Шейх Юсуф ән-Набһани әш-Шәфиғи және Аллаһ Елшісіне ﷺ тіл тигізген адамды өлтірген мұсылманның сот ісі.

Шариғат қазысы және шейх Юсуф әл-Набһани (1265-1350 һ/ 1849-1932 м) – Аллаһ Елшісін ﷺ оны жақсы көретін ғұлама, фақиһ, ол бұл сүйіспеншілігін Бейруттағы құқықтар сотының басшысы қызметін атқарған кезде көрсетті. Бұл орында Ливанды оккупациялаған француз билігі оны орнынан алып тастағанға дейін жиырма жылдай болады.

Оның алдына ұсынылған мәселе мынадай: жас мұсылмандардың бірі Бейрут базарларында христиандардың бірімен сөзге келіп қалды, ұрыс кезінде христиан Аллаһ Елшісін ﷺ балағаттайды. Пайғамбарға айтылған балағаттауды естіген мұсылман қанжарын суырып алып, христианды өлтіруден басқа амалы қалмайды. Француз үкіметі шу шығарған соң христианды өлтірген адам шейх ән-Набхани басқарған сотқа жеткізілді. Сот процесіне француздық және христиандық баспасөздер мен басшылар көптеп келеді.

Қазы Юсуф ән-Нәбһани жас мұсылман жігіттен оның не істегенін сұрағанда, ол болған жағдайды жоққа шығармастан айтып береді. Қазы ән-Нәбһани одан мұның себебін сұрағанда, ол: «Себебі ол Аллаһ Елшісіне ﷺ балағаттай бастады», - деп жауап берді және ол бұған шыдай алмай, христианды қанжармен ұрғанын айтады.

Қазы біраз ойланып, сотталушыны темір торынан шығаруды бұйырады, сосын оның қасына барып, өлтірілген адамды тани ма екенін және осы оқиғаға дейін араларында араздық болды ма деп сұрайды. Айыпталушы жоққа шығарып, өлтірілген адамды бұрын танымайтынын және тек Пайғамбардың ﷺ намысын қорғау үшін өлтіргенін айтып, ант берді.

Шейх ән-Нәбһани оған жақындап: «Оны қай қолмен өлтірдің?» деп сұрағанда, жас жігіт қолын созып: «Мынау», - дейді. Шейх еңкейіп, әлгі қолды сүйіп, әлгінің екі қолын көтеріп: «Айыбы жоқ! Кінәлі емес!», деп айқайлайды.

Билік байбалам, француздар ашудан құтырып өздерінің түсініксіз тілдерінде бірденелер айта бастады. Шейх болса өз шешімінің орындалуын талап етіп, жігітті босатады. Францияның жоғарғы комиссары шейхті қызметінен алып, Ливаннан шығару туралы жарлық шығарды. Шейх нұрлы Мәдинаны таңдап, біраз уақыт тұрады, содан кейін Бейрутке оралып, 1932 жылы сол жерде қайтыс болды.

Шейхпен болған бұл оқиғаны тарих айқындады, Аллаһу Тағала оны рақымына алып және жоғары дәрежелерге көтерсін. Бұл оқиға оның Алла Елшісіне ﷺ сүйіспеншілігінен хабар береді... Бұл шариғат пен хақиқаттың бірге жүзеге асуы, ол нағыз сопы болған. Кейбір уаһабилер оның қадір-қасиетіне тіл тигізіп жатқандарын көріп жүрміз, Аллаһу Тағала бізді және оларды кешірсін.

إلا رسول الله صلى الله عليه وسلم ....القاضي الشيخ يوسف النبهاني رجل عالم فقيه محب لرسول الله صلى الله عليه و سلم ، ترجم هذه المحبة في قضية عرضت أمامه عندما كان رئيسا لمحكمة الحقوق في بيروت الذي ظل بها نحوا من عشرين عاما إلى أن تم فصله منها من قبل السلطات الفرنسية التي كانت تحتل لبنان ، و القضىة التي عرضت أمامه أن أحد الشباب المسلمين تشاجر مع احد النصاري في أحد أسواق بيروت ، فقام هذا النصراني بشتم رسول الله صلى الله عليه و سلم فما كان من هذا الشاب المسلم عندما سمع الشتيمة إلا و أخرج خنجرا و طعن فيه هذا النصراني فمات ، فضجت الحكومة الفرنسية فتم تقديم القاتل الى محكمة الحقوق التي كان رئيسها الشيخ النبهاني ، فلما جاء يوم المحاكمة كانت الصحافة الافرنسية و النصرانية و المسؤولون و جمهور غفير يحضر المحاكمة ، فسأل الشيخ القاضي الشاب عن فعلته فلم ينكر ، و عن السبب فقال لانه شتم رسول الله صلى الله عليه و سلم و أنه لم يتحمل ذلك فطعن النصراني ، ففكر القاضي فترة ثم أمر أن يخرج المتهم من القفص الحديدي المحجوز خلفه ، فتقدم الشيخ و سأله إن كان يعرف المقتول ، أو إن كان بينهما خلاف سابق ، فنفى المتهم كل ذلك و أقسم باصرار و ثبات أنه لا يعرفه سابقا ، وأنه لم يقتله إلا دفاعا عن النبي صلى الله عليه و سلم ، فتقدم الشيخ النبهاني و سأله : بأي يدِ قتلته ، فمد له الشاب يده و قال بهذه ، فما كان من الشيخ القاضي إلا و انحنى وأخذ يقبل تلك اليد ، ثم رفع يدية و قال بصوت جهوري براءة براءة براءة ، فضجت المحكمة و رطن الافرنسيون بلغتهم غاضبين ، و الشيخ أصر على حكمه ، و أطلق سراح الشاب ، فقام المندوب السامي الافرنسي بعزل الشيخ و اصدر قرارا بنفيه خارج لبنان ، فاختار الشيخ المدينة المنورة ، فسافر إليها و سكن بها مدة من الزمن .. ثم عاد إلى بيروت و توفي فيها عام 1932 ..هذه قصة من التاريخ تسجل للشيخ رحمه الله وأعلى درجاته ، تنبئ عن محبته لرسول الله صلى الله عليه و سلم ... هذا هو الذي جمع بين الشريعة و الحقيقة فكان صوفيا حقا ، و كم رأينا من بعض الأخوة السلفيين ينزلون بساحته غفر الله لنا و لهم ...

Дереккөз: Шейх Ахмад Фуад Шамистің парақшасы.

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1791522704356975&id=100004977874388