Дилшод РАЖАБ

БОЗОР – ОЗОР

Бошим оғриб кетади

Ғала-ғовур бозорда.

Бунда ҳар кун келса ким

Унга азоб, озор-да

Турфа молу мато деб,

Майда-чуйда ашё деб,

Эссиз, пулу савдо деб,

Умр ўтса, бекорга.

Вақтингни бой берасан,

Нақдингни бой берасан.

Ютдим, деган кунинг ҳам

Ўхшайсан нақ қарздорга.

Эй, тенгдош-қадрдоним,

Айни сенинг замонинг.

То бугун бор имконинг,

Ўқи, ўрган такрорла!

АЧЧИҚ ЧОЙ ҲАҚИДА АЧЧИҚ ГАП

Яхши удум, яхши калом:

“Чойга келинг, чойга келинг!”

Лекин фақат дастурхонмас,

Зўр дастурлар тузинг, бўлинг.

Шаҳд-шиддатда илму фан ҳам,

Тезкор, шошқин замон бу кун.

Кимлар учун олтин – ҳар дам

Ва бир қадам осмон бу кун!

Чорлар улар кўк тўридан:

“Ойга келинг! Ойга келинг!”

Ўтирмайлик биз сўрида:

“Чойга келинг! Чойга келинг!”

...Беғам чойхўр ортда борар,

Судралар, нақ тошбақа-да.

Сўнг дунёдан нолиб юрар,

Куни қолиб чойчақага!

БУРГУТГА

Ўзинг мағрур қушсану

Ҳукмдордай осмонда,

Гоҳо битта сичқон деб

Пастлаганинг ёмон-да.

КИТОБ

Китоб бор уйга нур, файз ёғар десам,

Балки бу китобий гапга ўхшайди.

Ўқишга очилган китобни кўринг –

Дуога очилган кафтга ўхшайди.

ҚОРА КЎЗОЙНАК

ҳазил

Чиқиб олиб бурунга

“Ҳунар”ингни бошлайсан:

Чор атрофни кўзимга

“Қора” қилиб ташлайсан.

Қоралашдан нима наф,

Куя суркаб барига?

Яхшиям, борамиз зап

Оқ-қоранинг фарқига.

Ойнаксан. Шу феъл билан

Одам бўлсанг, (ўксима)

Қорасини кўрсатмай

Қочар эди дўстинг ҳам.

Дилшод РАЖАБ