BABY WIFE 2
Jungkook qizni ichkariga sudrab kirdi va orqasidan ko‘zini berkitdi.
U bir necha qadam oldinga yurib, shivirladi:
Shahi ko‘zini ochdi va faqat ikkita odam uchun mo‘ljallangan hashamatli bezatilgan uchrashuv joyini ko‘rdi. Hamma narsa juda dabdabali tarzda bezatilgan edi. Gullar, shamlar va yorug‘lik tizimi butun joyni to‘ldirib turardi. Unda hovuz va yonida bog‘ ham bor edi.
- Bu joy juda chiroyli, to‘g‘rimi? - deding atrofga nazar tashlab.
U qizni orqasidan ergashib, cho‘ntagiga qo‘l solib, yonoqlarida kulgi bilan jilmayib turardi.
- Sening oldingda bu joy chiroyli emas, - dedi u yon stol ustida turgan gul idishining yonidan zargarlik buyumi qutisini olib.
Shahi gullar sababli bu qutini ilgari payqamagan edi. U sokin va dadil qadamlar bilan qizga yaqinlashishda davom etdi, bu uni yuragini sportchilar yuragidan ham tezroq urdirib qo‘ydi. U Shahini belidan ushlab, o‘ziga tortdi va peshonasidan o‘pdi. Sekin orqasiga o‘girdi va bo‘ynini ochib, go‘zal marjonni taqdi.
Shahi olmos marjon yalang‘och bo‘yniga tekkanda titrab ketding. Uning va Jungkookning aksini devorga ilingan qadimiy oynada ko‘rib, marjonni ushladi. U marjon ilgagini to‘g‘rilashga urinayotganini ko‘rib, kulib yubordi.
Bir necha urinishdan keyin u nihoyat marjonni to‘g‘ri taqdi va aksiga qarab mamnunlik bilan nafas oldi.
- Voy, juda chiroyli ekan, - dedi qiz hayrat bilan marjonning oyna orqali aksini ko‘rib.
- Sening chiroying oldida hech narsa emas, mening jajji xotinim, - dedi u va qizni orqasidan quchoqladi.
Qiz erining gapidan qizarib ketdi va Jungkook bo‘ynidan muloyim o‘pishni boshladi.
Bu shirali o‘pishlar tanaga mayin titroq berdi va qorin oldida "kapalaklar" uchib yurgandek his qildi.
- Xudoyim, bir necha kun oldin meni butunlay e’tiborsiz qoldirgan odam, endi esa imkon topgan har daqiqada o‘pishlar bilan hujum qilmoqda, - deb o‘yladi yengil nafas chiqarib. Shu yoqimli o‘pishlardan mamnun bo‘lgach, u qizni yuzini o‘ziga qaratdi.
Shahi oyoqlariga tikilib, qizarib, muloyim jilmaydi. U yuzini kaftlari bilan ushlab, ko‘ziga qaradi.
- Xudoyim, men shu chiroyli va uyatchan qizni o‘zimning oldimda sevaman, - dedi u pichirlab, qizni o‘ziga tortdi va lablarini o‘pdi.
- Demak, u Jeon Shahi ekan, - dedi Daehan qo‘lidagi talabalar ma’lumot jildiga qarab o‘ziga gapirgancha.
- Nega, onajon? Nega menga buni qilish kerak edi? - u g‘amgin ohangda so‘radi, suratga qarab. Qo‘lidan titrab turgan jild tushib ketdi va sukunat orasida baland ovoz chiqardi.
U beixtiyor yig‘lab yubordi va baqirib dedi:
- Nega menga eng o‘xshash qiz dushmanimning sevikli xotini bo‘lishi kerak edi?
Bilmagan holda, ko‘z yoshlari to‘xtovsiz oqishda davom etdi. Yonoqlaridagi namlikni payqab, xira yorug‘lik yordamida qo‘lida to‘plangan yoshlarni ko‘rdi.
Achchiq tabassum bilan so‘radi:
- Endi... Endi uni qanday yomon ko‘rishim mumkin? Uni qanday olishim kerak?
- Taqdirimga qanday la’nat yubordingiz? - dedi u ko‘kragidagi og‘riqdan dodlab.
- Uni qanday garovga olib, Jeonni yer tishlatishim kerak? - dedi u qayg‘uli ohangda yig‘lab.
U yonoqlaridagi namlikni artib, shunday dedi:
- Nega u aynan senga o‘xshashligini bilishim kerak.
U shoshib shkafga yugurdi va chamadonini yig‘ishga tushdi.
-Otam unga biron narsa qilmasidan oldin, barcha haqiqatni bilib olishim kerak - dedi kiyimlarini chamadonga tashlab.
- Men Busanga borishim lozim, - deb g‘udranib, telefonini izlay boshladi.
Telefonni topgach, nimadir yozdi va Busanga reys bron qildi. Tasdiqlash tugmasini bosishdan oldin peshonasini uqalab, chuqur nafas oldi.
- Lanat! Otamga qanday bahona aytaman?
Bir necha qo‘ng‘iroqdan keyin janob Li go‘shakni ko‘tardi va:
- O-o-ota, bu... muhim - dedi u darhol, janob Li qo‘ng‘iroqni uzib qo‘ymasidan oldin.
- Men... Men Busanga qaytishim kerak -, dedi u ikkilanib.
- Va nima uchun? - deb so‘radi janob Li xavotir bilan.
- Onamni sog‘indim - deb yuragi jim ohista pichirladi.
Ko‘zlarida yosh paydo bo‘layotganini sezib, o‘zini qo‘lga oldi va gapirdi:
- Aslida... Biz Jeonning zaif tomonini bilamiz, lekin kuchli tomonlarini bilmaymiz
- Kim ularga ko‘proq ishonchli ekanini bilishni xohlayman - dedi Daehan davom etib.
- Buning uchun nima reja qilyapsan? - so‘radi janob Li.
- Biz... biz o‘sha odamni manipulyatsiya qilib, ularni osongina yiqitishimiz mumkin - dedi Daehan tutqich berib.
- Men o‘sha odamni bilaman. U janob Min - dedi janob Li.
- J-janob Min? - Daehan eshitib, hayratda qoldi.
Janob Li bosh irg‘ab, gapida davom etdi:
- Ha, Jeonning eng kuchli shaxsiy yordamchisi. U ularga eng ishonchli odam.
Daehan gapirishga ulgurmasidan, janob Li gap boshladi:
- Lekin... Uni manipulyatsiya qilish qiyin bo‘ladi. U bilan ishlash oson emas
- Qo‘limdan kelganicha harakat qilaman, dada. Mr. Minning zaif tomonini topishimiz kerak.
Janob Li masxaraomuz kulib, so‘zini davom ettirdi:
- Shundaymi? «Hech narsaga yaramagan» oʻgʻil dadasiga o‘xshamoqchi bo‘layapti. Yaxshi, urinib ko‘r.
Daehan g‘azabdan tishlarini g‘ijirlatib, telefonni qattiqroq siqdi.
Shahi va Jungkook kechki ovqatni tugatgach, mehmonxona hududida sayr qilib, asta-sekin raqs tushishdi va bir-biri bilan uzoq yillardan keyin ilk bor uchrashgandek suhbatlashishdi. Mashina to‘xtash joyiga yaqinlashar ekan, bu go‘zal joydan ketayotganidan ko‘ngli xira tortdi. Mashina eshigini ochayotgan paytda u qizning lablarini cho‘chchaytirganini sezib, so‘radi:
- Biz tashqarida yana bir oz vaqt o‘tkazsak bo‘ladimi? — qiz lablarini cho‘chchaytirib, unga tikilib so‘radi.
- Ha?.. Albatta, — u ikkilanib javob berdi.
- Hmm... Qayerga borishni xohlaysan? — dedi u, mashina tomon ishora qilib.
- Yurmoqchiman, ob-havo juda yaxshi, — Shahi uning qo‘lidan ushlab, bambi ko‘zlaridagi ma’sumlik bilan tikilib gapirdi.
- Voy! Googledan qanday qilib xotinimning aegyosiga “yo‘q” deb aytishni o‘rgansam bo‘ladi? — deb o‘yladi u, qizning qo‘liga va yuziga qarab.
- Xohlaganingdek, sevgilim, — u shirin tabassum bilan javob berdi.
Shahi unga darhol yoqimli tabassum qilib, mahkam quchoqladi va tashqariga sudrab olib chiqdi. Zaldan chiqib, yaqin atrofdagi ko‘lga yetib borguncha uni sudrab olib yurishda davom etdi. Shu yo‘lda bu joyni ilgari ko‘rganini sezdi.
- Xo‘sh, endi qayerga bormoqchisan? — u Shahini bola kabi sudrashga ruxsat berib so‘radi. Qiz qo‘li bilan ko‘ldagi rang-barang favvoraga ishora qildi.
Jungkook jilmayib bosh irg‘adi. Ikkovi favvorani yaqinroqdan tomosha qilish uchun yetib keldi. Ular ikkala lahzadan ham boshqa juftliklar kabi zavq oldi. Qiz favvoradan bahramand bo‘layotganda, Jungkook yonida yuziga tikilib, birinchi muhabbatini boshdan kechirayotgan o‘smirdek jilmaydi.
Birdan u ortdan qizni quchoqlab, zarb bilan hayron qoldirdi.
Atrofdagi odamlar bu yoqimli harakatdan ajablanib, ularga g‘alati qarash bilan tikilib turishdi.
Shahi ularning qarashlaridan va belidagi kuchli, ammo muloyim ushlashdan qutulish uchun harakat qildi, lekin eri bunga umuman parvo qilmadi.
- Qimirlama... Faqat mendan nima istayotganingni so‘ra, qasam ichaman, o‘sha narsa shu yerda, oldingda bo‘ladi, — dedi u qo‘pol, ammo juda erkaklarcha ohangda.
Shahi uning yoqimli so‘zlarini eshitib, harakatini to‘xtatdi. Uning issiq nafasi va kuchli qo‘llari yuragini qitiqlab, qorin bo‘shlig‘ida kapalaklar uchishini keltirib chiqardi.
- Oddiy juftlik kabi yurishimiz mumkinmi? — qiz so‘radi va uni ajablantirdi.
- Qo‘l ushlashib, yonma-yon yurib, tabiatni tomosha qilaylik, — dedi va unga yuzlanib qaradi.
Jungkook jilmaydi va lablarini qiznikiga tekkizdi. Ular ikkovi ham rang-barang favvora yonidagi go‘zal ko‘l bo‘yida, oy nuri ostida o‘pishishdi.
- Sana, — Jack ikkisi uchun muzqaymoq sotib olib, uning ismini chaqirdi.
U javob bermadi, faqat bir joyga termulib, o‘z fikrlariga berilib qoldi.
Jack yana uni chaqirdi, lekin javob ololmadi, shuning uchun u Sana tomon bordi.
- Hey, ketdik. Nega termulib turibsan? — dedi Jack, o‘rtada to‘xtab, Sananing qayerga qarayotganini aniq ko‘rib qoldi.
U ko‘l bo‘yida bemalol o‘pishayotgan juftlikni payqadi. Yigit qizni juda yaqin ushlab olgan edi, ularning tanasi orasida deyarli bo‘shliq yo‘q edi. Yigitning bel va qizning bosh orqasidagi mahkam ushlagan qo‘llari uning ishonchli va hukmronlik qiyofasini namoyon qilardi. Oy nuri ostidagi zulmatda bu romantik lahzalar har qanday K-drama o‘pich sahnalaridan ham jo‘shqinroq ko‘rinardi.
Albatta, bu sahna aynan shu joyda bo‘lish uchun yetarlicha romantik edi. Ammo sun'iy favvoraning rang-barang suvlari yaltirab, ularning yuzini yoritganda Jack jilmayishni to‘xtatdi. U chuqur nafas oldi va ularning o‘pichdan ajralib, Shahi yuzini erining ko‘ksiga yashirayotganini ko‘rib turdi.
- Yaxshimisan? — deb so‘radi Jack, hali ham uzoqdan qarab turgan Sanaga.
Unga kutilmaganda javoban, Sana uni birdan quchoqladi.
- Nega butun olam ichida ular aynan shu yerga kelib, ko‘z o‘ngimda o‘pishlari kerak edi?"l — dedi u asta, uni imkon qadar mahkamroq quchoqlab.
Jack jilmayib, uni qayta quchoqladi va yumshoq ovozda dedi:
- Uni unut. Oldingda turgan va senga hamma narsani berishga tayyor odamga e'tibor qarat.
Sana sekin quchoqdan chiqdi va hayron ko‘zlar bilan unga qaradi.
- O‘sha odam menman. Seni o‘zimga oshiq qilish uchun bor kuchimni sarflayman, — dedi Jack, qo‘lini unga uzatib.
Sana chuqur nafas oldi va qo‘lini uning qo‘liga qo‘shib, asta so‘radi:
- Nega bunday qilayapsiz? Nega siz mening singan yuragim uchun bunchalik harakat qilyapsiz? — yana so‘radi u, nigohlari titrab.
Jack uni o‘ziga tortdi va lablariga yengil o‘pich qo‘yib, uni sukutga chaqirdi.
- Agar yana shunday desang, seni o‘pib, jim qilaman, — dedi u mazaxli tabassum bilan.
- Yah! Mister Jack! — deb baqirdi Sana va musht ko‘tarib unga zarba berishga harakat qildi, lekin Jack orqaga chekinib qoldi.
- Qo‘lga olsang, ushla! — deb qichqirdi Jack, har qadamda ortga chekinar ekan.
Ikkovlari tasodifan muzqaymoqlarini yerga tushirib yuborishdi. Ular bolalarcha, bolalar bog‘chasidagi bolalar kabi, bir-birlarini quvlashda davom etishdi. To‘satdan, Jack oyog‘ini bir narsaga urib, muvozanatini yo‘qotdi va ikkisi ham bir-birining ustiga yiqildi. Sana Jackning ustiga tushdi, u esa uni mahkam ushlab, belidan quchib qoldi.
U uni qo‘yib yubormadi va gapira boshladi:
- Bitirgandan keyin Koreyani tark etaman. Meni kutasanmi? — dedi Jack, bu uning harakatlarini to‘xtatib qo‘ydi.
Sana uni kuch bilan itarib yubordi va kiyimini tuzatib, turib oldi. Jack javob olishdan umidini uzib, chuqur nafas oldi.
Hayratlanarli tomoni shundaki, Sana boshqa savol bilan javob qaytardi:
- Kimnidir kutish hozirgi kunda biroz eskicha emasmi?
Jack unga hayron qaradi, boshida nima bo‘layotganini anglay olmadi.
Uni yanada hayratda qoldirib, Sana davom etdi:
- Men sevgan odamni ergashib kuzatishni yaxshi ko‘raman. U qayerga ketmasin, bu ahamiyatsiz
Shahi va Jungkook ko'l bo‘yida qo‘l ushlashib yurishardi, his-tuyg‘ularini so‘z va harakatlar orqali ifoda etmoqda edilar.
Ob-havo nihoyatda romantik. Ular ikkala mahalliy aholi oldida hech narsadan uyalmasdan qilgan ishidan so‘ng, ular juftlikga g‘alati nigohlar bilan qarashadi, chunki ular hayotidagi eng jozibali insonni sherik sifatida tanlaganlar. Agar ularning munosabati boshqa juftliklar kabi oddiy bo‘lganida, yigit yoki turmush o‘rtog‘ini bunday o‘pganligi uchun albatta jazolagan bo‘lardi. Ammo Shahi unga bunday ishlarni qilishiga ruxsat beradi, chunki uzoq chalkashliklardan so‘ng nihoyat bir-birlariga his-tuyg‘ularingizni tan olgandilar. Boshqalar nima deyishini ahamiyat bermaslik qiz uchun yangilik bo‘lsa-da, unga xohlagan narsasini qilishiga yo‘l qo‘yadi. Faqat Shahi emas, Jungkook ham bu munosabatda ko‘p narsaga yon beryapti. Qiz sezadiki, bu munosabatda eng ko‘p yon berayotgan — aynan u. Qiz uni topganida juda xursand bo‘ldi, u esa hech kimga bildirmay bugungi barcha favqulodda uchrashuvlarni bekor qilib, vaqtini qiz bilan o‘tkazishga qaror qildi. Hamma narsa yaxshi ketayotgan edi, lekin atrofdagi ayrim odamlar bilan nimadir noto‘g‘ri ekanini sezildi.
- Nega ular bir-biriga bog‘langandek tuyuladi? Balki ular tasodifan bir xil uslubdagi kiyimlarni kiyib olishgandir? — deb o‘yladi Shahi yaqin masofada turgan ikki kishiga qarab.
Qiz har bir burilishdan o‘tgandan keyin burchakda turgan odamni ko‘rdi. U hech narsa qilmasdan, faqat qizga tikilib turardi.
Shahi Jungkookga qaradi, u odatdagidek yonida yurardi.
- Bo‘lmasa, u bu odamlarning boshqacha ekanligini payqamagan bo‘lsa kerak, — deb o‘yladi qiz.
Shahi ulardan jirkanch nigohlarni ko‘rganiga ishonchi komil edi. Yana Jungkookga qaradi, lekin u bunga e’tibor ham bermayotgandi.
- Nega ular bizni kuzatishayotgandek tuyuladi? Jungkook-shining soqchilari bo‘lishi mumkinmi, oddiy odam qiyofasida? — deb o‘yladi Shahi va bu fikrlarni quvib yuborishga harakat qildi.
Qiz to‘xtadi, u esa vaqtga qarab: - Uh... Deyarli soat 11 bo‘libdi. Uyga qaytaylik, — dedi.
- Ammo men bu yerda yana biroz vaqt o‘tkazishni xohlayman, — dedi Shahi labi bir oz osilgan holda.
- Bolalarcha injiqlik qilma, Shahi. Ertaga sening darsing bor, — dedi u kulib.
Jungkook qizni qaytarib olib ketmoqchi bo‘ldi, lekin Shahi vahima bilan:
- Jungkook-shi! Men ketishni istamayman! — deb baqirdi.
- Bu yigitlar seni kuzatishyapti, SHAHI... va sen yaxshi bilasan, bu menga yoqmaydi, — dedi u ogohlantiruvchi ohangda, bu gap qizni hayratda qoldirdi
- Qanday qilib senga raqiblarimdan biri bizni kuzatayotganini ayta olaman? — deb o‘yladi Jungkook, tilini yonoq ichiga tiragancha hech qanday ishora bermaslikka harakat qilib.
Shahi kichik barmog‘ini ko‘rsatib:
- Biroz zarar qilmaydi, to‘g‘rimi?" — dedi.
Jungkook boshini qimirlatib, chuqur nafas oldi va qizni yaqin atrofdagi qahvaxonaga olib bordi.
Qahvaxona deyarli bo‘sh edi, qiz esa mamnuniyat bilan joylashdi. Darhol bir ofitsiant kelib:
-Janob, xonim... buyurtmangiz? — deb so‘radi.
- Menga Americano... va... — dedi Jungkook va sizning ifodangizga qarab to‘xtadi.
Shahi uning buyurtmasidan keyin unga nafrat bilan qaradi.
- U Americano yoqtiradi? Yo‘q, bu ichgan qahvalarim ichida eng yomonidir, — deb o‘yladi va mashhurligiga ko‘ngli ayniy boshladi.
- Shahi — dedi Jungkook, qizni fikrlaridan chiqarib.
- Uh... Menga Bulletproof coffee kerak, — deb javob berdi
Jungkook unga "jiddiymisan?" degan nigoh tashladi, lekin qiz bu haqda umuman qayg‘urmadi.
- Boshqa buyurtmangiz bormi, xonim? — dedi yigit, so‘ngra Shahi bosh silkitgach ketdi.
Bir necha daqiqadan so‘ng, Jungkookning bezovtaligini sezdi. Unga bo‘lgan bezovtalik nigohlaridan chetda qolmadi.
Shahi undan so‘ramoqchi bo‘lgandi, ammo u qizni ismini aytib chaqirdi:
Qiz labidagi somonni olib tashlab, xavotir bilan:
- Nima bo‘ldi, Jungkook-shi? — deb so‘radi.
U atrofga alanglab, so‘ng dedi:
- Noto‘g‘ri tushunma, lekin iltimos, qahvangni tezroq ichib tugatib qo‘y... yoki xohlasang, uni qadoqlab olishimiz mumkin.
- Men seni bu joyni imkon qadar tezroq tark etishingni istayman. Ular bizga hujum qilish uchun tayyorlanayotganini sezayapman, — deb o‘yladi Jungkook.
Qiz hali savol berishga ulgurmay u:
- Nima bo‘lganini so‘rama. Gap faqat sening xavfsizliging haqida. Biz o‘zimiz bilan qo‘riqchilarni olib kelmadik. Shuning uchun... — dedi.
Qiz tabassum bilan bosh irg‘adi va:
- Hammasi joyida, qadoqlash shart emas, - dedi
Jungkook hisobni to‘lar ekan, telefoniga nimadir yozdi. Shahi uning yuzida taranglikni aniq ko‘rdi. Kafedan chiqishlari bilan oldilarida bir sport avtomobili to‘xtadi.
- Nik va Stiv bu yerda? Ular qachon keldi? Bu yerda nima bo‘layapti? — deb qiz hayolidan o‘tkazdi.
Jungkook avtomobil tomonga ishora qilib:
- Ichkariga kir, ular bilan ket, - dedi.
Shahi xavotir bilan unga tikilib:
- Menda bajarishim kerak bo‘lgan ishlar bor, - dedi.
Qiz itoatkor bola kabi mashinaga o‘tirishdan oldin bosh irg‘adi, lekin qalbi ichida qichqiriq uni ketmaslikka undar edi.
Nik yonidagi o‘rindiqqa o‘tirdi.
Shahi o‘rindiqqa joylashishi bilan Nik va Stiv mashinaga o‘tirib, eshikni qulflab, motorni ishga tushirdi. Ular ikkisi oynadan bir-biringizga tikilib turishdi. Jungkook qizning xafa bo‘lgan ifodasini va ko‘zlarida yig‘i to‘planayotganini sezdi.
Ko‘z yoshi oqib tushishini ko‘rishi bilan yuragini nazorat qila olmay, baqirib yubordi:
Nik uning ovozini eshitib, darhol dvigatelni o‘chirdi va eshikni ochdi.
Jungkook eshikni ochib, Shahini mashinadan tortib chiqardi va mahkam quchoqlab oldi. Qiz yig‘lab yubordi, chunki yomon narsa sodir bo‘lishidan qo‘rqdi. Atrofda uni kuzatayotgan odamlarni allaqachon sezgan edi. Shahi nihoyat, ularning ishchilari emas, balki raqiblari ekanligini tushundi
U qizni orqasidan sekinlik bilan tapillatib, muloyimlik bilan dedi:
- Tez orada qaytaman. Meni kutib, yomon narsalarni o‘ylab o‘tirma
Qiz biror narsa aytishga ulgurmasidan u shivirladi:
- Imkon qadar dam ol. Chunki men qaytganimda, tong otguncha sen bilan qiziqarli va qaynoq vaqt o‘tkazamiz.
Shahi uning ko‘ksiga hazil bilan musht tushirdi va dedi:
- Sizni kutib turaman. Ilgari bo‘lganidek, jarohatlanmang, xo‘pmi?
- Buni va’da qilolmayman, baby-shi - dedi u va kayfiyatini tushganini sezib qo‘shib qo‘ydi:
- Ammo qo‘limdan kelganicha harakat qilaman.
Shahi mashinaga o‘tirishga tayyorlanayotganida, kimdir uni va Jungkookni yerga tortdi. Qiz ko‘zlarini yumdi va o‘q ovozini eshitdi – o‘q uga yoki Jungkookga qaratilgan edi.
- Tezda bu nimchani kiying, – dedi Shahi va ko‘zlarini ochib qarasa, uni qutqargan odam Jimin ekanini ko‘rdi.
Jungkook zirhli nimchani olib, Shahiga kiyishga yordam berdi. Qiz uning qo‘lidan ushlab, hayajon bilan dedi:
U hali javob berishga ulgurmasdan, atrofdagi baland o‘q ovozlari sabab qiz qo‘rquvdan baqirib yubordi. Atrofdagi odamlar bir-birlariga qarata o‘q uzayotganini aniq eshitdi.
Ko‘zlarini yumib, quloqlarini berkitdi va qo‘rquvdan titrab, uchalasi uchun duo qila boshladi.
- Shsh... hammasi yaxshi bo‘ladi, – dedi Jungkook Shahini tinchlantirishga harakat qilib.
Ko‘zlarini ochib, uning qizni xotirjam qilish uchun muloyim tabassum bilan qarab turganini ko‘rdi. Atrofida bir nechta erkaklar turib, uchalasini himoya qilayotganini payqadi.
Ularning qo‘llarida og‘ir qurollar bor edi, ular bir yo‘nalishga qarata uzluksiz o‘q uzayotgan edi. O‘qlar yomg‘ir kabi yog‘ildi.
Bu joydan bir necha kilometr uzoqlikda ham o‘q ovozi eshitilardi.
Birozdan so‘ng, Jimin ham yashirinib turgan joyidan chiqib, ularni himoya qilish uchun o‘sha yo‘nalishga qarata o‘q uzayotganini ko‘rishdi. U xuddi jangovar filmdagi sahnalar kabi harakat qilardi.
Birinchi marta bunday voqealarning guvohi bo‘layotgan Shahi , miyyasi nima bo‘layotganini tushunishni to‘xtatdi. Ha, u mafiya rahbarining qizi bo‘lishi mumkin, lekin otasi hech qachon uni qo‘rqitmaslik uchun ko‘zga ko‘rinadigan jarohatlarini ko‘rsatmagan edi. Endi ular “missiya” haqida gapirganda nimani nazarda tutganlarini tushunib yetdi. Bu missiyalar har safar yanada xavfliroq bo‘lishi mumkin edi.
Shuningdek, otasining har bir missiyadan so‘ng nima uchun darhol uyga qaytmasligini ham anglab yetdi. Ular qizdan yashirgan eng yomon narsa — bu ularning missiyasi bilan bog‘liq zo‘ravonlik edi.
O‘sha o‘ylaridan Shahini tortib olgan narsa Jungkookning to‘satdan xavfsiz joydan chiqib, bosqinchilarga qarata o‘q uzishi bo‘ldi.
Qiz uning yonida yo‘qligidan vahimaga tushdi. Eng yomoni, uning zirh ko‘ylagi yonida, yerda yotardi. Shahi zirh ko‘ylakni qo‘liga olib, xavfsiz joydan tashqariga otildi. Jungkook uni bunday qilayotganini ko‘rib, dahshatga tushdi. Jimin uni himoya qilish uchun yoniga yetib keldi. Qiz Jungkook tomon bormoqchi bo‘ldi, ammo bunga ulgurmasdan, Jimin uni yo‘l chetida to‘xtab turgan mashinalar oldiga tortib olib ketdi. U qizni katta yuk konteyneri orqasida yashirib, shunday dedi:
- Lekin, Jungkook-shi… — deyishga ulgurmay, Jimin tashqariga chiqib, raqiblarga qarata o‘q uza boshladi.
Qiz ovoz balandligidan quloqlarini yopdi, lekin ko‘zlari Jungkookdan uzoqlashmadi.
U juda qo‘rqinchli, ammo jozibali ko‘rinar edi, lekin Shahi uning ahvolidan xavotirda edi.
Atrofga sukunat cho‘kkan paytida, yuk ortilgan joydan mo‘raladi. Yo‘lda yotgan, qon bilan qoplangan jasadlarni ko‘rdi. U jang tugadi deb o‘ylayotganingizda, motorollarda ikki kishi yaqinlashayotganini ko‘rdi. Biri haydamoqda, ikkinchisi esa qo‘lida nimadir ushlab turibdi. U Jungkookga qarata qurol tutgan edi, ammo Jungkook Shahiga qarar va jangchilari g‘alabani nishonlashardi. O‘sha odam Jungkookga yaqinlashishga ulgurmasdan, qiz Jungkook tomon yugurdi. Hamma narsa juda tez sodir bo‘ldi, nima qilishni o‘ylashga ulgurmay qoldi, faqat ichida uni qutqarishni hayqirib turdi.
Tashqaridan kelgan to‘satdan telefon qo‘ng‘irog‘i Daehanning e’tiborini tortdi, u qo‘ng‘iroqni qabul qilishga yaqinlashdi.
Qo‘ng‘iroqni olishi bilan u baqirdi:
- NIMA!! Jeon Jungkook va uning rafiqasiga hujum qilishdimi?
-Qayerda? Qachon?” - yana baqirdi.
Tishlarini g‘ijirlatib, u shunday dedi:
- Sung Hoon qanday qilib bizni ogohlantirmasdan buni qila oldi?
- Qanday qilib u biz bilan tuzilgan kelishuvni buzdi? - u stol yuzasiga mushtini urib davom etdi.
Qo‘ng‘iroqning narigi tomonidagi kishi uni tinchlantirishga harakat qildi.
U chuqur nafas oldi va so‘radi:
- Hozir ularning ahvoli qanday?
U qo‘ng‘iroqni tugatdi va darhol boshqa raqamga qo‘ng‘iroq qildi.
Kishi telefonni ko‘tarishi bilan Daehan baqirdi:
- Sung Hoon!! Qanday qilib biz birga hujum qilish bo‘yicha kelishuvni buzishing mumkin?
Sung Hoon gapirishdan oldin kulib yubordi:
- Tinchlan, do‘stim! Men ularga shunchaki qo‘rqitish uchun hujum qildim.
Daehan yana baqirishga ulgurmasdan Sung Hoon gapini davom ettirdi:
- Bilasanmi... eng yaxshi tomoni shundaki, ular uchrashuvda edilar
Sung Hoonning kulgisini eshitib, Daehan g‘azab bilan hayqirdi:
- Bu kulgili emas! U bu bilan hech qanday aloqaga ega emas!
- Men buni bilaman... lekin tushunyapsanmi? Bu — biznes, do‘stim, - dedi Sung Hoon.
- Keyingi safar hujum qilishdan oldin meni ogohlantir, - dedi Daehan tishlarini g‘ijirlatib, Sung Hoonning mazaxli kulgisiga duch kelib.
-O‘ylab o‘tirma. Bu Jeon Jungkook. Biz unga qarshi kurashyapmiz. Xuddi shunday, sen zaxira kuchlarni kerakli joyga qo‘yishing kerak, - dedi Daehan istehzoli ohangda.
Daehan qo‘ng‘iroqni tugatib, telefonni uloqtirgancha baqirdi:
- Agar Shahi bilan nimadir sodir bo‘lsa, o‘sha pastkashni o‘ldiraman, qasam ichaman!