Шаноўныя сябры і сяброўкі! Пытанне бяспекі валанцёраў і валанцёрак стаіць для нас на першым месцы. Сілавікі працягваюць знаходзіць людзей праз лічбавыя платформы і пераследаваць іх - як у гэтым кейсе. Таму мы падрыхтавалі чэк-ліст па бяспецы. Калі ласка, знайдзіце час і праверце кожны пункт.
Валер Кавалеўскі кажа, што самая галоўная задача, над якой зараз працуюць, – каб дакумент быў не проста сімвалам, які нас аб’ядноўвае, але таксама і практычным інструментам.
Яўген Красулін працаваў у Беларускім дзяржаўным універсітэце, а таксама чытаў лекцыі і займаўся даследаваннямі ва ўніверсітэтах Кітая.
Нядаўна Ганна Любакова атрымала ўзнагароду One Young World і стала журналісткай году.
Як прайшоў саміт НАТА, якія вынікі для Беларусі і якая там была роля Святланы Ціханоўскай.
Большой разговор с Мариной Ментусовой –– феминисткой, одной из организаторок женских протестов в Беларуси, колумнисткой, основательницей правовых и образовательных инициатив, ведущей шоу “Женщины тяжёлого поведения”.
“Пресс-секретарь –– это человек, который обеспечивает связь того, чей он пресс-секретарь, с прессой. То есть либо это орган какой-то, либо лидер, в том числе политический. Вот у нас Светлана Тихановская, скажем так, избранный президент Беларуси. Соответственно, я обеспечиваю ее связь с прессой, все то, что делается через журналистов. Все запросы журналистов поступают ко мне, мы готовим интервью, я приоритезирую эти интервью – кому сначала, когда, договариваемся об условиях и прочее”, –– говорит Анна Красулина.
На пачатку размовы Марына адзначае, што вельмі часта тэрмін «інклюзія» няправільна трактуецца ў грамадстве.
Размова з Франакам Вячоркам распачалася з абмеркавання Другой Канферэнцыі беларусаў свету, якая нядаўна прайшла ў Вільні.
«Мы з’яўляемся парасонавай структурай, то бок мы аб’ядноўваем не людзей, а іншыя арганізацыі і ініцыятывы: студэнцкія, экалагічныя моладзевыя ініцыятывы, культурніцкія, ЛГБТК+. У нас вельмі шмат розных арганізацый: зараз нас 33. Гэтыя арганізацыі збіраюцца разам як мінімум раз на год і абмяркоўваюць, што адбываецца, што мусіць «РАДА» рабіць – то бок пытанні стратэгічнага ўзроўню: абіраем кірункі сваёй дзейнасці, як мы ставімся да тых ці іншых падзей, што мусім згодна з гэтым зрабіць».