My Dark Angel
"Akajon?.." "Onam qayerda?!" — u baqirdi. Men hissiz holatda unga qarab yig‘lab yubordim, o‘zimni tuta olmadim. U meni quchoqladi va qulog‘imga hammasi yaxshi bo‘ladi, dedi. Lekin hech qachon yaxshi bo‘lmaydi. Hech qachon bo‘lmagan ham. Men uning bilagidan ushlab, onam yotgan joyga — pol ustida hushsiz yotgan holda — yugurib bordim. U tezda tez yordam va politsiyani chaqirdi. Vaqt og‘riqli tarzda o‘tdi. Men unga onam bilan qolishini aytdim, men esa u uyga qaytguncha hamma narsani tartibga keltiraman, dedim — u yoqtirganidek bo‘lishi uchun. Ular ketishdi. Bo‘sh. Sindirgan. Parcha-parcha. Azoblangan. Hech narsa o‘zgarmaydi, to‘g‘rimi? Men polga sochilib yotgan chinni bo‘laklarini yig‘a boshladim. Men esa — keraksiz bir parcha bo‘lib...
Cold marriage Episode 12
Qiziq, inson miyasi qanday ishlaydi. U kutilmagan narsalarga jahli chiqadi, bu esa tananing boshqa a’zolarini ham g‘azablantiradi, natijada hech narsani ko‘rmay qolasan. G‘azab, nafrat. O‘sha lahzada imkonsiz narsani ham qilishga tayyorsan, o‘zingni bunga qodir deb o‘ylamagan bo‘lsang ham.
Cold marriage Eposide 11
Bu oson emas edi, ayniqsa onam meni sezilarsiz tarzda sahnaga sudrab chiqayotganida, meni raqs auktsioniga yozdirish niyatida bo‘lganida. Ha, tushunaman, bu yaxshi maqsad uchun, va agar oddiy holat bo‘lsa, yordam berishdan mamnun bo‘lardim, lekin bu shunday emas edi.
