Odatiy va bir xillik asoslangan kun. O'zgachalik, yangilanish va hech qanday quvonchli onlarsiz.
Jimin mashina past tezlikda boshqarib borarkan, qayerdandir qiz bolaning yig'i ovozi qulog'iga chalindi. Mashina oynalarini tushurib, yo'lning ikki chetini sinchiklab ko'zdan kechirishni boshladi. Mashinani to'xtatishga qo'rqdi, telefondagi amakining so'zlaridan. Ammo yig'i ovozi mashina bilan birga yurardi go'yo. Ovoz shunchalar ingichka va mungli ediki, Jiminning rahm-shavqat tuyg'ulari borgan sari mashinani to'xtatib ovoz sohibasiga yordam berishga undardi. Ammo qalin o'rmondagi, qo'rqinchli aura uni bezovta qilib, tezroq ketishni o'yladi. Endigina gaz pedaliga bosib berishni boshlaganida "O'tinaman, kimdir yordam bersin!" degan yig'i aralash ovozi eshitildi. Jimin lablarini tishlab, ko'zlarini qattiq muyib ochdi va birdan mashinani...
β bu qanday tasodif ? β qiz u bilan barobar qadam tashlayotgan yigitga yuzlandi β hatto bu 3 chinchi bor, tasodifan uchrashib qolishimiz! β hayratlangan ovozda gapirib, yigitga qaradi va quvnoq kuldi.