طریق کام بخشی چیست؟
طریق کام بخشی چیست ؟ ترک کام خود کردن
کلاه سروری آنست ، کز این تَرک بردوزی
به نام عشق که سرآغاز تجلی پرتو حسنِ جمال یار در هستیست …
به همراهان…
قرارِ بر تبلوُر و برانگیخته شدنِ صد شور از دلهای همراهان و ساطع گشتن عشق از وجودِ حاضرِ سرشارِ ازِ برکتِ ارزاقِ لایتناهی او بود…
و در عوض اینجا پُر شده است از هوای گلایه که به حسابِ هر چه میخواهی بگذاری ، بگذار…
اگر از قصورِ در زمان غیبت سمن بویان را تنها ذره ای بگوییم ، مجالی برای ابراز ارادتی حتی زبانی هم نمیماند…
فصلِ رویِش سَمَن بود…
زمین شخم زده ای که تخم بذرِ اشتیاق در آن کاشته و در انتظار جوانه زدنِ روزی آسمانی…
و همراهان…
مغرور از زمین آمادۀ برداشت و مسرور از فصلِ باران و مترصد زَر اندوزی…
غافِل از صد ها علف هرز در کنارِ هر جوانه…
گلزار ها از جوانه سرشار و گلستان پُر بود از گلزارِ همراهان مغرور…
چون بادِ بهار و بارانِ برکت حضورش ، دشت را از بوی سمن پُر میکرد…
گلزارِ هر همراه ، مجالی شده بود برای رُشد علف های هرز در میدانِ کار و زارِ پرورش گُل…
این تنها دلیلش بود…
نه توجیه…
دیباچه ی غم انگیز مثنوی این خشکسالی چیزی بجز غرور و منیت اربابِ وجودمان نیست…
عدم حضور همنوردان مغرور در کنار هم ، فخر فروشی میزانِ خرجِ اشتیاقشان که به جای دعوت به وحدت همدیگر، فخر زمین کشتزار خود را به هم فروختند
مغرورِ از جوانه و حریص در انباشتن اندکی گُل در کنار خرمنِ علف هرز…
این شد که آفَت…
بخشی از رزقِ عده معدودی را از بین برد…
تا اینکه سمن بویان آمدند…
منظور از علف هرز در عرفان بینش های غلطی است که میتواند به بینش های صحیح آسیب برساند و انسان را از مسیر کمال منحرف کند. این اتفاق میتواند در اثر جهل یا غفلت باشد.