BABY WIFE 2
Ular ikkalasi ham shossesga yetib keldi, bu joy avvalgi kundagidan ham bo‘shroq edi.
‘Nega hamma narsa shu darajada sokin? Xuddi bo‘ron oldidan bo‘ladigan sukunatdek.’ Bu savol Shahini miyasida aylanaverdi, lekin e’tibor bermaslikka qaror qildi.
O‘ng tomondagi o‘rmon va chap tomondagi keng, maysalar bilan qoplangan bo‘sh yerlar — bular yoqimli manzara edi.
To‘satdan ko‘zlari orqa ko‘zguga tushdi va qiz aniq ko‘rdi: ikki qora van mashinasi qayerdandir paydo bo‘lib, Nick va Stiv’ning furgonini to‘sib qo‘ydi. Shahi hali hech narsa deyishga ulgurmasdan, Jungkook’ning soati signal berayotgandek ovoz chiqara boshladi.
Qiz uning yuziga qaradi — u juda ham tarang ko‘rinardi, yuzidan ter oqayotgan edi.
— Kook, kimdir Nick va Stiv’ning furgonini to‘sib qo‘ydi, — dedi qiz.
Shahi yana orqaga qaradi va bir nechta qora furgonlar o‘rmondan chiqib, mashinalarini g‘alati tarzda ta'qib qilayotganini ko‘rdi. U qo‘rqib ketdi, aqli esa yomon-yomon taxminlar qilishni boshladi.
— Kook, kimdir bizni ta'qib qilyapti, — dedi u titroq ovozda.
Jungkook javob bermadi, haydashda davom etdi, lekin qiz uning ham xavotirga tushganini sezdi.
— Nima bo‘lyapti? Ular bizdan nima istashadi? — yana so‘radi u.
To‘satdan u qizga qaradi. Yuzlari allaqachon terga botgan edi.
— Baby... Meni yaxshi ko‘rasanmi? — dedi u, bir qo‘lini yelkasiga qo‘yib, ikkinchi qo‘li rulda edi.
Shahi qo‘rqayotgandi, ammo endi bu savoldan keyin yanada ko‘proq qo‘rqdi.
— Albatta, m-men sizni juda yaxshi ko‘raman. Lekin nega hozir bu savolni so‘rayapsiz? — dedi Shahi tezroq ovozda.
U yana qizga qarab:
- Baby... Menga ishonasanmi? - deb so‘radi.
- S-sizning o‘zingizdan ham ko‘proq, - dedi u yana.
U ko‘zlarini Shahiga va old tomonga tez-tez qarata boshladi, shu payt qizning qo‘lini o‘zining katta kafti bilan ushladi.
- Unda va’da beraman, hammasi yaxshi bo‘ladi, - dedi u muloyim ovozda va bu safar Shahi uning ishoralarini angladi.
Unda yuz foiz ishonch bor edi — biror yomon narsa bo‘ladi — va ko‘z yoshini tutib turolmadi.
Shahi uning yon tomondan ko‘rinishiga qarab turdi, u esa yana qizga qarab, lablaridan tezda o‘pib qo‘ydi.
So‘ng u belidagi kamaridan qurol chiqardi va dedi:
- baby... Aytganimni qil. Boshingni eg, ko‘zlaringni yum va quloqlaringni kaftlaring bilan mahkam yop... Men aytmagunimcha ochma... bo‘pdimi?
Shahi bosh irg‘ab rozi bo‘ldi, u esa lablariga o‘pich qo‘yib dedi:
Bu safar uning ko‘zlarida yosh porlab turganini ko‘rindi. Qiz hech qanday savol bermay, aytgani kabi harakat qildi.
Jungkook Bluetooth'ini yoqib, shunday dedi:
- Hyung, biz allaqachon tuzog‘ga tushganmiz.
- O‘sha mashinalarni aldab, o‘zingning tuzog‘ingga tort.
Yoongi ham Jungkook kabi asabiy edi, lekin buni bildirmay davom etdi:
- Vaziyatni shunday ko‘rsatki, go‘yoki ularning qo‘lidan qochmoqchi bo‘layotgandek tuyilsin.
- Bo‘ldi, — dedi Jungkook, shu payt qora mikroavtobus chap tomondan yaqinlashib, ularni quvib o‘tib, mashinani tuzoqqa tushirishga urinayotgan edi.
Ammo Jungkook mikroavtobusni itarib yubordi va u muvozanatini yo‘qotib, yo‘l belgisi (milestone) ga urildi.
- Ularni keyingi belgi tomon olib bor va bir necha urinishdan so‘ng taslim bo‘lgandek ko‘rsat. Ishonchim komil, bu yerda bosh rejachi yo‘q. Ularning yashirin yer osti bazasiga yetib borishing kerak.
Yana bir mikroavtobus ularni quvib o‘tishga harakat qilib, mashinaning orqa tomoniga qarata o‘q uzdi.
- Hyung, ular mening mashinamning yukxonasiga o‘q uzishyapti, orqadan. Ular xohlagan paytida g‘ildirakka o‘q uzib, avariya qilishlari mumkin, — dedi Jungkook.
- Ularning niyati seni o‘ldirish emas, ular to‘xtash uchun ogohlantirish bermoqda, — dedi Yoongi.
Jungkook qo‘lini chiqarib, ortida ketayotgan mikroavtobusning g‘ildiragiga qarata o‘q uzdi.
Jungkook belgi (milestone) ga yetay deb turganida, ikki qora mikroavtobus o‘rmondan chiqib keldi va u avariyadan qochish uchun tormozga bosishga majbur bo‘ldi.
Orqadan kelgan furgonlar Jungkookni qurshab olishdi, u esa past ovozda so‘kinib yubordi. Qora niqob kiygan bir nechta erkak furgondan tushdi va Jungkookga qurol o‘qtaldi. Jungkook boshqa bir qurolini chiqardi va eshikni ochishdan oldin uni tayyorladi. U pastga tushdi, shu paytda o‘sha erkaklar unga yaqinlasha boshladi.
- NIMA KERAK? KIM YUBORDI SIZLARNI? – deb baqirdi Jungkook.
- Bizga siz ikkovingizni tirik olib ketish haqida buyruq berilgan, va siz barcha savollaringizga javobni o‘shanda olasiz, — dedi ulardan biri.
- Qurolni tashla, – dedi erkak, ammo Jungkook kulimsirab:
- Tushingda bo‘ladi! – deb javob berdi.
Jungkook o‘sha odamni tepib yubordi, natijada u yerga yiqildi. Qolgan erkaklar qurolini qayta to‘ldirayotgan paytda, yerda yotgan erkak boshqalariga to‘xtash ishorasini berdi.
Jungkook ular o‘q uzmasligini bilardi, shuning uchun qolgan erkaklarni ham tepib yiqitdi va ularning ba'zilarini hushidan ketdi.
- Jungkook!! — deb baqirdi Shahi, biroq kimdir burniga mato qo‘ydi va u hushini yo‘qotdi.
- YO‘Q! UNGA TEGMANG! — deb baqirdi Jungkook, biroq kimdir uning boshiga urdi.
- Unga tegma, iflos! — deb baqirdi Jungkook, og‘riqdan qichqirib yerga yiqilarkan.
- Biz seni tirik holda olib ketishimiz kerak. Bu seni jarohatlay olmaymiz degani emas, — deb kuldi erkak va Jungkookning bo‘yniga igna sanchdi.
Janob Li palto kiyib, palatada ishlovchi yigitdan telefonini oldi.
- Nihoyat, uyimga qaytyapman, — dedi u katta tabassum bilan.
Shifokor og‘riqdan qichqirib yubordi, qo‘li esa orqasiga qayrilgan edi.
- Endi ayting-chi, nima uchun bu dori vositasini ukol qilmoqchi bo‘ldingiz? — deb so‘radi janob Li, shu payt ularning qo‘riqchilari xonaga kirib kelayotgan tovushlar eshitildi.
- Bu janob Daehanning buyrug‘i edi, — deb tan oldi shifokor, ikki kishi boshiga qurol tiraganida.
- U nimani rejalashtirmoqda? — deb yana so‘radi janob Li.
- bilmayman, u menga sizning qon namunangizni olish va bu narkozni ukol qilishni buyurdi, — deb javob berdi shifokor qo‘rquvdan titrab.
- Nima uchun unga qon namunasi kerak bo‘ldi? — deb yana so‘radi u, shifokor esa javob berdi:
- Kim u? — deb so‘radi janob Li, qo‘riqchisidan shaxsiy qurolini olayotib.
- Men uni tanimayman. Ular faqat qon namunasi yuborishdi, biz DNKni solishtirib, natijani iloji boricha tezroq unga yuborishimiz kerakligini aytishdi - dedi shifokor titroq ovoz bilan.
- Ismi nima? — bu safar u qurolni shifokorning boshiga qaratdi.
Shifokor ko‘zlarini yumdi va javob berdi:
- Hammasini tan olguncha uringlar uni - dedi janob Li eshik sari yo‘l olarkan.
Shifokor tizzasiga cho‘kib, yolvordi:
- Yo‘q, yo‘q, bunday qilmang. Men sizga uning ismini topishga yordam beraman. Iltimos, meni o‘ldirmang.
Bir necha daqiqadan so‘ng ular shifoxonaning ma’lumotlar xonasiga yetib borishdi.
Shifokor yaqinda kiritilgan bir papkani oldi va dedi:
- Qizning ismi Jeon Shahi
- Jeon? — bu familiya janob Li uchun shubhali tuyuldi, shuning uchun u so‘radi:
- Bu shifoxonadagi bemorning barcha yozuvlari qayerda?
Shifokor yonidagi kompyuterga ishora qildi.
- Men yotqizilganimda vaqtinchalik homiy sifatida kim imzo chekkanini aniqlang, — dedi janob Li, qurolni uning boshiga tirarkan.
Shifokor kompyuterga nimadir yozdi va dedi:
- Bu yerda Jeon Shahi deb yozilgan.
- O‘sha qiz. Demak, u allaqachon qiz haqida bilgan. Lekin menga aytmagan. U hatto menga unga yetib borolmasligim uchun harakat qilgan! — dedi janob Li tishlarini g‘ijirlatib.
- Daehan qayerda? — deb so‘radi u shaxsiy yordamchisidan.
- Hozirda u Busanda, janob, — deb muloyimlik bilan javob berdi yordamchi.
- Shaxsiy vertolyotimni tayyorlang, men Busanga ketaman. Lekin u buni bilib qolmasin — deb buyurdi janob Li yana.
- DNK natijalari-chi, janob? — deb so‘radi yordamchisi.
- Ayt, natijani olib borayotganingni ayt — dedi u.
- Bu safar yana nima qilishni rejalayapsan? — deb o‘yladi u, tashqariga chiqarkan.
Shahi sekin sochlarini silayotgan kimnidir sezib uyg‘ondi. Ko‘zlarini ochishga urinarkan, yorqin chiroqlar elektr toki kabi urildi.
Og‘ir bosh bilan o‘tirib oldi va yonidagi kishi so‘zladi:
- Shahi, yaxshimisan?
Qiz ko‘zini qattiq ochdi va ovozni eshitib, o‘zini yumshoq ranglardagi hashamatli xonada ko‘rdi.
— Janob Daehan? Qayerdaman men? — dedi Shahi ko‘zlarini atrofga qadab.
U xo‘rsinib dedi:
— Xudoga shukr, omon ekansan.
Uning so‘zlari qizni go‘yo yuk mashinasi urganidek bo‘ldi. Birdan xotirasiga Jungkook va tanimagan erkaklar o‘rtasidagi janjal, kimdir uni mashinadan tortib chiqarmoqchi bo‘lgan holat qaytib keldi.
— Omonmi? Jungkook-chi? Jungkook qayerda? — deb, iztirob bilan so‘radi Shahi.
— Nick va Stiv qayerda? — deb yana ham tashvish bilan so‘radi va bu uning jag‘larini qattiq tishlashiga sabab bo‘ldi.
U o‘zini bosdi va iloji boricha muloyim ovozda javob berdi:
— Tinchlan, Shahi. Ular muhim emas. Muhimi, sen omon va xavfsizsan. Men uchun eng muhimi shu.
Shahi boshni chayqadi va dedi:
— Yo‘q, siz tushunmadingiz. Erim xavf ostida. U qayerda? U sog‘-omonmi?
Shahi yotoqdan turishga urindi, lekin u bilagidan ushlab qoldi:
— Qo‘yvor meni!
— Shahi, meni eshit. Ular senga hech kim emas, — dedi u yana, bu vaqtda qizni qon bosimi oshib ketdi.
—Va.Sen.Kimsan.Buni.Aytadigan? — deb yuziga qarab baqirdi qiz.
U qat’iy ohangidan cho‘chib qoldi, qiz esa yana baqirdi: — Erimning hayoti xavf ostida! Sen esa bu holat ustidan kulayapsanmi?
— Shahi, men sening akangman! — deb javob berdi u.
Bu paytda Shahini boshi allaqachon chalkashib ketgan edi, uning butun fikri faqat erida edi.
U ishonmaslik bilan kulib:
— Hech qachon! Mening hech qanday akam yo‘q! Janob Li, qo‘yib yuboring! — dedi.
Daehan uni bilagini yanada mahkam ushlab, qat’iy ohangda dedi:
— Agar men seni singlim deb aytayotgan bo‘lsam, demak, sen shundaysan!
Shahini bilagi og‘riydi, qiz uning qo‘lini tortib oladi va baqiradi:
— YO‘Q! MENING HECH QANDAY AKAM YO‘Q! NEGA TUSHUNMAYSIZ?
U g‘azab bilan og‘ir nafas olayotgandi, Daehan esa aynan shundan cho‘chirdi. Shuning uchun mag‘lubiyatni tan olib, qo‘llarini ko‘tardi.
— Xo‘p, xo‘p, tinchlan. Men senga isbotini ko‘rsataman. Faqat jim bo‘lib, meni tinglashing kerak, — dedi u.
Shahi ko‘zini qattiq yumdi, ichki ongi hech kim bilan qattiq gaplashmaslik kerakligini uqtirardi.
Chunki bu uning asl fe’lingiz emas edi. U hech qachon baqirmas edi, hatto otasi majbur qilgan holatda ham. Endi esa bu odam asabiga tegayapdi.
Shahi unga umidsizlik bilan qarab dedi:
— Janob Li, siz meni kim bilandir adashtiryapsiz. Siz ilgari menga singlingiz haqida aytgandingiz. Unga nima bo‘ldi?
- U sensan — deb yana javob berdi u. Bu qizni uning yoqasidan ushlashga majbur qildi.
- YO‘Q! Siz ruhiy jihatdan barqaror emassiz. Janob Li, sizga davolanish kerak.
Ikki erkak u tomonga qurol tutganini ko‘rdi, lekin qo‘rquvi allaqachon yo‘q bo‘lib ketgan edi.
- Men hozir siz bilan shug‘ullanishni xohlamayman. Meni qo‘yib yuboring, erimga yordamim kerak, — dedi u, eshikka yaqinlashar ekansan. Ikki qo‘riqchi og‘ir qurollar bilan turardi.
Qo‘riqchilar yo‘lingni to‘sar ekan, u gapirdi:
- Sen u yerga bormaysan. Men tirik ekanman, yo‘q.
Shahi unga yuzlanib, so‘radi:
- Aynan mendan nima xohlaysiz?
U bir qadam oldinga tashlab, uning oldiga kelguncha yaqinlashdi va gapira boshladi:
- Men shuni xohlayman —
Shahi uni gapidan bo‘lib, yana baqirdi:
- Sening ahmoq gaplaringni eshitishimni xohlaysanmi? Bunga vaqtim yo‘q! Men hatto erim qayerda ekanini ham bilmayman!
U qizning qo‘lini ushlab, divanga sudradi va keyin uni karavotga uloqtirdi.
- Bu ahmoqona gap emas. Sen mening singlimsan! Sen u bilan ajrashasan va men bilan AQSHga borasan! — deb baqirdi bu safar u.
- YO‘Q!! HECH QACHON!! — deb qichqirdi Shahi bor ovozing bilan.
Shunda birdan tushunib yetdi:
- Tobora aniq bo‘lyapti… Demak, bularning barchasini sen qilayapsanmi?
U javob bermadi, faqat kulimsirab qo‘ydi — bu ham yetarli edi.
- JAVOB BER, TELBA! — deb baqirdi u bu safar tishlarini g‘ijirlatib.
Shu payt bir erkak qo‘lida qog‘oz bilan yetib keldi. Daehan gapira boshladi:
- Ha, bularning barchasini men qilayapman… sen uchun, Malikam.
- Aarrgh! Menga bunday dema! — deb javob qaytardi.
Daehan qog‘ozlarni oldiga qo‘yib, ruchka uzatdi:
- Buni imzola… shunda sen o‘sha jinoyatchidan xalos bo‘lasan.
U qizni yonoqlariga tegmoqchi bo‘ldi, lekin u uning qo‘lini urib tashladi:
- Jinoyatchi? Jinoyatchi bu yerda sen! U emas!
- Jungkook hozir bizning qo‘limizda. Agar menga quloq solmasang, uni yaralashdan hech ikkilanmayman, — dedi Daehan, Jungkookning rasmini otib yuborib.
Shahi qo‘llari titragan holda rasmni oldi va uning yonoqlarida bir nechta kesik va ko‘karishlarni ko‘rdi, u hushsiz holda stulga bog‘langan edi.
- Sen jinoyatchi! Unga nima qilding? — deb yig‘lab, rasmni ko‘ksiga bosding.
U xo‘rsindi va hozirgina kelgan odamga buyruq berdi:
- Sung Hoon, tugat uni!
Uning vahimali ovozini eshitib, yig‘lab iltimos qildi qiz:
- YO‘Q! Hech narsa qilma. Men hammasiga qo‘l qo‘yaman, faqat unga tegma!
Ruchkani olib, qog‘ozga qaradi, u esa kulimsiradi.
- Ajrashish Shartnomasi — bu so‘zlar qog‘ozning yuqori qismida yozilgan edi, qiz esa ko‘z yoshlari bilan unga qaradi.
Shahi buni qila olmaydi. Bir-birilariga hech qachon tark etmaslikka va’da bergan
Shahi uni hech qanday shartsiz sevgan edi. Bu yomon tush bo‘lishi mumkin, tez orada tugaydi. Shu vaqtgacha esa u kurashishi kerak.
To‘satdan zaif bir qichqiriqni eshitdi:
- AAARGH! SHAHI QAYERDA??
UNI QAERGA YASHIRDING, HAROMI!!
Bu ovoz Jungkookniki. Demak, u shu yerda.
Shahi qo‘lingdagi ruchkani mahkam ushlab, o‘rnidan turdi va Daehanning qo‘liga sanchdi.
- Ugh! Shahi! — deb u og‘riqdan baqirdi, shu payt boshqa erkaklar unga yugurib kelishdi. Bu unga imkoniyat edi. Qiz xonadan qochib chiqdi.
Atrofda yugurib, baqirayotgan edi:
- JUNGKOOK!! Qayerdasiz?
Orqasidan ham erkaklar quvayotganini ko‘rib, yashirinmoqchi bo‘lib qorong‘i joyga kirdi va podvalni (yer osti xonasini) ko‘rib qoldi.
Uzoq zinapoya uni pastga olib tushirdi va nihoyat eri ko‘ziga tashlandi.
- Kook... — dedi u pichirlab, qo‘llari stulga bog‘langan holda arqonni yirtishga urinayotganini ko‘rib.
U boshini ko‘tardi va zaif tabassum bilan:
- Shahi... - dedi.
Shahi tezda uning yoniga yugurdi va yuzini kaftlari bilan ushlab:
- Kook, yaxshimisiz? — deb so‘radi.
- Ular senga zarar yetkazmadimi, baby? — dedi u, qiz esa arqonni yechishga shoshilayotgan edi.
Shahi bosh chayqadi, ko‘z yoshlari ichida yig‘lab, arqonni yechishga urinayotgan edi, lekin arqon juda mahkam bog‘langan edi.
- Qo‘y uni, Shahi. Uni osonlikcha yecholmaysan, — yana o‘sha yovuz ovozni eshitdi qiz.
- MAXLUQ! MEN MAXLUQNING QONI BILAN BOG‘LIQ BO‘LA OLMAYMAN! — deb butun kuching bilan baqirdi qiz.