سرانجام

سرانجام با دستان پینه بسته اش آدمی را که هنوز دانه ای ...نه ...جوانه ای بیش نبود در خاک گلدان فرو برد . خاک خشک گلدان قطره ای آب تمنا کرد و "خدا مرد" از شوق تمنای آدم بسیار گریست . آنقدرکه ریشه ی ترد تمنا سیراب از شوق "خدا مرد" شد ،