Маргарет Митчелл болалигида ёзганларини ўзи китоб ҳолига келтириб, муқовалар ясаган. У Эдит Несбитнинг “Беш бола ва махлуқ” ва “Феникс ва гилам” романларини қизиқиб ўқиган. Бундан ташқари, Диккенс, Шекспир ва Вальтер Скотт асарларини яхши кўрган. Маргарет тўққиз ёшида ҳайвонлар ҳақида эртаклар ёзади. Ўн бир ёшида ўзининг “нашр компанияси” – “Urchin Publishing Co”ни очади. Кейинчалик Митчелл асарларини муқоваланган дафтар-китобларга ёзган. Ўсмирлигида мактаб-интернатдаги қизлар ҳақида “Катта тўртлик” номли романини ёзади. Роман қўлёзмаси йўқотилган, дейишади. Унинг бир қисмини Митчеллнинг ўзи ёқиб юборган. Қолгани ёзувчининг вафотидан сўнг ёқилган.
Йўнас Довидайтис (1914 – 1983) Литва ўлкасининг атоқли ёзувчиларидан бири, учувчилик соҳасида таълим олган. Иккинчи жаҳон уруши даврида асирлик азобини чеккан. Урушдан сўнг журналистика ва бадиий ижод билан шуғулланган. Шўро даври литва адабиётида илк роман – “Катта воқеа” (1951) муаллифи. Унинг ўнлаб роман ва қиссалари, очерк ва ҳикоя китоблари босилган.
Газетанинг шу йил 24 ноябрдаги сонида профессор Марям Ашурованинг “Ечимини кутаётган муаммолар” номли мақоласи босилганди. Ушбу мақола юзасидан таҳририятимизга мутахассислардан акс садолар келди. Қуйида шундай мақолалардан бири билан танишасиз.
Ислом оламида машҳур шайхлар, ориф инсонлар ҳақида битилган адабий ва тарихий манбалар, тазкираларда келтирилган маълумот, хабар, фиқра, лавҳаларда кўпроқ машҳур сўфий аёл Робия Адавия номи зикр этилган. Ўқиб-ўрганишимизга кўра, Робия ҳақидаги энг кўп ва батафсил ёзилган маълумотлар Фаридиддин Аттор қаламига мансуб ва асосан, унинг “Тазкират ул-авлиё” китобида берилган. “Мантиқ ут-тайр” достонида ҳам Робия тўғрисида ибратли учта ҳикоят битган. Фикримизча, Абдураҳмон Жомийнинг “Нафаҳот ул-унс” ва Навоийнинг “Насойим ул-муҳаббат” тазкираларидаги Робия ҳақидаги фиқрани маълум маънода “Тазкират ул-авлиё” китобидан таъсирланиб ҳамда унумли фойдаланиб ёзилган, деган хулосага келиш ҳам мумкин.
Мамлакатимиз ҳаётининг барча соҳаларини ривожлантириш билан бир қаторда адабиётга, бадиий ижодга, ёзувчи ва шоирларнинг эркин фаолият юритишларига жиддий эътибор қаратилаётганини алоҳида миннатдорлик билан таъкидлаш лозим.