Bo‘g‘ozning suvlari kamayayotganini siz ham sezdingizmi? Ishonish qiyin. Bayram tufayli ko‘chaga chiqqan bolalarning kayfiyatiyu hayajoni bilan bir-birimizni maxv etayotgan ayni kunlarda o‘zi nimadir o‘qib dunyodan xabardor bo‘lyapmizmi?
* * * Kitob zamonlar dengizida sayohat qilayotgan va o‘zining qimmatbaho yukini avlodlardan-avlodlarga tashiyotgan hikmat kemasidir.
1899 yilning 24 avgustda Argentina poytaxti Buyenos-Ayresda dunyoga kelgan mashhur yozuvchi Fransisko Isidoro Luis Borxesning otasi huquqshunos, onasi esa tarjimon bo‘lgan. Yozuvchi 10 yoshidayoq ispan va ingliz tillarini yaxshi bilgan.
– Hurmatli Bosh muharrir, – mehmonning va nihoyat uyalibgina tili ochildi, – sizni ayni daqiqalarda bezovta qilib turganimdan juda xijolatdaman. Qimmatli vaqtingizning bir daqiqasini menga ajratganingiz uchun rozi bo‘ling, janob. Xudo haqqi, uzr so‘rayman. – Hechqisi yo‘q, mayli, hechqisi yo‘q, – dalda berdim yosh do‘stimga, – kechirim so‘ramang, bemalol, gapiravering. Xuddi katta gunohga botgan odam kabi chuqur g‘amginlikka cho‘kib boshini quyi soldi: – Yo‘q, baribir, baribir xijolatdaman… O‘ylashimcha, mendan ko‘nglingiz to‘q emas, ko‘zlaringizdan shuni ilg‘adim, sizning nozik ko‘nglingizga ozor yetkazgan bo‘lsam kechiring, janob. – Hech qanday muammo yo‘q, do‘stim. Aytyapman-ku, hech narsa bo‘lmadi. Men qaytanga mashqlaringiz bilan...