Ko'chada yurgan bir bolakay yeb turgan buterbrodini yoniga kelgan itga berdi. Buni ko'rgan onasi:

Ko'chada yurgan bir bolakay yeb turgan buterbrodini yoniga kelgan itga berdi. Buni ko'rgan onasi:

Talabalar ustozlaridan "Baxt pulda emas!" degan gapni isbotlab berishini so'rashdi. Muallim javob berdi: