نحوه نگهداری گوسفنده زنده
گوسفندان اهلی یک حیوان چند منظوره هستند و بیش از 200 نژاد موجود برای ایجاد این اهداف متنوع ایجاد شده اند.بعضی از منابع تعداد هزار نژاد یا بیشتر را نشان می دهند اما طبق برخی منابع این تعداد قابل تأیید نیستند. با این حال ، چند صد نژاد گوسفند توسط سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل (FAO) شناسایی شده است ، که تعداد تخمینی از زمان به زمان متفاوت است: به عنوان مثال 863 نژاد از سال 1993 ، 1314 نژاد از سال 1995 [ (این اعداد نژادهای منقرض شده را که توسط FAO نیز تسویه می شوند ، مستثنی می کند.) برای چنین نژادهایی ، تعریف از نژاد "یا یک گروه خاص از حیوانات اهلی داخلی با مشخصات خارجی قابل تعریف و قابل شناسایی است که امکان جدا شدن آن را دارد. با ارزیابی تصویری از سایر گروههای مشابه تعریف شده در همان گونه یا گروهی که جدایی جغرافیایی و / یا فرهنگی از گروههای مشابه با فنوتیپ منجر به پذیرش هویت جداگانه آن شده است. " تهیه یک محصول خاص: پشم ، گوشت ، شیر ، پوست یا ترکیبی در یک نژاد دو منظوره. از دیگر ویژگی های مورد استفاده در هنگام طبقه بندی گوسفندان می توان به رنگ صورت (به طور کلی سفید یا سیاه) ، طول دم ، وجود یا عدم شاخ و توپوگرافی که نژاد برای آن تولید شده است ، اشاره کرد. این نکته آخر به ویژه در انگلیس ، جایی که نژادها یا به صورت نژادهای مرتفع (تپه یا کوه) یا دشت توصیف می شوند ، مورد تأکید است. یک گوسفند همچنین ممکن است از نوع دم چربی باشد ، که یک گوسفند دو منظوره است و در آفریقا و آسیا رایج است و رسوبات چربی بیشتری در داخل و . اطراف دم دارد
حتما مطالعه کنید : گوسفند زنده
نژادها اغلب بر اساس نوع پشم آنها دسته بندی می شوند. نژادهای پشم ظریف آن دسته از نژادها هستند که پشمهایی از چین و چگال زیاد داشته و برای پارچه ترجیح داده می شوند. بیشتر اینها از گوسفندان مرینو گرفته شده اند و نژاد همچنان بر صنعت گوسفند جهان تسلط دارد. نژادهای داونز بین دو طرف پشم دارند و نوعاً نژادهای گوشت و قوچ با رشد سریع و صورتهای تیره هستند. برخی از نژادهای اصلی پشم متوسط ، مانند Corriedale ، تلاقی های دو منظوره از نژادهای پشمی بلند و ریز است و برای گله های تجاری با تولید بالا ایجاد شده اند. نژاد پشم بلند بزرگترین نژاد گوسفندان است ، دارای پشم بلند و سرعت رشد کم است. گوسفندهای پشم بلند برای اصلاح نژاد برای بهبود صفات سایر انواع گوسفندها بیشترین ارزش را دارند. به عنوان مثال: نژاد آمریكا كلمبیا با عبور از قوچهای لینكلن (نژادی پشمی بلند) با میشهای رامبوی پشمالوی ظریف توسعه یافت.
گوسفندهای پشمی درشت یا فرش آنهایی هستند که از پشم درشت متوسط تا بلند برخوردار هستند. نژادهایی که به طور سنتی برای پشم فرش استفاده می شوند ، تنوع زیادی نشان می دهند ، اما نیاز اصلی پشم است که در صورت استفاده زیاد از بین نمی رود (همانند نژادهای ظریف). با کاهش تقاضا برای پشم با کیفیت فرش ، برخی از پرورش دهندگان این نوع گوسفندان سعی در استفاده از تعدادی از این نژادهای سنتی برای اهداف جایگزین دارند. دیگران همیشه در درجه اول گوسفندهای کلاس گوشت بوده اند.
گله ای از گوسفندان موی سفید استرالیایی در Mudgegonga ، ویکتوریا ، استرالیا. این نژاد جدیدی از گوسفندهای مو است که برای آب و هوای گرم و متنوع استرالیا مناسب است
دسته کوچکی از گوسفندان نژادهای لبنی هستند. نژادهای دو منظوره که ممکن است در درجه اول گوسفند یا گوسفند پشمی باشند ، اغلب ثانویه به عنوان دام شیردوشی مورد استفاده قرار می گیرند ، اما چند نژاد وجود دارد که عمدتا برای شیردوشی استفاده می شود. این گوسفندان مقدار بیشتری شیر تولید می کنند و منحنی شیردهی کمی طولانی تر دارند. در کیفیت شیر آنها ، درصد چربی و پروتئین گوسفندان شیری از نژادهای غیرشیر متفاوت است ، اما محتوای لاکتوز متفاوت نیست.