Yoʻldosh Shamsharov (1907–1987)
Mohir jurnalist va yozuvchi Yoʻldosh Shamsharov 1907 yilda Namangan viloyati Chust tumaniga qarashli Olmos qishlogʻida tavallud topgan. Avval eski maktabda, soʻngra yangi maktabda hamda qisqa pedagogik kurslarda taʼlim olgan.
20-yillarning oʻrtalaridan boshlab yoshlar tashkilotlarida rahbar va tashkilotchi sifatida faoliyat koʻrsatgan. 1933 yilda Fargʻona Davlat instituti (hozirgi universitet) qoshidagi til va adabiyot fakultetini tamomlagan.
Keyin Toshkentga kelib, avval “Yosh leninchi” (hozirgi “Turkiston”) gazetasida masʼul kotib, soʻng esa “Lenin uchquni” (hozirgi “Tong yulduzi”) gazetasining masʼul muharriri vazifalarida ishlaydi. Maʼlum muddat Oʻzbekiston Kompartiyasi Markaziy Qoʻmitasida nashr ishlari boʻyicha boʻlim boshligʻi, “Qizil Oʻzbekiston” (hozirgi “Oʻzbekiston ovozi”) gazetasida masʼul kotib vazifalarini bajaradi.
Yoʻldosh Shamsharov ocherknavis, hikoyanavis, publitsist, qolaversa, romannavis sifatida keng kitobxonlar ommasi eʼtiborini qozongan. Uning ocherk va hikoyalardan tarkib topgan “Orzigul”, “Jasorat yoʻli”, “Inson qalbi”, “Gʻurumsaroyliklar”, “Paxta manbai”, “Mashhurlik”, “Daryo” kabi toʻplamlari mehnatkash va bunyodkor xalqimizning orzu-armonlari ifodasi sifatida maʼlumdir. Yoʻldosh Shamsharov romannavis sifatida ham qalam tebratgan. “Chiroq” (1973) romani uning qalamiga mansubdir.
Adib mohir tarjimon sifatida ham samarali faoliyat koʻrsatdi. Xususan, I. Turgenevning “Arafa”, “Dvoryanlar uyasi”, “Mumu”, D. Defoning “Robinzon Kruzo” hamda G. Nikolayevaning “Oʻrim” kabi romanlarini tarjima qildi.
Y. Shamsharov “Oʻzbekiston Respublikasida xizmat koʻrsatgan madaniyat xodimi”, “Oʻzbekiston xalq yozuvchisi” unvonlariga sazovor boʻlgan.