ЁШЛИКНИНГ СЕҲРЛИ ЭРТАГИ  

ҲАЁТ – ҚАДИМ АФСОНА

Ҳаёт – қадим афсона, тоғ ғорида деви бор,

Сафарга чиққан ботир бардам бўлар, биродар.

Йўлда отинг тойилса ғайир эрса ҳамроҳинг,

Қароғингда кўзёшинг шабнам бўлар, биродар.

Ҳамманинг бир муроди, дер, паризод меники,

Хиёнатлардан дилинг пурғам бўлар, биродар.

Ғалаба суруридан бир қалқийди жўмард ҳам,

Оёқ остига боққан кам, кам бўлар, биродар.

Бунда бисёр сеҳргар, афсуни бор кўзида,

Жоду қилса хачир ҳам саман бўлар, биродар.

Ўзингни бос, туш тезроқ ҳоврингдан кенжа ботир,

Туғёнли дилинг гоҳи пурғам бўлар, биродар.

Кимлар кибру ҳаво-ла келди, кетди, на бўлди?

Ғалвирласанг, дўстинг бир рақам бўлар, биродар.

Сенинг билан сафарга яхши ният-ла чиқдик,

Садоқатинг бу йўлда бир шам бўлар, биродар.

КЎНГИЛ ТАРҲИНИКИМ...

Кўнгил тарҳиниким, ишқ расо қилди,

Тутиб ошиён дилимни ҳамнаво қилди.

Ичирди жон бодасидин, эди ўтлуғ,

Танимга чирмашиб оташ, сафо қилди.

Деюрдимки, бу янглиғ ўт мани ёқмас,

Муяссармен шу гулханга, ризо қилди.

Кезурмен масту беҳудлик аро бунда,

Ки, ишқсизлар демишларким: Худо қилди!

Дило, ёнгил, тўниб қолган маним эрмас,

Дилим тинглаб сазо берди, нидо қилди.

Мен бу гулга нигаҳбонлик шиор этдим,

Юрурмиш гап: ўзига бир жазо қилди!..

Мани ошиқлигим анга билинг – бахтим,

Деманг дўстлар: Хато қилди, хато қилди!

Кетар бўлсам сепинг мушкин мазоримға,

Десунларким: Ўзини у фидо қилди!..

ПАРҲЕЗ

Одамга нафс мудом кони балодир,

Бошингга маломат ёғилгай шундан.

Баридан бир бурда нонинг авлодир,

Ҳаромдан парҳез қил, кўрмай десанг ғам.

Дунёни шайтоний ишлар бузибдир,

Унинг найрангидан огоҳми инсон?

Қайдаки ғофиллар мажлис тузибдир,

Парҳез қил, эшитма, кўрма ҳеч қачон.

Кўпларга дил очдим ўзимдай билиб,

Нодўстлар етказди кўнглимга озор.

Ёнингда юрса гар у зот эшилиб,

Парҳезни унутма, бунда бир гап бор.

Ҳар рафтор, гуфторда меъёр муқаррар,

Биласан, биродар, қалтис замондир.

Ёмондан узоқ юр, тўкса ҳамки зар,

Балодан ҳазар қил, жонинг омондир.

НОТАВОН КЎНГИЛ

Малоик сув тутиб олтин кўзада,

Момиқ тўшагидан уйғотар эди.

Шукрона айтиб у толеи учун,

Тиловатлар қилиб сўнг ётар эди.

У жисми жони-ла Худо бандаси,

Бировнинг ҳаққига кўзин тикмаган.

Руҳини поклаб у суқ, ҳасадлардан,

Ўзига улуғвор ҳайкал тиклаган.

Фикрин юксалтириб чиқди аршларга,

Буюк бир қудратга тан берди бот-бот.

Беш вақт Каъбага бош урган мўмин,

Кўнгил истагига мот бўлди, ҳайҳот!

У чиндан Яздоннинг содиқ қулийди,

Молу мулк восвоси йўқ миясида.

Бир кун... намоз чоғи нотавон кўнгли

Кетди пайғамбарнинг оқ туясида...

ЎРИНДОШЛИК

Бу дунё биз билан торайиб қолмас,

Барчамиз кўтарган бу замин толмас.

Юзма-юз яшашга мажбурмиз, нетай,

Улкан йўқотишмас бу ҳолат ҳеч ҳам.

Бир бахил ногаҳон магар ўлибди,

Унинг ўрнин олар икки муттаҳам!

АДЛОИН

Ақлу ҳуши жойида одам,

Минг бир йўлдан чиққач юксакка,

Оёқ чўзиб ётар бемалол,

Парво этмас минг битта гапга.

Сан ўзингни муносиб билмай,

Ўтиролмай парқули тахтга,

Бирданига эсдан айрилиб,

Воз кечибсан мулойим бахтдан.

Не ишинг бор, бу – холис хизмат,

Тер тўксинлар майлига бироз,

Рисолангни катта нусхада

Чиқарсалар қилмай эътироз.

Юравер-да, кўрмасга олиб,

Бу савобдан улар ҳам мамнун,

Сен-чи, э-воҳ, ҳаққим йўқ дея,

Ташлаб қўйдинг илмни бутун.

Овозига кучи етганлар,

Ёпинчоқ йўқ, дейди жонсарак.

Уйинг бериб зориққанларга,

Жилмаясан, топгандай шараф.

Номсиз юртдан келган адлоин,

Ҳайратимдан қўлингни қисгум,

Бизга малол ишларни қилиб,

Кетасанми, девона дўстим?.

УМР СУВДАЙ

Умр сувдай оқдию кетди,

Орзуларга ким етмай, етди.

Чеҳраларни ҳусн тарк этди,

Гулзорларим яхши қолингиз.

Чертилмаган соз эди ёшлик,

Айтилмаган роз эди ёшлик.

Эсинг олар ноз эди ёшлик,

Озорларим, яхши қолингиз.

Ишқ юракда армондай қолди,

Киприк қоққан бир ондай қолди.

Ким ким учун ёмондай қолди,

Ночорларим, яхши қолингиз.

Биздан сўнг кўп баҳорлар келар,

Кўп абрлар, кўп қорлар келар.

Дийдорига кўп зорлар келар,

Пок қорларим, яхши қолингиз.

Кетсам, гулим, орзудай кетай,

Юзингни кўр – кўзгудай кетай.

Ўз йўлимдан бир сувдай кетай,

Ай, зорларим, яхши қолингиз.

МЕН ЭНДИ...

Мен энди кетаман олисга,

Ишқ – кўҳна қисматнинг эрмаги.

Хотира бир маъюс, бир ёруғ,

Ёшликнинг сеҳрли эртаги.

Бу чархи гардунда қолмоқ йўқ,

Тўкилар шоҳ, гадо, парийлар.

Мен кимман – қишлоқи шеърпараст,

Қайтмади Мажнунлар, валийлар.

Сен ҳам бир бахтингни топарсан,

Марварид кўзёшлар қурийди.

Бағрингни захларга босмагил,

Ортимдан бир қара, тур энди.

Кимнингдир кўнглининг бўш ери,

Меҳрингнинг ниҳолин кўкартар.

Кимнингдир қўллари кирланган,

Хотира ойнасин кўп артар.

Алдапти деганга ишонма,

Ҳаммадан покроқсан мен учун,

Ҳеч қачон бўлмагай севгимиз,

Очилиб борасан кундан-кун.

Ишқ – кўҳна қисматнинг эртаги...

ЖАМШИД