БИР ТОМЧИ КЎЗ ЁШ  

ИЗЛАМА

Изламагин, мени қайда деб,

Аламларга отдим ўзимни.

Армонларга, ғамларга тўла

Оламларга сотдим ўзимни.

Хотиралар исканжасидан

Чиққин дея, кутдим ўзимни.

Соғинч мени ейди тинмасдан,

Аждар каби ютдим ўзимни.

Тан олмадинг аҳдларимизни,

Орзулардан ёпдим ўзимни.

Бир мисра шеьр, бир томчи кўз ёш

Орасидан топдим ўзимни.

САБР

Қирқ жони бор аёл зотининг,

Деб гоҳида мақтаб суясиз.

Бир жонига қирқ мингта ташвиш,

Занжирларин боғлаб қўясиз.

Дейсиз: “Ўзи учун яшамас”,

Айтинг, унга имкон қаерда!?

Излаб кўринг ўз орзуларин,

Кўмиб қўйган у ё бу ерда.

Ўсма қўяр хушлаб ўз кўнглин,

Униққан чит кўйлагин кийиб.

Хаёл сурар, фаранг хонимнинг

Хушбўй атрин сепгиси келиб.

Аёл қадри кўкка тенг бўлган

Китобларни ўқиб йиғлайди.

Дунё сиғган бу кенг кўнглига

Фақат ўзи, ўзи сиғмайди.

Таъна, мазах қиласиз гоҳо,

Ўзи учун гул сотиб олса.

Йиғилган кўз ёшин бермоққа

Булутларнинг ёнига борса.

“Қўш ҳўкизман, жоним қирқта” деб,

Юк ярмини тортиб боради.

Тошган сабрин билдирмай, нонин

Хамирига қўшиб қоради.

Қирқта эмас аёлнинг жони,

Битта жони қирққа бўлинган.

Бўлиб берган суйганларига,

Биттасини сизга илинган...

Дилдора АБДУНАЗАРОВА