๐ถ๐๐ ๐๐๐๐๐๐ ๐๐ ๐๐๐๐๐๐๐ฅ
๐ ๐จ๐ซ ๐ฒ๐จ๐ฎ ๐๐ข๐ง๐ฌ๐ฎ ๐จ๐ง๐ง๐ข๐
Hayot bu 10 yillardan keyin hozirgi holatingni eslab, shirin tabassum bilan. Eh, shu oddiy muammolarga shuncha siqilib yurgan ekanman deb, oโrningdan turib, 5 daqiqa avval yuzingni xoโl qilgan koโz yoshlaringni artib, hozir tasavvur ham qilolmaydigan katta muammolaringni xal qilishga otlanib ketadigan borliq ekan...โจ
~Minsu Jin ketib qolgan joyaga qarab qoldi va uning eshigi tagida utirib kuta boshladi.Hozir qish fasli bulganligi uchun havo juda ham sovuq edi.Minsu biroz yon atrofni kuzatib hayron buldi.Chunki u yerda faqatgina Jinning uyi bor edi.Uning hayoliga ,,nega aynan yolg'izlikni tanlagan"deya biroz hayol surdi.Lekin u yashayotgan joylar juda ham chiroyli edi.
-Nega kelmayapti-Minsu biroz sovuq qotgan edi.Ora orada qo'li qo'lqopda bulsada qo'lini ishqalab turardi.Biroz vaqtdan so'ng Jin motasikl bilan keldi.Minsu o'rnidan turib uzidan uzi xursand bulib ketdi.-Xush kelibsan..
-Jin uni ketmaganligini ko'rib uff tortib uyga kira boshladi-Quloq sol senga rad qila olmaydigan taklifim bor-Minsu shunday dediyu yuziga yopilgan eshikka qarab jahli chiqdi.
-Ufff-Minsu jaxli chiqqach eshikni taqillata boshladi-Jin ochsangchi-Minsu undan darak bulmagach eshik oldidagi kalta devorga qaradi.-Hozir bu yerdan ketadi deb uylasang xato qilasan.Eshikni ochmaguningcha hech qayerga ketmayman.Qani kim qaysarlikda g'olib bularkan...
-Jin uni derazadan kuzatib turarkan.Uni baribir ketmasligini sezdi.
๐ ๐ข ๐ฆ ๐ ๐ฌ ๐ค ๐ข ๐ฉโถ๏ธ
Qorong'u ham tushdi.Kech buldi.Havo ham kunduzgi ob havodan ancha farq qilarli darajada ancha sovuq edi.Minsu hali ham eshikni tagida utirib kutib turar edi.
-Nihoyat~Jin shunday deb yengil uxx tortdi.Minsudan havotirlanib uni shu paytgacha tashqarida kutib uni kuzatib turar edi.U Minsuni kurinmay qolganligini ko'rib ichkarga kirib ketdi.
-Endi nima qildim,shu yetmay turgandi...-Minsu sovuqqotganligidan va Jin hali beri eshikni ochmaganligi uchun uni pastroq devoridan qaradi.Va u yerdan sakrab tushish g'oyasi keldi.-Boshqa choram qolmadi..Nima qilay..-shunday degancha devordan sakradi..
~Ayshh-Minsu uyoq buyoqqa qarab tashqi darvoza eshigini ochdi.Va chamadonini oldi.-Shu paytgacha nimaga hayolimga kelmadi..Hayronman-Minsu uzidan mamnun bulib.Chamadonini sudrab zinalardan kutarilar ekan itlarning uvillashi uni cho'chitdi.Va borib birdan uyning asosiy eshigini taqillatdi.
-Obbo..-Jin unga biroz qarab turib eshikni ochdi.
-Och iltimos..-Minsu eshik ochilganligini kurib Jinni quchoqlab oldi.Jin uni quchmasdan shunchaki tik holda turaverardi.Minsu asta undan uzoqlashgach Jinga qaradi.Uning chimirilgan qoshlari va hissiz kuzlariga qarab yerdan asta chamadonini olib uyning ichkarisiga kirdi.Minsu qalin paltosini yechib Jindan ustiga choyshab suradi.Undan olmoqchi edi Jin shunchaki unga bermasdan otib ketdi.
**
Erta tong.U yerlar juda ham chiroyli ayniqsa quyosh chiqishi.U insonga qandaydir sokinlik bag'ishlaydi.Havo juda ham sovuq.Faqatgina tashqaridan qarg'alarni qag'illashiyu shamolning g'uvillab esayotgani eshitilardi.Va yana g'ozlarni ham bu atrofda faqat Jin yolg'iz turmasdi.U bilan birga bir amaki ham turardi.Minsu ertachidan turib g'ozlarni silash maqsadida ularni zavq ila ularning orqasidan yugurardi.
-Hayrli tong...Qani kelchi...bir silab quyaman...kelaqol kel..qochmasangchi..-Minsuning ovoziga Jin xohlamasada ko'zini ishqalab urnidan turdi.U dush qabul qilib qalinroq kiyimlarini kiyib Minsuga qarab qoldi.
-kelaqol...shoshmasangchi...-Minsu hamon ularning orqasidan qolmasdi.
-Ey Hudoyim,uzing sabr ber...-Jin qoshlarining urtasida barmog'ini ishqalagancha.Minsuning oldidan utib utin yorish uchun boshqa tarafga ketdi.
-Men hozir kelaman..-Minsu Jinning orqasida yugurib kelib yana o'sha g'azab tula ko'zlar bilan to'qashdi.
-Mendan nima istaysan...-Jin Minsuga qarab.
-Sen bilan 1hafta shu yerda yashashni..-Minsu shunday gapirardiki har bir gapida qat'iylik aks etib turardi.
-Bu hazil shundaymi...-Jin lab uchida kulib.
-Yo'q meni qarorim qat'iy..-Minsu uning ko'zlariga tik qarab
-Meni ham qarorim qat'iy hoziroq bu yerdan ketishingni istayman..-Jin ishini davom ettirib
-Aslo..Ketmayman..-Minsuning gapiga Jin birdan qarab boshini orqaga qildi.
-Ya'ni men shu yerda qolaman hech qayerga ketmayman degani..
Jin qo'lidagi boltani yerga jaxl bilan uloqtirib tepa binoga chiqib ketdi.Minsu ham orqasidan yugirib ketdi.Bu binodan hamma narsa juda ham chiroyli ko'rinardi.
-Waw bu manzarani go'zalligiga qaranga..-Minsu atrofga qarab.-Lol qoldim..Sendan faqat 1hafta so'rayman-atrofni kuzatayotgan Jinga.-1hafta shu hafta ichida meni aytganlarimni so'zsiz bajarishing kerak hopmi..Men esa senga ne qadar yashash uchun arzirli darajada ekanligini ko'rsataman..Agar sen bunga rozi bulib men esa aksincha so'zimni ustidan chiqaolmasam senga so'z beraman bir og'iz gapirmayman bu yerdan ketaman..Keyin meni umuman ko'rmaysan...Ammo agar bunga rozi bulmasang senga shunday bosh og'riq bulamanki,shu qadar pushaymon qilamanki bezor bulasan...
-Nega bunday qilyapsan-Jin axiri sabr kosasi tulib so'zga kirdi.Qarshisidagi qizga qarab turarkan uning cho'ntagida nimadir olayotganini ko'rdi.Minsu bir kichik kundalikni varaqlab,
-Bu hayotdan ketmay turib qilmoqchi bulgan ishlarimning ro'yxati...Bir dramada ko'rgan edim qarasam taqdirimiz uxshash ekan..Men ham shunday qilishni uylab qoldim..-Minsu kjndaligidagi bir satrni Jinga ko'rsatdi.
-Kimningdir hayotini o'zgartir-Jin bu satrlarni uqib sukut qilishni tanladi.
-Endi tushundingmi senga nima uchun yordam bermoqchi ekanligimni.Sanoqli umri qolgan bir qizni so'nggi istaklarini rad etmassan har holda-Jin Minsuga qarab qoldi.Ularning ko'zlari bir biriga tuqnasharkan huddi tubsizlikka tushib ketganday.