ДНК вшиј помогла узнати час појавјенја одєдже

Обычајно мы мыслимо, же работа хисторика јест изученје книг или старинных прєдметов, але ја хчу разказати о примєру, когда важна информација оказала се скрыта... в генетичном коду људскых паразитов. Тут јест цитата из книгы А. Панчина «Сума биотехнологије»:

Вши, живуче во власах чловєка, имајут сериозне разликы од вшиј, кторе живут на јеговом облєченју (одєджа). То сут разликы в поступанју, в структурє тєла, и, саморазумно, в генетикє. Јест дост јасно, же еволуција вшиј, кторе живут на облєченју, не могла почети се ранје, неж људи сут почели носити облєченја, и зато, ако ли мы проанализујемо генетичне разликы двох родов људскых вшиј, мы сможемо оцєнити, како давно појавила се одєджа.

За тој цєљ трєба једино знати, колико мутациј створило се од момента, когда популације вшиј раздєлили се, колико новых мутациј имаје всако ново покољенје вшиј, и какы час јест потрєбны за смєну покољениј.

Та метода называје се метода молекуларных часовников, и она нєкогда помогла најдти прєдка всих живых организмов, але тутчас биологам было потрєбно гледнути в минулост не тако глубоко. Что јест двєсте тысеч лєт, једино краткы миг за нашу планету.

Гледечи на туте дане, еволуцијны биолог Мелиса Тоупс заједно с колегами смогла изчислити, же наши прєдки сут почели носити одєджу [приблизно 170,000 лєт назад.]((https://www.sciencedaily.com/releases/2011/01/110106164616.htm)

А на образках вы можете видєти реконструовано облєченје највыше старој мумије Европы – чловєка Етци, кторы замрзнул в алпијскых горах приблизно в 3300 году до нашеј еры.