Валентина Ивановна: свет батьковна – мать трудовой мобилизации и войны? (be)

В 15 году Лукашенко вводил «налог на тунеядство». Следом тогдашний еще заместитель руководителя роструда Михаил Иванков предложил его ввести в России потом предложение внесли депутаты заксобрания Питера. Спикером тогда был никто иной как Вячеслав Макаров выпускник суворовского училища, а также Ростовского Высшего командного инженерного училища. Уже любопытная особенность. Но интересен он конечно даже не этим, а тем что в 2011 году он активно способствовал избранию Матвиенко муниципальным депутатом что дало ей возможность стать членом, а в дальнейшем и спикером Сената. Налог на бедность как окрестили его тогда журналисты был отменен в Беларуси лично диктатором в 2018 году формально под давлением общественности. Вспоминая повторяющееся в веках циклы мировых войн, мы видим, что 15 год начала 20 века – это начало и снарядного голода, и позиционной войны для Российской Империи. В 1918 году Первая Мировая война – закончилась. Вот такое вот «двоение общественности», если вы понимаете, о чем идет речь. Ну проще говоря этот «налог» ничто иное как аналог «трудовой повинности», «мобилизации промышленности» для целей военного производства. И управляется что называется «по щелчку», по «нажатию кнопки». Спустя десять лет после попытки ввести тут вслед за Беларусью, с ее очевидной подачи этого самого «налога» сегодня мы видим те же линии, тоже источники новые попыток его продавить. И кстати – то же самое «возмущение населения». Ну вот здесь мы видим фигуру все того же Михаила Иванкова, но уже в роли «своего же начальника», то есть ставшего уже не замом, а главой Минтруда, и конечно же Валентину Ивановну Матвиенко – питерскую. «Партия регионов» в Ставропольском крае и Костроме уже активно включились в развертывание реализации «тезисов Матвиенко». То есть мы видим, как инородные агенты в Питере снова, как и десять лет тому продвигают, транслируют политическую волю и позицию тандема Лукашенко – Матвиенко. Нужно ли это России, для которой конституционно закреплен принцип свободы труда? И почему именно конкретно Матвиенко, должная вроде бы соблюдать конституцию России, стоять на ее страже все это продвигает? А прежде всего потому что она – выпускница дипломатической академии МИД, далее была послом, а после того директором департамента МИД по взаимодействию с субъектами российский федерации, то есть от имени и по поручению мирового гнезда птицоидов и местного его филиала от налоговика Мишустяна с отцом из Беларуси до главы Калантаряна курировала в России ничто иное как эту самую «Партию регионов». Как же может действовать правительство РФ с такими персонажами в составе если не заглядывать в рот беларускому диктатору, не передавать его слова и не настраивать всех на их исполнение? Случайно ли в то же время, когда они говорят про «налог на бедных» та же самая Матвиенко якобы по другому поводу призвала регионы «активнее заниматься повышением собственной налоговой базы». Что это если не приказ продавливать на федеральном уровне этот «закон», как уже сделали два названных выше региона из этой самой «партии»? Что мы видели в 15 году этого века ясно – война с Украиной. Но сейчас то она уже идет. Но в том и дело что идет она уже четвертый год. А ноябрь – декабрь этого года как вы знаете это уже красная линия по датам для «прощупывания НАТО» на исполнении этим Альянсом его 5 статьи. Это уже анонсированная Арестовичем, Галковским и многими другими русскими националистами война с Польшей. Горячая фаза ими уже конечно планируется. Это ожидается как многие говорят на 27 – 29 годы. «Времени на раскачку нет». Отсюда эта погоня за «трудовыми резервами», за всей этой «трудовой мобилизацией». И не надо думать, что мы их как-то оправдываем. Напротив, мы убеждены что право на труд есть и остается не просто правом. Это просто вопрос, который может касаться государство вообще примерно никак. А вот различных инородных агентов «той стороны» как мы видим это почему-то тревожит. Тут же кстати и тема «распределений». Люди могут и должны жить совей обычной нормальной жизнью без этого инородного вмешательства. И поэтому ясно что России сегодня нужны и другое правительство, и другой совет федерации. А, следовательно, должны быть демонтированы и высшие органы союза государств с Беларусью, сам этот союз. Увы наши обращения к главе Беларуси Тихановской пока остаются к сожалению, втуне, и гласом вопиющих в пустыне. Возможно понимание этого пласта проблем уже заставят кого-то обратить на это внимание. И может быть эта машина начнет свой откат в обратном направлении?
Выскажитесь.

***

У 15 годзе Лукашэнка ўводзіў «падатак на дармаедства». Следам тагачасны яшчэ намеснік кіраўніка роструда Міхаіл Іванкоў прапанаваў яго ўвесці ў Расіі следам за ім прапанову ўнеслі дэпутаты заксабрання Піцера. Спікерам тады быў ніхто іншы як Вячаслаў Макараў выпускнік сувораўскага вучылішча, а таксама Растоўскага Вышэйшага каманднага інжынернага вучылішча. Ужо цікавая асаблівасць. Але цікавы ён вядома нават не гэтым, а тым што ў 2011 годзе ён актыўна спрыяў абранню Мацвіенка муніцыпальным дэпутатам што дало ёй магчымасць стаць сябрам, а ў далейшым і спікерам Сената. Падатак на беднасць як ахрысцілі яго тады журналісты быў адменены ў Беларусі асабіста дыктатарам у 2018 годзе фармальна пад ціскам грамадскасці. Узгадваючы цыклы сусветных войнаў, якія паўтараюцца ў стагоддзях, мы бачым, што 15 год пачатку 20 стагоддзя - гэта пачатак і снараднага голаду, і пазіцыйнай вайны для Расійскай Імперыі. У 1918 годзе Першая Сусветная вайна - скончылася. Вось такое вось «дваенне грамадскасці», калі вы разумееце, пра што ідзе гаворка. Ну прасцей кажучы гэты "падатак" нішто іншае як аналаг "працоўнай павіннасці", "мабілізацыі прамысловасці" для мэт ваеннай вытворчасці. І кіруецца што завецца па пстрычцы , па націску кнопкі . Праз дзесяць гадоў пасля спробы ўвесці тут услед за Беларуссю, з яе відавочнай падачы гэтага самага "падатку" сёння мы бачым тыя ж лініі, таксама крыніцы новых спроб яго прадушыць. І дарэчы - тое ж самае "абурэнне насельніцтва". Ну вось тут мы бачым постаць усё таго ж Міхася Іванкова, але ўжо ў ролі «свайго ж начальніка», гэта значыць які стаў ужо не намам, а раздзелам Мінпрацы, і вядома жа Валянціну Іванаўну Мацвіенка - піцерскую. «Партыя рэгіёнаў» у Стаўрапольскім краі і Кастраме ўжо актыўна ўключыліся ў разгортванне рэалізацыі «тэзісаў Мацвіенкі». Гэта значыць, мы бачым, як іншародныя агенты ў Піцеры зноў, як і дзесяць гадоў таму прасоўваюць, транслююць палітычную волю і пазіцыю тандэму Лукашэнкі - Мацвіенку. Ці патрэбна гэта Расіі, для якой канстытуцыйна замацаваны прынцып свабоды працы? І чаму менавіта канкрэтна Мацвіенка, якая павінна быццам бы выконваць канстытуцыю Расіі, стаяць на яе варце ўсё гэта прасоўвае? А перш за ўсё таму што яна - выпускніца дыпламатычнай акадэміі МЗС, далей была паслом, а пасля таго дырэктарам дэпартамента МЗС з суб'ектамі расійскай федэрацыі, гэта значыць ад імя і па даручэнні сусветнага гнязда птушкаідаў і мясцовага яго філіяла ад падаткавіка Мішусцяна з бацькам з Беларусі да кіраўніка Калантарана курыравала ў Расіі. Як жа можа дзейнічаць урад РФ з такімі персанажамі ў складзе калі не зазіраць у рот беларускаму дыктатару, не перадаваць ягоныя словы і не настройваць усіх на іх выкананне? Ці выпадкова ў той жа час, калі яны кажуць пра «падатак на бедных» тая ж самая Мацвіенка нібыта з іншай нагоды заклікала рэгіёны «актыўна займацца павышэннем уласнай падатковай базы». Што гэта калі не загад праціскаць на федэральным узроўні гэты «закон», як ужо зрабілі два названых вышэй рэгіёна з гэтай самай «партыі»? Што мы бачылі ў 15 годзе гэтага стагоддзя зразумела - вайна з Украінай. Але зараз то яна ўжо ідзе. Але ў тым і справа, што ідзе яна ўжо чацвёрты год. А лістапад – сьнежань гэтага году, як вы ведаеце, гэта ўжо чырвоная лінія па датах для “намацваньня НАТА” на выкананьні гэтым Альянсам яго 5 артыкула. Гэта ўжо анансаваная Арастовічам, Галкоўскім і шматлікімі іншымі рускімі нацыяналістамі вайна з Польшчай. Гарачая фаза імі ўжо, вядома, плануецца. Гэта чакаецца як многія кажуць на 27 - 29 гады. "Часу на разварушванне няма". Адсюль гэтая пагоня за "працоўнымі рэзервамі", за ўсёй гэтай "працоўнай мабілізацыяй". І не трэба думаць, што мы іх неяк апраўдваем. Наадварот, мы перакананыя, што права на працу ёсць і застаецца не проста правам. Гэта проста пытанне, якое можа тычыцца дзяржава ўвогуле прыкладна ніяк. А вось розных іншародных агентаў таго боку як мы бачым гэта чамусьці трывожыць. Тут жа дарэчы і тэма "размеркаванняў". Людзі могуць і павінны жыць сваім звычайным нармальным жыццём без гэтага іншароднага ўмяшання. І таму зразумела што Расіі сёння патрэбны і іншы ўрад, і іншая рада федэрацыі. А значыць, павінны быць дэманціраваны і вышэйшыя органы саюза дзяржаў з Беларуссю, сам гэты саюз. Нажаль нашы звароты да кіраўніка Беларусі Ціханоўскай пакуль застаюцца нажаль, утуне, і голасам абуральных у пустыні. Магчыма разуменне гэтага пласта праблем ужо прымусяць кагосьці звярнуць на гэтую ўвагу. І можа быць гэтая машына пачне сваю адмову ў зваротным кірунку?
Выкажыцеся.
Поддержать наш блог,

imed3, вы можете в любое время переводом по актуальным динамически изменяемым реквизитам опубликованным в конце этого текста.