Money talks
Yn uzun qir uchida, dengizga yaqin turardi. U qo'lidagi mayda toshlarni suv tomonga otarkan, ularni qayerga borib tushishiga ahamiyat bermadi. Qizning hayolida faqat bitta savolga javob topa olish muhim edi.
Yn bu savolni ovoz chiqarib aytmadi, aytolmasdi ham, ammo miyasida aylangan so'zlar qizga go'yo ko'rinmas nayzadek sanchila boshlagani tufayli ham uning ko'zlari qizara boshladi.
U ko'z yoshlarini pala-partish artib bo'lgach, qo'lida xatto telefoni yo'qligini ham endi his qildi va chuqur xo'rsindi. Shoshilmay tashlanayotgan qadamlar, Jeon Jungkookni kelishini kutardi.
~ Tabriklaymiz, Janob Kim! Siz yaqinda ota bolasiz. Xonim homiladorlar! — doktordan eshitgan gaplariga ishonmasdi. Uning ko'zlari kattalashib ketdi.
Dk: Albatta! Hali muddati kichik bo'lganligi uchun ham jinsini aniqlan bo'lmaydi. Ammo biroz vaqtdan so'ng buni ham iloji bor.
Tae: Hanani yoniga kirsam bo'ladimi? — Yigit shoshilgancha o'rnidan turdi va doktorning bosh chayqashidan so'ng, yugurib xonadan chiqib ketdi.
Kun ancha qoraygandi. Jeon xonadonida esa Jungkookdan boshqa hech kim yo'q. Janob Jeon va Jeon xonim bazmga ketishdi. Vaholangki, Janob Jeonning Ynni uydan ketib qolgani haqida xabari yo'q. Unga Yn onasini ko'rishga ketdi deyishdi. Taehyung ham halicha Hana homilador ekanligini hech kimga aytmadi.
Yuqori qavatdan tushib kelayotgan yigit avval bo'm-bo'sh uyni kuzata boshladi. So'ng, qo'lidagi stakanni bir chetga qo'yib, mashinasiga o'tirib, uni bor tezligi bo'gicha hayday boshladi.
Yn stol atrofida o'tirarkan, o'zini go'yo suddagi aybdordek his qilardi. Sungmin ham Minsook xonim ham qizga boshdan oyoq termulishardi.
M/x: Seni juda sog'ingandik o'zi, qizim. Kelganing juda yaxshi bo'lipti. Ammo, ering va qaynonang 3-4 kunga qolish uchun ruxsat berganlari biroz g'alatida.
Sg: Oyim to'ppa-to'g'ri aytdi. 1 oy mobaynida hech bo'lmaganda 1 soatga ham kelib-ketmading. Endi yaramas Jeon Jungkookni aqli ishlab qolganiga ishonish qiyin — Sungmin ensasini qotirarkan, Yn barmoqlarini qarsillatishni boshladi.
M/x: Asabiylashganingda shu qilig'ingni qilasan. Bizdan nimani yashirayapsan, Yn — Minsook xonim bir qoshini ko'tarib, o'zini jilmayishga majburlayotgan qiziga qaradi.
Yn: eee, bo'ldida! Qizingiz bu yerga sizlarni sog'inib kelib o'tiribdi. Sizni berayotgan savolingizga qarang. Aka, nega Jungkook ruxsat bermasin aytingchi?! Bunga biror sabab bormi? Yoki meni ko'rishni xohlamaysizmi? Shuni oldinroq aytib qo'ysangiz, kelmasdim. } Qiz qo'llarini bir-biriga o'tkazgancha, jaxl bilan o'rnidan turdi. U shundog'am uydan chiqib ketish niyati yo'q edi. Ammo biroz aktrisalik qilsa, ularni ishonishi tezlashishini bilardi.
~ Ynnnnnn — Qiz endi eshik tutqichini tutgandi Hamki, u birdan ochilib, ichkariga Mina kirdi.
Yn: Hoy, sekinroq — uni qattiq quchgan dugonasini tez harakatlari tufayli chalkashib ketdi.
Mina: Keldingmi, rostdan ham o'zingmisan? Nega buncha yo'q bo'lib ketding. Seni sog'indim.
Yn: Mina! Sen bilan kuniga 3 martalab telefonda gaplashardik. Qachon sog'inishga ulgurding?
Mina: Eeeee, telefondagisi bilan yuzma-yuz ko'rishganimiz boshqachada!
Yn jilmayibgina dugonoasiga qarab turarkan, Sungmin kelib singlisini quchdi.
Sg: Bizdan xafa bo'lma mittivoy.
Yn: Xafa bo'ldim.— Qiz erkalanib, yosh bolalarga o'xshab turib oldi.
Sg: Menimcha, bundan keyin hammasini unutasan. — Yigit shunday deb, muzlatgichni ochdida, nimalarnidir qidira boshladi.
~ Tadam! — Sungmin kichik narsani olib qizning yoniga olib keldi.
Yn: Bananli suttt😃 — qizni kayfiyati birdan ko'tarildi. U hammani unutib, Suti olgancha, rossa xursand boldi
Mina: Siz uni doim xursand qilishni yo'lini topasiz, Sugmin aka! — Mina Sungminga qararkan, yigitni negadir kulgisi kela boshladi.
Mina: a... Ha aka! Doim shunday bo'lganku!— Minani hayajondaligi uning duduqlanib gapirganidan sezilib turardi. U dugonasini qo'lidan tutgancha, katta tezlikda xonaga kirib ketdi.
M/x: Qachon bunaqa yurishni to'xtatasiz? Bu qizni ortidan yurganlar ko'p. Qo'ldan boy berishni istamasang, tezroq uylan! } Minsook xonim aravachasini sudrab xonasi tomon harakatlanarkan, Sungminning og'zi lang ochildi-qoldi. Yigit onasi qanday qilib, uni Mina bilan birga ekanliklarini sezib qolganidan hayratda qoldi.
~ Yo'q! Bu xato. Jungkook katta xato qildilar. Yn xatto bir og'iz ham so'z demadi-ku. Hammasi meni deb bo'ldi— Hana va Tae mashinada ketisharkan, qizni homiladorligi yodidan ko'tarilgandi. Uni ko'proq Jk va Ynni janjali havotirfa qo'ydi.
Tae: Hoy! Choi Hana asabiylashma. Bu senga mumkin emasligini bilasanmi?
Han: Hozir tinch o'tirishni mavridi emas.
Tae: Jungkookni miyasi zo'r ishlaydi. U Ynni to'ydan oldin 1 yil kuzatgan.
Tae: Hada! — Hana biroz tinchlangandek his qildi o'zini. Ammo bu soniyalardagina yo'q bo'ldi.
Hana: Tezroq haydasangchi! U haqiqatni bilishi kerak.
Tae mashinani biroz tezlashtirdi. Ammo uning butun hayoli, yaqinda "ota" bo'lishida edi.
Tun yarmiga allaqachon yetgandi. Ammo Ynni ko'ziga uyqu kelmadi. Go'yo unda qandaydir kasallik boru, u butun vujudiga qattiq og'riq berayotgandek.
Ammo bu og'riq, aslida, qizning qalbida edi. JKni so'zlari uni ming bo'lakka bo'lib tashlagandi. Ynni ko'zlari soniyalar ichida namlandi. U bo'ynidagi Minani qo'lini ohistalik bilan oldi va derazalar oldiga turib olgancha, oyni kuzata boshladi. Va bir necha yillar oldin o'qigan misralari yodiga tusha boshladi:
- Kecha tunda oy bilan suhbat qurgandik.
- U menga quyosh haqida aytdi.
- Men esa... Men esa sen haqingda!
U shu so'zlarni past ovozda aytarkan, g'amginligi yana ortdi.
Charsillab singan stakan ovozi butun xonani qamrab oldi.
J/J: Seni qing'ir ishlaring qachon tugaydi o'zi? — Janob Jeon Ynni ketganini bilgach, g'azab otiga mindi.
J/x: Avval ham aytganman, hozir ham aytaman. Men bu qizni o'g'limni tenggi sifatida ko'rmayman. Har qanaqa yo'l bilan bo'lsada, bu qizni ko'zimni oldidan yo'qotaman.
Janob Jeon ayolini gaplariga ortiq bardosh bera olmadi. U Jeon xonimni sochlaridan qattiq tutdi.
J/J: Agar Yn ertaga uyga kelmasa, sen ham, o'g'ling ham uni qaytmagunicha bu uyda qorangni ko'rsatmaysanlar! — U ayolni yerga qarab itarib yubordi.
Jeon xonim jim qoldi. U xatto qimirlamadi ham! Ammo keyin, u baland ovozda kula boshladi.
J/x: Meni bu uydan quvishga kimni xaddi sig'arkin? Siznimi? O'z uyimdana
J/J: Indinga oyim keladi. Qaynonajoning senga qayta tarbiya bermoqchi! — Bu so'zlar Xonimning tabassumini kul qilib yondirdi.
~ Alooooo! Kimdir bormi bu uyda! Nima hamma uxlab yotibdimi?— 1-qavatdan kelayotgan bu qichqiriqlar tufayli Janob ham, Xonim ham tezda o'zlarini o'nglab olishdi.
J/J: Minji qachon kelishi kerak edi?
J/x: Meni xabarim yo'q. Siz bilasiz deb o'ylagandim!
J/J: Xatto, qizing bilan ham ishing yo'q seni. — Janob Jeon tezda zinalardan tushib, jamadoni ko'tarib turgan qizini kutib olish uchun shoshildi.
Baland poshnalarning taqqilagan ovozi qizni mexmonxonada ekanligidan dalolat berib turardi.
Minji: Dadajooonim } yoshi deyarli 20lardagi maftunkor qiz, otasini bag'riga otildi.
J/J: Seni bunaqa tashriflaringga o'rganib ham qolibman shekilli.
Minji: Buni hayratlanmaganingizdan sezdim. Demak, sog'inmabsiz ham! — Qiz otasini bag'ridagi boshini sekin ko'tardi.
J/J: Bunaqa bo'lishi mumkinmi qizim? Yagonamni qanaqasiga qo'masamasligim mumkin.
~ Sizku mayli, Amerikada ko'p bo'lasiz. Ammo, bu qiz meni unutib qo'ygani aniq. — Jeon xonim ular tomonga kelarkan, Minji endi oyisini ham quchdi.
Minji: Sizni hech qachon unutmayman. Chunki, oldin qanday go'zal bo'lsangiz, hozir ham shu holatdasiz.— Xonim qizini yuzidan o'pib qo'ydi.
Minji: Xo'sh, meni to'yiga taklif qilmagan akalarim qani? Nahotki uxlab bo'lishgan bo'lsa?
Jungkook mashinasiga suyangancha, oldin Yn bilan vaqt o'tkazgan sohil bo'yida o'tirarkan, o'sha kuni qizni qanday qilib yugurib, "peshonasini sho'r"ligini aytgani esiga tushib kula boshladi.
Qorong'u yerni birdan tutib ketgan chiroq yog'dusi tufayli, Jk hayollaridan chalg'idi.
Tae: Jk, bu nimasi? Shu ishni rostdan sen qildingmi? — Taehyung mashinadan tushishi bilan qilgan ishi, ukasini koyish bo'ldi.
Jk: Meni qayerdaligimni qanday bildingiz? Yaxshi... Bu muhim emas. Keting.
Hana : Gaplashib olsak yaxshi bo'lardi. Oradagi tushunmovchiliklarga barham berish kerak.
Jk indamadi va Shunchaki Hana aytayotgan har bir so'zni tinglay boshladi.
Hana: Uni aybi ham yo'q edi. Gap qaytargan ham, xato qilgan ham menman. Ammo Yn aybsiz. Agar hozirgi sokinligingiz o'sha paytda ham bo'lganida, hozir hammasi boshqacha bo'lardi.
Tae: U haq. Ammo, men bir narsaga ikkilanyapman. Qanaqasiga uni ketib qolishigacha olib bording?
Jk: U o'ziga tegishli bo'lmagan gaplarni eshitdi. Jaxlimni jilovlay olmadim..
Tae: Bu gaplarni aytib turib qanaqasiga jim turasana?
Jk: Uyga Kettik.— Jk mashinasiga o'tirarkan, Hana ham Tae ham bir-birlariga qarab qo'yishdi.
Hana : Ynni ketgani unga boshqacha ta'sir qilayapti shekilli. — Tae unga qarab yelkalarini qisib qo'ydi.
Ikkita mashina ham oldinma ketin ketarkan, qo'rg'onga 100 metr qolganda Jkni boshqaruvi ostidagi mashina to'satdan ortga qaytdi.
Tae: Ayyor Jk ! U bizni tezda ovozimizni o'chirdi. Unga aqlli gaplar kerak emasligini bilardim.