Jimin Taehyungni yoqasidan ushladi ko'zlari yoshlana boshladi Jm: Men uni sevishimni bilardingku ablah!!!
Jimin Aruning belidan ushalb o'ziga tordi va kissni uzaytirdi. Ularni tillari bir biri bilan rasq tushardi. Jiminning tili esa Aruni og'zini har bir burchagini sayr qilib o'ziniki qilib beligilardi birdan Aruning uyidagi ishchi qari ayol Q.a: ARU?! Qizalog'im bu yerda nimalar bo'lyapti Aru tezda Jiminni itarib yubordi-da qari ayolga qarab A: Oh buvijon! Men...hech narsa bo'mayotgandi buvijonim o'zimni Deb qari ayolning oldiga yugurdi va uni qolidan ushlan keta boshlashdi.
Jimin, Jungkook va Taehyung 2 yildan beri eng yaqin do'stalar va Sevon maktabining eng zo'r triosi hamdir. Ular ajralmas uchlik degan nom olishgan xuddi F3 dek. Taehyungning uyi Taehyung va otasi onasi nonushta qilishyapti T.o: Taehyung, bilasan man qariyapman, kompaniyalar va biznessimga merosxo'r kerak. Sen hozirdan bu ishga tayyorlanib boshla. Tae: Ota, sizning taklifingiz yaxshi lkn manimcha man emas akam bu ishga munosibroq. T.o: Kim senga u itvachchni aka deyishga ruhsat berdi!!! Merosxo'r bo'lasan dedimmi bo'lasan! Tae: Manga Bu bizness ishimgiz kerak emas, men sport sohasidan ketmoqchiman, O'z orzularim bor!!! T.o: Meni seni orzularing qiziqtiradi deb o'ylaysanmi?! Men atganim bo'ladi! Tae: Xo'p! XO'P! Men kettim! Taehyung...
Unda eshit qadim qadim zamonda bir yigit bo'lgan ekan u sarkarda ekan va ko'p urushlarga borishga majbur ekan lekin oxirida vafot etkan askarlaring oilalari, yaqinlari sarkardani lanatlabdilar. Yigit hamma yaqinlaridan ayrilibdi va lanat unga yopishib olibdi. U bundan juda ko'p azob chekibdi va lanatni faqat bir odamhina olib tashlay olishii o'sha odam sof va mehrli yurak borligini aniqlabdi. Asrlar mobaynida o'sha odamni qidiribdi uning tashki ko'rinishi o'zgarmabd va u lanatlangan Goblinga aylanibdi. Lekin har safar o'sha odamni topdim deganida u boshqa bo'lib chiqibdi. Lanatning azoblariga chidolmabdi o'lishni establishment lekin lanat bunga yo'l qo'ymabdi . Ammo bir kuni kutubxonada o'sha odamni uchratibdi. Bu kutubxonachi qiz edi...
Quyoshlning iliq nurlari panjaralar orasidan bog'dagi skameykaga tushib turardi. Soqolli, qora kiyingan, qoshlari chhimrilgan va nigohlari qo'lidagi qo'g'ozga qulflangan Jimin bir nimalarni chizib o'tirardi. Orqasidan kimningdir kelganini sezdi - Yo'qol- dedi sovuqlik bilan - Nega bu yetda yolg'iz o'tiribsiz- ingichka, mayin bir ovoz yangradi. U orqasiga qaradi va kichkina qizaloq orasida jilmayib turganini ko'rdi. Unga bolalar yoqmasdi. U kulib turgan bolalarni ko'rs shunday og'riq his qilardi-ki, ularni o'ldirib qo'ygisi kelardi - Ket, yo'qol- dedi Jimin - Nega yolg'izyiz? Yolg'iz bo'lish yaxshi emas, odam o'zini yomon his qilsa yolg'z o'tirarkan oyim shunday degandi- dedi qizcha muloyimgina va uning yoniga borib o'tirdi. Jimin...
Cloudy days, silent street. Boon streets are crowded these days. It has been a while since Beethoven was sitting alone on a bench in the garden. he hear someone approaching him,he already knew it was Lily and so he let out a sigh "What is it this time?" He said,trying to sound annoyed yet secretly enjoying her company