Ikki kitob haqida

Bu ikki kitobni parallel ravishda birga o'qidim. Kitoblar mualliflari ota-o'g'il Ustozlar hisoblanadi. 𝑴𝒖𝒃𝒂𝒔𝒉𝒔𝒉𝒊𝒓 𝑨𝒉𝒎𝒂𝒅 domlaning dadalari 𝑨𝒉𝒎𝒂𝒅 𝑴𝒖𝒉𝒂𝒎𝒎𝒂𝒅 𝑻𝒖𝒓𝒔𝒖𝒏 domlaning qalamiga mansub «𝑨𝒔𝒉𝒂𝒓𝒂𝒊 𝒎𝒖𝒃𝒂𝒔𝒉𝒔𝒉𝒂𝒓𝒂» kitobini bir nafasda o'qib chiqqanligim haqida avvalroq yozgandim. Sodda, oddiy, tushunarli uslubda yozilganliklari uchun boshqa kitoblarini ham izladim. Xuddi shu uslub, Mubashshir Ahmad domlada ham bor. Yana bir jihati har ikki Ustoz ham ibrat bo'ladigan, qalbga yetib boradigan voqealarni kitobga kiritishga urg'u qaratadilar. Xo'sh bu ikki kitob nima haqida?

"𝐎𝐋𝐈𝐌, 𝐎𝐃𝐀𝐌 𝐕𝐀 𝐎𝐋𝐀𝐌" 𝐊𝐈𝐓𝐎𝐁𝐈

Bu kitobni "Hikmatlar guldastasi" deb atalishi bejis emas. Kitobda sharq va g'arb ulamolari, buyuk tarixiy shaxslar, faylasuflar va zamonamiz olimlarining hikmatlari, aforizmlari va iqtiboslari jamlangan. Kitob xotimasida olam va odam haqidagi xayollarimizdagi qarashlarimiz keltirilgan

𝐑𝐈𝐕𝐎𝐘𝐀𝐓𝐋𝐀𝐑 𝐊𝐈𝐓𝐎𝐁𝐈

O'z nomi bilan ibratli kichik rivoyatlar jamlangan kitobcha. Qulayligi, cho'ntagingizga ham olib yurishingiz mumkin. Kitobda turli zamonlarda sodir bo'lgan ibratli voqealar, rivoyatlar, shuningdek, to'qima ammo xulosasi insonga zarur bo'lgan hayvonlar bilan bog'liq hikoyalar ham kiritilgan. Shuningdek, ulug' avliyolar, buyuk shaxlar, olimlar hayotidan ham ibratli voqealar kiritilgan. Fikrimning tastig'i sifatida kitobdan olingan bir hikoyani e'tiboringizga havola etaman:

𝐁𝐈𝐑 𝐓𝐈𝐒𝐇𝐋𝐀𝐌 𝐎𝐋𝐌𝐀

Sobit ismli yigit bir bog‘dan oqib chiqqan ariqda tahorat olardi. Shu payt ko‘zi suvda qalqib kelayotgan kirmizi olmaga tushdi. U olmani tutib, bir tishladi. Tishladiyu mazasini bilgan zahoti hushyor tortdi: «Nima qilib qo‘ydim? Axir bu olmaning egasi bo‘lsa kerak?! O‘zimniki bo‘lmagan narsadan totindim, endi egasini albatta rozi qilishim kerak!»
Yigit shu xayol bilan suv oqib kelayotgan tomonga yurdi. Birozdan so‘ng hosili ko‘pligidan shoxlari suvga egilib turgan olma daraxtlarini ko‘rdi. Qo‘lidagi tishlangan olmaga qarasa, o‘sha daraxt mevasiga o‘xshaydi.
«Men so‘roqsiz totishgan olma shu bog‘dan ekan», deb o‘yladi va bog‘ egasini chaqirdi. Chiqib kelgan bog‘ sohibiga bo‘lgan voqeani tushuntirdi. So‘ng:
- Roziligingizni olmoqchi edim, olmaning haqini beraman, g‘aflatda qolib qilgan xatoyimni kechirishingizni so‘rayman, olmani menga halol etsangiz, — dedi.
- Uch yil menga ishlab berasan, shundan keyin o‘ylab ko‘raman, olmani halol etishning birdan-bir chorasi shudir, dedi bog‘ egasi.
Sobit rozilik bildirdi. Bir lahzalik g‘aflat, so‘roqsiz bir tishlangan olmaning to‘lovi o‘sha bog‘dagi uch yillik xizmat bo‘ldi. Ammo boshqa iloji ham yo‘q edi. Nima qilib bo‘lsa-da, olmani halollab olishi kerak! Uch yil to‘lgan kuni Sobit badavlat bog‘ egasi oldiga bordi. Muhlat to‘lganini aytib:
- Haqqingizni halollang, endi men ketay,— dedi.
– Uch yil o‘tgach o‘ylab ko‘raman, degan edim. O‘ylab ko‘rdim. Biroq yana kichik bir shartim bor, shuni ham bajarsang, keyin haqqimni halol etaman: mening bir qizim bor, ko‘zlari ko‘rmaydi, quloqlari eshitmaydi, qo‘llari ishlamaydi, oyog‘i yo‘q – yurmaydi. Agar shunga uylansang, olmaga rozi bo‘laman, aks holda rozi emasman, — dedi bog‘ sohibi.
Yigit uning shartiga ko‘ndi. Nikoh o‘qildi, to‘y ziyofati o‘tdi. Kuyov go‘shangaga kirsa, soppa-sog‘, husni binoyiday kelin o‘tiribdi. «Bu yerda bir yanglishlik yoki hiyla borga o‘xshaydi», deya o‘ylagan yigit qaynotaga uchradi:
- Otajon, menga ko‘r, tilsiz, majruh qizim bor, degan edingiz, holbuki sog‘-salomat bu dunyo go‘zalini ko‘rdim,—dedi.
Qaynota kulimsirab:
- Shunday, o‘g‘lim, qizim haromga qaramaydi, shunga ko‘zlari ko‘r, haromni so‘zlamaydi, shunga tili yo‘q, qo‘lini haromga cho‘zmaydi, shunga qo‘li ishlamaydi, harom joylarga bormaydi, shunga oyog‘i ham yo‘q. Bularning barini majoziy ma’noda aytdim. Chunki qizimga sen kabi Allohdan qo‘rqadigan, haromdan hazar qiladigan bir solih yigit axtarib yurgan edim. Sening so‘roqsiz tishlangan bir luqma olma suvi uchun halollik so‘raganingda orzuimdagi yigitni topganimga ishondim va seni uch yil imtihon qildim. Sinovlardan o‘tganingdan keyin hech bir taraddudsiz qizimni senga uzatishga rozi bo‘ldim, — dedi.
𝑩𝒖 𝒏𝒊𝒌𝒐𝒉𝒅𝒂𝒏 𝒎𝒂𝒛𝒉𝒂𝒃𝒃𝒐𝒔𝒉𝒊𝒎𝒊𝒛 𝑨𝒃𝒖 𝑯𝒂𝒏𝒊𝒇𝒂 𝑵𝒐ʻ𝒎𝒐𝒏 𝒊𝒃𝒏 𝑺𝒐𝒃𝒊𝒕 (𝑰𝒎𝒐𝒎𝒊 𝑨’𝒛𝒂𝒎) 𝒅𝒖𝒏𝒚𝒐𝒈𝒂 𝒌𝒆𝒍𝒅𝒊, 𝒃𝒖 𝒛𝒐𝒕 𝒔𝒉𝒖𝒏𝒅𝒂𝒚 𝒕𝒂𝒒𝒗𝒐𝒍𝒊 𝒐𝒕𝒂-𝒐𝒏𝒂𝒅𝒂𝒏 𝒕𝒖𝒈‘𝒊𝒍𝒅𝒊. 𝑰𝒎𝒐𝒎 𝑨’𝒛𝒂𝒎 𝒃𝒐𝒍𝒂𝒍𝒊𝒈𝒊𝒅𝒂 𝑸𝒖𝒓’𝒐𝒏𝒊 𝒌𝒂𝒓𝒊𝒎𝒏𝒊 𝒖𝒄𝒉 𝒌𝒖𝒏𝒅𝒂 𝒙𝒂𝒕𝒎 𝒒𝒊𝒍𝒅𝒊. 𝒀𝒖𝒈𝒖𝒓𝒊𝒃 𝒃𝒐𝒓𝒊𝒃 𝒐𝒏𝒂𝒔𝒊𝒈𝒂: «𝑶𝒏𝒂𝒋𝒐𝒏, 𝑸𝒖𝒓’𝒐𝒏𝒊 𝒌𝒂𝒓𝒊𝒎𝒏𝒊 𝒖𝒄𝒉 𝒌𝒖𝒏𝒅𝒂𝒚𝒐𝒒 𝒙𝒂𝒕𝒎 𝒒𝒊𝒍𝒅𝒊𝒎», 𝒅𝒆𝒃 𝒒𝒖𝒗𝒐𝒏𝒅𝒊. «𝑶‘𝒈‘𝒍𝒊𝒎, 𝒂𝒈𝒂𝒓 𝒐𝒕𝒂𝒏𝒈 𝒐‘𝒔𝒉𝒂𝒏𝒅𝒂 𝒐𝒍𝒎𝒂𝒏𝒊 𝒃𝒊𝒓 𝒕𝒊𝒔𝒉𝒍𝒂𝒎𝒂𝒈𝒂𝒏𝒊𝒅𝒂 𝑸𝒖𝒓’𝒐𝒏𝒏𝒊 𝒃𝒊𝒓 𝒌𝒖𝒏𝒅𝒂 𝒙𝒂𝒕𝒎 𝒒𝒊𝒍𝒈𝒂𝒏 𝒃𝒐‘𝒍𝒂𝒓𝒅𝒊𝒏𝒈!» 𝒅𝒆𝒅𝒊 𝒐𝒏𝒂𝒔𝒊.
_______
Ushbu kitoblarni o'qimaganlarga albatta olib o'qishni tavsiya etaman!