Erzurumli EMROH (Oshiq Emroh). She’rlar va turkular

Kirill alifbosida o'qish uchun pastroqqa tushing

SAHARDA UYGʻONGAN KO‘ZLARI MAHMUR...

Saharda uyg‘ongan ko‘zlari mahmur,
Dedim: – Sarhushmisan? Dediki: – Yo‘q-yo‘q.
Oq qo‘llari bo‘g‘im-bo‘g‘im, xiynoli,
Dedim: – Bayrammi yo? Dediki: – Yo‘q-yo‘q.

Dedim: – Inju nadir? Dedi: – Tishimdur,
Dedim: – Qalam nadir? Dedi: – Qoshimdur,
Dedim: – O‘n besh nadir? Dedi: – Yoshimdur,
Dedim: – Tag‘in bormi? Dediki: – Yo‘q-yo‘q.

Dedim: – Tuman nadir? Dedi: – Aynimda,
Dedim: – Zulm bordir? Dedi: – Bo‘ynimda,
Dedim: – Gul mamalar... Dedi: – Qo‘ynimda,
Dedim: – Labimga tut... Dediki: – Yo‘q-yo‘q.

Dedim: – A’lo nadir? Dedi: – Ko‘zimdur,
Dedim: – Shakar nadir? Dedi: – So‘zimdur,
Dedim: – Olma nadir? Dedi: – Yuzimdur,
Dedim: – Bir o‘payin... Dediki: – Yo‘q-yo‘q.

Dedim: – Yetilgan ne? Dedi: – Zulmdur,
Dedim: – Zulm nadir? Dedi: – O‘limdur,
Dedim: – Emroh kiming? Dedi: – Qulimdur,
Dedim: – Sotasanmi? Dediki: – Yo‘q-yo‘q.

SURATDA MAVLOGA OSHIQ BO‘LGANLAR...

Suratda Mavloga oshiq bo‘lganlar,
Suratda mahbubi Layloni bilmas.
Axtarib dunyoda Haqni topganlar,
Emas kim dunyoyi uqboni bilmas.

Davlati dahr ichra bo‘lganlar masrur,
Terani harobdir, berani ma’mur,
Sofi dil bo‘lmagan sofiiy mag‘rur,
Ul chekkan g‘ussayi esmoni bilmas.

Ey Emroh, oqibat bo‘larsan foniy,
Deylikki bo‘lganding Yusufi soniy,
Isboti Haq etib nafsingni tani,
Nafsini bilmagan Mavloni bilmas.

SUYGANIM GʻURBATDA, YЕTAR, YOT BO‘LDIM...

Suyganim g‘urbatda, yetar, yot bo‘ldim,
Ko‘zlarim qon yig‘lar, dilim dod aylar.
Kichiklikdan ko‘zim ochib ko‘rganim,
Mendan senga g‘ayri kim imdod aylar?

Men ham bilmam ne diyordan bo‘lganim,
Hasratingdan ming sarg‘ayib, so‘lganim,
Qo‘lim bog‘lab, divoniga turganim,
Na o‘ldirar meni, na ozod aylar.

Ochilmadi shul tog‘larning lolasi,
Yiqding, vayron etding umrim qal’asin,
Emroh, yetar, ko‘p chekkansan balosin,
Meni qo‘yib yot qo‘llarni shod aylar.

TINGLAYURMIZ TOGʻ BOSHIDA FIGʻONIN...

Tinglayurmiz tog‘ boshida fig‘onin,
Ko‘ramiz, ne demish u Laylo, Laylo.
Ikkimiz ham o‘tiraylik yonma-yon,
So‘ngra huv chekaylik, huv, Laylo, Laylo.

Falak chaqmog‘ini ustimdan chaqdi,
Meni o‘nglab bo‘lmas hasratga taqdi,
Vujudim shahrini o‘tlarga yoqdi,
Yondim otashida, suv, Laylo, Laylo.

Falak kamandini ayladi changal,
Yorga ketay derman, yo‘l qo‘ymas angal,
O‘lursam, sevgili, ustimga sen kel,
Chashming yoshi ila yuv Laylo, Laylo.

Mudom dilimizda Haqning kalomi,
Borgil do‘st yoniga, yo‘lla salomni,
Ismini so‘rasang Emroh g‘ulomni,
Doim xayolida u Laylo, Laylo.

DEDIM: – DILBAR SEN HAM JAFOKORMISAN...

Dedim: – Dilbar sen ham jafokormisan?
Dedi: – Sendan avval norda men yondim.
Dedim: – Rostin so‘yla, menga yormisan?
Dedi: – Sodiq yorim, sen dilda ontim.

Dedim: – Kel, ag‘yorni faromush ayla!
Dedi: – Tark ayladim, ko‘ngling hush ayla.
Dedim: – Gʻamu ishqni sen ham no‘sh ayla.
Dedi: – Ko‘pdan uni no‘sh etib qondim.

Dedim: – Garmoninga menglar tizilmish,
Dedi: – Ko‘rganlarning bag‘ri ezilmish,
Dedim: – Mahmurmisan, ko‘zlar suzilmish?
Dedi: – Hobi nozdan hozir uyg‘ondim.

Dedim: – Emroh kabi bormi oshiqing?
Dedi: – Albat menman sening loyiqing.
Dedim: – Holindan bil bag‘ri yonig‘ing.
Dedi: – Bilmas edim, endi inondim...

Turk tilidan Rahmat Bobojon
tarjimasi

Эрзурумли ЭМРОҲ (Ошиқ Эмроҳ). Шеърлар ва туркулар

САҲАРДА УЙҒОНГАН КЎЗЛАРИ МАҲМУР...

Саҳарда уйғонган кўзлари маҳмур,
Дедим: – Сарҳушмисан? Дедики: – Йўқ-йўқ.
Оқ қўллари бўғим-бўғим, хийноли,
Дедим: – Байрамми ё? Дедики: – Йўқ-йўқ.

Дедим: – Инжу надир? Деди: – Тишимдур,
Дедим: – Қалам надир? Деди: – Қошимдур,
Дедим: – Ўн беш надир? Деди: – Ёшимдур,
Дедим: – Тағин борми? Дедики: – Йўқ-йўқ.

Дедим: – Туман надир? Деди: – Айнимда,
Дедим: – Зулм бордир? Деди: – Бўйнимда,
Дедим: – Гул мамалар... Деди: – Қўйнимда,
Дедим: – Лабимга тут... Дедики: – Йўқ-йўқ.

Дедим: – Аъло надир? Деди: – Кўзимдур,
Дедим: – Шакар надир? Деди: – Сўзимдур,
Дедим: – Олма надир? Деди: – Юзимдур,
Дедим: – Бир ўпайин... Дедики: – Йўқ-йўқ.

Дедим: – Етилган не? Деди: – Зулмдур,
Дедим: – Зулм надир? Деди: – Ўлимдур,
Дедим: – Эмроҳ киминг? Деди: – Қулимдур,
Дедим: – Сотасанми? Дедики: – Йўқ-йўқ.

СУРАТДА МАВЛОГА ОШИҚ БЎЛГАНЛАР...

Суратда Мавлога ошиқ бўлганлар,
Суратда маҳбуби Лайлони билмас.
Ахтариб дунёда Ҳақни топганлар,
Эмас ким дунёйи уқбони билмас.

Давлати даҳр ичра бўлганлар масрур,
Терани ҳаробдир, берани маъмур,
Софи дил бўлмаган софиий мағрур,
Ул чеккан ғуссайи эсмони билмас.

Эй Эмроҳ, оқибат бўларсан фоний,
Дейликки бўлгандинг Юсуфи соний,
Исботи Ҳақ этиб нафсингни тани,
Нафсини билмаган Мавлони билмас.

СУЙГАНИМ ҒУРБАТДА, ЕТАР, ЁТ БЎЛДИМ...

Суйганим ғурбатда, етар, ёт бўлдим,
Кўзларим қон йиғлар, дилим дод айлар.
Кичикликдан кўзим очиб кўрганим,
Мендан сенга ғайри ким имдод айлар?

Мен ҳам билмам не диёрдан бўлганим,
Ҳасратингдан минг сарғайиб, сўлганим,
Қўлим боғлаб, дивонига турганим,
На ўлдирар мени, на озод айлар.

Очилмади шул тоғларнинг лоласи,
Йиқдинг, вайрон этдинг умрим қалъасин,
Эмроҳ, етар, кўп чеккансан балосин,
Мени қўйиб ёт қўлларни шод айлар.

ТИНГЛАЮРМИЗ ТОҒ БОШИДА ФИҒОНИН...

Тинглаюрмиз тоғ бошида фиғонин,
Кўрамиз, не демиш у Лайло, Лайло.
Иккимиз ҳам ўтирайлик ёнма-ён,
Сўнгра ҳув чекайлик, ҳув, Лайло, Лайло.

Фалак чақмоғини устимдан чақди,
Мени ўнглаб бўлмас ҳасратга тақди,
Вужудим шаҳрини ўтларга ёқди,
Ёндим оташида, сув, Лайло, Лайло.

Фалак камандини айлади чангал,
Ёрга кетай дерман, йўл қўймас ангал,
Ўлурсам, севгили, устимга сен кел,
Чашминг ёши ила юв Лайло, Лайло.

Мудом дилимизда Ҳақнинг каломи,
Боргил дўст ёнига, йўлла саломни,
Исмини сўрасанг Эмроҳ ғуломни,
Доим хаёлида у Лайло, Лайло.

ДЕДИМ: – ДИЛБАР СЕН ҲАМ ЖАФОКОРМИСАН...

Дедим: – Дилбар сен ҳам жафокормисан?
Деди: – Сендан аввал норда мен ёндим.
Дедим: – Ростин сўйла, менга ёрмисан?
Деди: – Содиқ ёрим, сен дилда онтим.

Дедим: – Кел, ағёрни фаромуш айла!
Деди: – Тарк айладим, кўнглинг ҳуш айла.
Дедим: – Ғаму ишқни сен ҳам нўш айла.
Деди: – Кўпдан уни нўш этиб қондим.

Дедим: – Гармонинга менглар тизилмиш,
Деди: – Кўрганларнинг бағри эзилмиш,
Дедим: – Маҳмурмисан, кўзлар сузилмиш?
Деди: – Ҳоби ноздан ҳозир уйғондим.

Дедим: – Эмроҳ каби борми ошиқинг?
Деди: – Албат менман сенинг лойиқинг.
Дедим: – Ҳолиндан бил бағри ёниғинг.
Деди: – Билмас эдим, энди инондим...

Турк тилидан Раҳмат Бобожон
таржимаси