Romanning birinchi qismi 1868 yilda nashr etilgan, ikkinchisi bir yildan keyin. Kitob Amerika fuqarolik urushi davrida to'rt martlik oilaviy opa-singillarning ulg'ayishi haqida; birinchi sevgisi, umidlari, o'zaro yordami, dunyoqarashi, muvaffaqiyatsizliklari va xatolari haqida.

QORA QATLAM TO‘SATDAN YO‘QOLDI Maqsadga o‘tishdan avval e’tiboringizni boshqa narsaga tortaman. Bir oy muqaddam unda g‘alati o‘ychanlik paydo bo‘lganini, ha, ha, sukut saqlash emas, aynan o‘ychanlikni to‘satdan sezdim. U tikish bilan mashg‘ul bo‘lib, boshini egib o‘tirar, tikilib turganimni bilmasdi. Ana shu damda uning behad ozib, cho‘p bo‘lib qolgani, rangida rang qolmagani, lablaridan qon qochgani – bularning bari o‘ychanligiga qo‘shilib meni favqulodda sarosimaga soldi. Avval e’tibor bermaganim, ayniqsa, tunlari yengil yo‘talib qo‘yishi endi ko‘nglimda g‘ulg‘ula uyg‘otdi. Unga hech nima demay, doktor Shrederni chaqirgani ketdim. Shreder ertasiga keldi. U doktorni ko‘rib, bir menga bir Shrederga hayron bo‘lib qaradi. - Men...

Oramizdagi nizo bunday boshlandi: hech kutilmaganda u pulni o‘z xohishiga ko‘ra beradigan, buyumlarni me’yoridan ortiq baholaydigan bo‘ldi, bu ham yetmagandek, men bilan ikki marta bahslashdi. Yon bosmadim. Shu paytda oyog‘imiz ostidan kapitanning bevasi chiqib qoldi. Beva kampir medalonni, ya’ni marhum erining sovg‘asi, demak, qadrli yodgorlikni olib keldi. O‘ttiz so‘m berdim. Ming‘irlab, arz-dod qilib, buyumni asrashimizni iltimos qildi – asramay nima qilardik. Xullas, besh kundan keyin yana paydo bo‘lib, sakkiz so‘mga ham arzimaydigan bilakuzukka almashtirib berishni so‘radi. Men shubhasiz, rad etdim. O‘shanda bu ayyor kampir xotinimning ko‘zida mehr ko‘rganmi, harholda men yo‘g‘imda kelib, muddaosiga yetdi – u medalonni...

O, bu yorug‘ olamdagi haqiqat naqadar dahshatli! Bu malak, bu ma’suma, bu osmon – mustabid edi, qalbimning chidab bo‘lmas darajadagi shafqatsiz mustabidi, sitamgiri edi! Agar bularni aytmasam, o‘zimga-o‘zim tuhmat qilgan bo‘laman! Siz mening sevgimga ishonmayapsizmi? Shunday deb kim ayta oladi? O, bu sho‘ri-g‘avg‘o, taqdir va tabiatning istehzoga to‘la sho‘ri-g‘avg‘osi edi! Bizga qarg‘ish tekkan, odamzotning hayoti (jumladan meniki ham) qarg‘ish ostida qolgan. Yozuvchidan: Odatdagi «Kundalik»* o‘rniga bu safar qissa havola etayotganim uchun o‘quvchilardan uzr so‘rayman. O’tgan oy chindan ham asosan shu qissa bilan band bo‘lganim sababli o‘quvchilar aybsitmay iltifot qilarlar degan umiddaman. Endi hikoya haqida. Xayoliy deb...

Reja:

. Reja:

1 avgust 2019, 18:21 Moliya

Umri tijorat bilan o‘tgan Solomon bobo kunlardan bir kun Gard ko‘li sohilidagi mehmonxonada yarim kechasi qorin og‘rig‘idan uyg‘onib ketdi. Bu yerga u oilasi bilan birga dam olgani kelgan edi. Qarasa, ahvol chatoq: ichini birov burg‘u bilan parmalayotganday, nafas olyaptimi, yo‘qmi – o‘zi ham bilmaydi. Qariyaning kapalagi uchib ketdi. To‘g‘ri, ko‘pdan buyon jigaridan nolib yurardi, ammo bunaqasi... U shiftga tikilgancha do‘ppaygan qornini, so‘ng ko‘kragi va yelkalarini asta siypalab chiqdi. Og‘riq pasayay demasdi. Qayoqdan ilashdi bu kasofat? Balki biror ovqat yoqmagandir? Italiyaga kelgan sayyohlar orasida bunaqa shikoyatlar quloqqa ko‘p chalinadi. Harakat qilsam og‘riq tarqalar, degan xayol bilan inqillab-sin-qillab o‘rnidan turdi...

Bu video haqida nima bilasizlar

Анхелика Окампога бағишланади