BABY WIFE 2
Jungkook ishxonadagi ishlarini betartib bajarayotgan edi, lekin uning xayollari uydagi Shahiga qaratilgan edi. U uchun ishga diqqatini jamlash qiyin edi, chunki qiz butun villada yolg‘iz edi. Ha, uyning o‘zidayu, atrofida xavfsizlik tizimi mustahkam bo‘lsa ham, u baribir bezovtalanayotgan edi. To‘satdan qo‘ng‘iroq bo‘lib, uni xayolga cho‘mishdan chiqarib yubordi.
Qo‘ng‘iroqni ko‘tarishi bilan Yoongi eʼtiborsiz ovozda gapirdi:
Jungkookning zaif tomoni namoyon bo‘lib, dedi:
— Hyung, nima qilishim kerak? Kim bunga sababchi?
— CCTV yozuvidan ko‘rinib turibdi, Sung Hoon va Li Daehan orqangdagi o‘rmon tomonga kirishgan, — dedi Yoongi
Jungkookning asabiylashishiga sabab bo‘lib, Yoongi davom etdi:
— Ular hatto qo‘riqchilarni o‘ldirishgan. Ammo hayratlanarli xabar shundaki, ular nafaqat maqsadni o‘tkazib yuborishgan...
— Li Daehan barchangizni qutqarib qoldi, — dedi Yoongi, Jungkookni hayratda qoldirib.
— Nima demoqchisiz? U nima xohlaydi? — dedi Jungkook tashvish bilan.
— Bilmayman. U Sung Hoonning boshiga qurol tirab, odamlarga chiqish eshigini bo‘shatishni buyurdi, shunda sen osongina qochib chiqib ketishing mumkin edi, — dedi Yoongi yelkasini qisib.
— Endi nima qilay, hyung? — dedi Jungkook peshonasini uqalab, boshida ming xil fikr aylanib.
— O‘zingga va Shahiga e'tibor ber. Men Sung Hoon bilan bog‘lanishga harakat qilaman, — dedi Yoongi uni tinchlantirib.
Jungkook javob bermadi, shuning uchun Yoongi yana gap qo‘shdi:
— Xavotir olma. Yonimda Jimin, Namjoon va Jin bor. Birgalikda buni aniqlaymiz. Faqat ehtiyot bo‘l.
Va u telefonni qo‘yib, Jungkookni yana chalkash fikrlar ichida qoldirdi.
Janob Li Minhyuk Seul Universitetiga orqa hovlidan kirib bordi, u yerda universitet xodimlari yashab, jonli darslar o‘tar edi. Qurolini yashirib, u ehtiyotkorlik bilan oldingi maydonga bordi. U yerda barcha talabalar kampusni bezash bilan band edi.
U imkoniyatdan foydalanib, to‘g‘ri ro‘yxatga olish idorasiga yo‘l oldi.
U qurol bilan tahdid qilib, professorga binodan tashqariga birga chiqishni majburan buyurdi.
Ular asosiy karnaval bo‘ladigan stadion maydoniga yetib kelishdi.
Professorning orqasiga qurolni tirab, u savol berdi:
— Mengaga Jeon Shahini ko‘rsating!
Professor bo‘g‘ilib, atrofga ko‘z yugurtirib chiqqach, terini artib dedi:
— P-pony tail ( xvostik qilingan soch) , f-floral ko‘ylak va s-sumka taqqan qiz... ana u yoqda.
Janob Li nigohini uzoq masofada orqasi turgan qizga qaratdi.
U professorga ishora qilib, joyni tark etishini aytdi va Shahiga tomon yurishni boshladi.
Qiz esa sinfdoshlari bilan stadionni bezatishda band edi. Do‘stlaridan biri unga sharlar to‘plami va ba’zi plakatlarni uzatdi, ularni tekshirishni so‘radi. Shahi sling sumkasini stulga qo‘yib, plakatlarni ochishni boshladi. Bu vaqtda, Sana ustun ortida yashirinib turgan professor bilan to‘qnashib qoldi. U professorning peshonasidagi terlarni payqab, muloyimlik bilan nima bo‘lganini so‘radi. Professor unga hamma narsani aytib berdi va juda qo‘rqqanini aytib, nimadir qilishni iltimos qildi. Sana Shahi tomon yugurdi, qurollangan odam qizga yetib kelmasidan avval yetib bordi.
Sana nima qilishni bilmay qoldi, ammo uni qutqarish uchun tezda reja tuzdi.
Bu orada, Mr. Li ko‘p qizlarning sochlari ponytail ekanligini ko‘rib, qurol bilan ularning barchasiga ishora qilib, kerakli qizni topishga harakat qildi.
Sana Shahiga uni yaqinlashayotganini ko‘rib, yoniga kelib, sochlaridagi rezina tasmani tortib, sochini yoydi.
Shahi hayratlanib, baqirib yubordi:
Sana tabassum qilib, qarama-qarshi tomonga yugurib ketdi, qiz esa uning orqasidan chopdi.
- Qani, qaytar uni! — deya qiz kulib, Sanaga baqirdi.
- Avval asal oylaring haqida aytib berasan! — dedi Sana hech narsadan uyalmay, atrofda hech kim yo‘qligini payqab.
- Sshsh, hamma eshitib qolishi mumkin, — dedi Shahi darhol, uyalib, ko‘zlarini olib qochdi.
- Qo‘yaver, eshitsinlar! — dedi Sana quvnoq ohangda va qiz uning hazilkashligidan kulib yubordi.
- Yaxshi, yaxshi, aytaman, lekin bu yerda emas. Hamma kuzatib turibdi, — dedi Sanani tinchlantirishga harakat qilib.
- Unda men uni qaytarmayman. Aytgancha, bilasanmi, Jungkook yoyilgan sochni yaxshi ko‘radi, — dedi Sana tabassum bilan.
Shahi Sana boshqa tarafga yugurib ketganini ko‘rdi va uni yo‘qotib qo‘ydi. Keyin esa ko‘zi nimagadir tushdi.
Stiv qurolini uning yoningdagi joyga qaratib turardi.
- Stiv! U bu yerda, stadionda nima qilyapti? — deb pichirladii o‘ziga
Stiv qurolini kimga qaratganini topmoqchi edi, ammo bir payt otishma ovozini eshitib, seskanib ketdi.
Ko‘zini ko‘tarib qaraganida, hamma qochib ketayotganini va yerda bir chol yotganini ko‘rdi. Stiv noto‘g‘ri odamni otib qo‘ydi deb o‘ylab, uning oldiga yugurdi
Qiz erkakning boshini tizzasiga qo‘ydi va dedi:
- Ajhussi, Ajhussi, ko‘zingizni yumang. Yaxshi bo‘lasiz.
Erkak avvaliga hayron bo‘lib qaradi, so‘ng muloyim tabassum qildi. Shahining unga achinish hissiyoti kuchaydi va yordam so‘rab odamlarga murojaat qildi. Ular tez yordam chaqirishdi, va hech kim hamroh bo‘lmagani uchun qiz u bilan ketdi. Uning azob chekayotganini ko‘rib, ko‘zlari yoshlandi. U qo‘lini mahkam ushlagani qizga Nikni eslatdi.
Shahi uning og‘riqda ekanligini sezib, uni yupatishga urindi.
- Biroz chidang, hammasi yaxshi bo‘ladi, — dedi muloyimlik bilan.
U nimadir demoqchi bo‘ldi, lekin kuchli og‘riq va qon yo‘qotishi sababli so‘zlay olmadi.
- Iltimos, uni saqlab qoling, u juda yomon jarohat olgan, — dedi Shahi doktorga.
Hamshira uni boshqa karavotga yotqizib olib ketdi. Shu payt doktor qizga yaqinlashib so‘radi:
- U-unga o‘q tegdi, i-i-iltimos, tezroq biror narsa qiling, — deyarli yig‘lab gapirdi Shahi.
- Uni hoziroq operatsiya bo‘limiga olib boring! — deb baqirdi doktor va hamshiraning ortidan yugurdi.
Qiz ularni kuzatib, erkakning unga ojiz nigohi bilan qarab turganini ko‘rdi. Keyin eshik yopildi.
Hamshiralardan biri Shahiga kelib dedi:
- Xonim, iltimos, xotirjam bo‘ling. U yaxshi bo‘ladi. Dastlab politsiyaga xabar berishimiz kerak.
Shahi bosh irg‘ab, stulga o‘tirdi. Hamshira davom etdi:
- Uni qanday qilib otib yuborishgani haqida ayta olasizmi?
- Bilmayman... faqat... o‘q ovozini eshitdim va... keyin uni... uni... yerda yotgan holda ko‘rdim... — deya gapirdi, yig‘i orasida.— Hammasi joyida, xonim. Buni iching, — dedi u suv idishini uzatib.
— Xonim, agar e’tirozingiz bo‘lmasa, shu yerda qoling. Chunki bu voqeani faqat siz ko‘rdingiz, — dedi hamshira muloyimlik bilan, Shahi bosh irg‘adi.
Qiz qo‘llarini asabiylik bilan ishqalab, operatsiya xonasi eshigiga qarab turdi.
To‘satdan tanish ovozni eshitib, kimningdir quchog‘iga sakrab ketdi.
— Shahi, yaxshimisan? — dedi Jungkook tashvish bilan, ovozi shivirlab chiqdi.
Ular bir-birining yurak urishlarini sezib, taskin topgandek bo‘ldi va gapirishga urindi:
U quchog‘ini bo‘shatdi-yu, qo‘lini qo‘yib yubormadi va so‘radi:
— Sen bu yerda nima qilayapsan?
— Men... bir ajussini bu yerga olib keldim. Uni qorin qismiga otib ketishgan, — dedi qiz yig‘i aralash.
U ko‘z yoshini artib, muloyim ohangda dedi:
- Yaxshi... tushundim. Lekin nega uni bu yerga olib kelding? Agar dushmani seni unga yordam berayotganingni ko‘rsa, nima bo‘ladi?
U Shahining gaplaridan hayratda qolib, dedi:
- Bilaman... bilaman, tinchlan. Stiv uni boshqa birov bilan adashtiribdi.
- Biz unga yaxshi davolanish tashkil qilamiz. U tuzaladi, va sen bu yerda qolishing shart emas, — deb qizning yonoqlaridan o‘pdi.
- Kook, u og‘ir ahvolda, biz uni shu holatda tashlab keta olmaymiz, — dedi Shahi xavotir bilan.
Jungkook javob berishga ulgurmasdan, davom etdi:
- Hech bo‘lmasa, uning oilasi bu yerga kelsin. Hamshira menga uning cho‘ntagidan telefon topganini va o‘g‘liga qo‘ng‘iroq qilganini aytdi. U kelmoqda.
Qiz uning tili yonoqlariga bosilyotganini va jag‘ini siqib, bir lahzaga nigohini boshqa tomonga burib qaraganini aniq ko‘rdi.
U qizni yelkasidan ushlab gapirdi:
— Shahi, tushunishga harakat qil. Sen qutqargan odam mafiya a'zosi. Agar politsiya buni bilib qolsa, yillar davomida panjara ortida qolishing mumkin.
Shahi uning gapidan hayratda qoldi va so‘radi:
— Nega meni kimligini bilmagan odamni qutqarganim uchun qamoqqa jo‘natishadi? Buning uchun Stivni kechirmayman, — dedi qiz labini cho‘chchaytirib.
Jungkook peshonasini ishqalab, dedi:
— Shahi, u mening eng katta raqibim. Biz duch kelayotgan muammolar aynan uning o‘g‘li va o‘zi tufayli. Hali ham uni qutqarasanmi?
— Men uni nima qilayotganini bilmasdan qutqarganim yo‘q. Uni inson sifatida qutqardim, — dedi, bu javob Jungkookni hayratga soldi.
Jungkook o‘zini to‘xtatib, hayratdan o‘ziga kelib, tabassum qildi va yumshoq ohangda gapirdi:
— Tushundim, mening kichkina rafiqam. Endi men bilan ket, aks holda uning o‘g‘li seni topib, nima qilishini faqat Xudo biladi.
Shahi harakat qilishga ikkilanib, operatsiya xonasiga qaradi. U buni sezib, dedi:
— Senga ichishga ruxsat beraman... uh... Bullet-proof... nima deyishardi?
Qiz unga jilmayib, hayratda qoldi. U yana davom etdi:
— Qanchalik xohlasang, shuncha malinali muzqaymoq sotib olishing mumkin.
— Aww~ Rahmat! — dedi Shahi quvonch bilan va boladek uni quchdi, u esa bu quchog‘ini qabul qildi.
Shahi oldinga yurmoqchi bo‘lganida, u to‘xtatib:
— Shoshma, avval yuzingni yashiray.
U sumkasidan shlyapa chiqarib, qizni boshiga qo‘ydi, so‘ngra niqob taqishga yordam berdi
— Men masxarabozga o‘xshayapman, — dedi Shahi oynali eshikdagi aksiga qarab.
— Senga quyon shaklidagi yumshoq o‘yinchoq olib berishni o‘ylayapman
— Rostdanmi! Rahmat, Kook, — dedi Shahi xursand bo‘lib, ko‘zoynakni qo‘liga olgancha taqib oldi, chunki uning aynan qiz uchun olib kelganini bilardi.
Jungkook uning belidan quchib, o‘ziga yaqin tortdi va ular ikkovi kasalxonadan tashqariga chiqdi.
Daehan otasining xabarini eshitgach, jonholatda kasalxonaga kirdi. U otasi bilan yaxshi munosabatda bo‘lmasa ham, baribir o‘rta yoshli bu inson unga befarq emas edi.
U hisob stoli yonidan o‘tayotganda:
— Rostdanmi! Rahmat, Kook, — degan ovozni eshitib, to‘xtadi.
Darhol ovoz egasini izlash uchun qaradi:
— Xoʻjayin, bu tomonga, — dedi odamlaridan biri
U operatsiya xonasi oldiga bordi, shifokorlar hali ham ichkarida edi. Shundan so‘ng, kursiga o‘tirib, kutishga tushdi.
Operatsiyadan bir soatcha o‘tgach, shifokorlar chiqib, vaziyat haqida tushuntirishdi.
Daehan otasini hushsiz holda yotganini, qorni atrofini bint bilan o‘ralganini ko‘rdi. Uni bunday ahvolda ko‘rish yuragini achitdi. Otasini yaxshi ko‘rmasa ham, u baribir unga g‘amxo‘rlik qilardi.
Uni shunday holda tomosha qilishga toqat qilolmadi va kabinadan chiqib ketdi. Tez orada u otasining Seul universitetiga borib, Shahini o‘ldirmoqchi bo‘lganini bilib oldi.
Daehan hammadan uzr so‘rab, kasalxonadan chiqdi va Min Hanbinning raqamini terdi.
Min janoblari qo‘ng‘iroqqa javob berishi bilan Daehan dedi:
— Janob Min, nima bo‘lganini bilasizmi? Otam Seul universitetiga Shahini o‘ldirish uchun borgan ekan.
Janob Min hayratdan nafasini yutib, yana eshitdi:
— Bu uchinchi marta unga hujum qilishlari. Nimani kutyapsiz?
— Daehan, men uni ko‘ndirishga harakat qildim. U juda qaysar, Busanga kelishni istamaydi, — dedi janob Min
Daehan istehzoli ohangda dedi:
— Va siz menga Shahi hech qachon sizga bo‘ysunmaydi degandingiz!
Janob Min g‘azab bilan baqirdi:
— Hech qachon! Lekin u Jungkookga oshiq bo‘lib qoldi va uni tark etmaslikka qat’iy qaror qilgan!
— Bilasizmi nima? Endi biror narsa qilish kerak, vaqti keldi, — Daehan g‘azab bilan dedi.
Janob Min uni tinchlantirishga harakat qildi:
— Daehan, men bilaman, u sening singling. Balki bu haqda u bilan gaplashib olsak. Men senga maslahat berishni istayman...
Ammo Daehan uning gapini bo‘ldi:
— Menga sizning maslahatingiz kerak emas. Faqat bir narsaga javob bering, rostini ayting.
— Shahini u bilan yashashiga ruxsat berasizmi, agar Jungkook unga xiyonat qilayotganini bilsangiz? — deb so‘radi Daehan, janob Minning hayratdan nafasini yuttirib
— Hech qachon! Jungkook bunday ish qilmaydi!
— Agar men sizga Jungkook uning uchun yaxshi tanlov emasligini isbotlasam-chi? — dedi Daehan istehzoli tabassum bilan.
— Nima demoqchisan? — deb baqirdi janob Min telefon orqali.
Shundan so‘ng u qo‘ng‘iroqni uzdi va boshqa raqamni terdi:
— Salom, men sizga email jo‘natdim. Shu ish uchun qancha kerak?
Telefonning narigi tomonidagi kishi javob bergach, Daehan g‘alabali tabassum bilan jilmaydi.
— Ish tugashi bilan pulni olasiz, — dedi va qo‘ng‘iroqni uzdi.
- Jeon Jungkook, yuraging sinishga tayyormisan? — dedi u past ovozda, Jungkookning rasmi bo‘lgan jurnal muqovasiga qarab.
U osmonga tikildi va yumshoq ohangda gapirdi:
— Kechirasiz, onajon. Buni qilishim kerak edi. Bilaman, Shahi xafa bo‘ladi. Ammo menda boshqa yo‘l qolmagandi