August 12

Xavfli nafas

--Epp2--

--Yuna men juda ko‘p o‘ylandim

--Men oddiy oila farzandiman dedim. O‘zimga ham ishonmay

--Jin bu sen o‘ylagandek emas

Men ortga chekildim

--Nega hozir menga buni aytayabsiz?

--Jin jiddiy bo‘lib ovozi chuqurlashdi:

--Jin chunki seni izlayotganlar bor. Ular seni topishsa... seni yo‘q qiladi

O‘sha payt uzoqdan qop qora soya tezlik bilan bizga tomon keldi. Jin meni bir harakatda qo‘llariga ko‘tardi va o‘qdek yugura boshladi. Shamol yuzini kesib o‘tar, yuragim esa unga yanada yaqinlashayotganini his qilardim

--Jin endi men seni qo‘yib yubora olmayman dedi u, ovozida qasam va xavf uyg‘unlashib.

Biz shahar chegarasidan chiaib, daraxtzor orasiga kirganimizda, Jin meni yerga tushurdi. U hali ham atrofga sinchkovlik bilan qarar, quloqlarini shamol shovqinga tutgandek edi.

--Jin ular seni tez orada topishadi

--Yuna men judayam qo‘rqyabman

--Jin xavotir olma men yoningdaman

Birdan daraxtlar orasidan qora tuman suzib chiqdi. Uning ichida bir nechta bo‘ylari baland qop qora kiyinib olgan yigitlar ko‘rindi. Ovozlari bo‘g‘iq, ammo sovuq edi:
--Ular jinga biz seni ogohlantirdik dedi.

Men ortga chekindim. Ammo jin qo‘limdan mahkam ushlab orqasiga yashirdi.
--Jin menga qarang dedi u menga tikilgan holda
--Jin qo‘rqma men seni xar qanday vaziyatda ham himoya qilaman

Shu oda Jin juda jahli chiqib men uni yaxshi ko‘raman u meni sevganim senlar unga emas menga teginishlaring kerak.

--Ular hoy sen ahmoq nimalar deyabsan 3-kun avval bizda ishlayotgan eding nma endi uni himoya qilmoqchimisan bizga qarshi chiqmoqchimisan

--Jin kerak bo‘lsa ha ular jin ni yoniga kelishayotgan
--Jin mayli urushish bo‘lsa urushish jin ustidan oq ko‘ylakini yechdi va men tayyorman

Jin ularni bir harakatda yon tomonga uloqtirdi.
--sizga u tegmaydi! Uning ovozi g‘azab va buyruq ohangida janrangladi.

Men esa nafas olishim qiyinlashayotganini sezdim. Qora tuman bo‘layotgandek edi. Ko‘zim qorong‘ulashayotgan paytda jin meni bag‘riga oldi va o‘zingni qo‘lga olishing kerak dedi. O‘sha zahoti tuman tarqadi lekin kuchim qolmagan edi.

So‘ngi eshitgan gapim uning past ovozi bo‘ldi:
Senga xech kim tegolmaydi chunki sen menga tegishlisan.

--Yuna men uni gapiga hayron qoldim nega men unga tegishliman

Ko‘zlarimni ochganimda ustimda baland oltin naqshli shift ko‘rinardi. Xonad shamchiroqlar yonib turar, havo esa guldasta va sovuq toshning hidiga aralash edi. Men o‘rnimdan turmoqchi bo‘ldim. Lekin eshim ochildi va Jin ichkariga kirdi.

U odatda boshqacha edi qora ipakdan tikilgan uzun libos. Uning nigohi menga tushgan zahoti yuragim yana tez urishni boshladi.