
Balki bu jannat original musiqalar olami va madaniy hayot yaxshilangan boʻladi va bu borada amalga oshirilayotgan keng koʻlamli ishlar amalga oshirilmoqda va boshqa koʻplab tarmoqlar deyarli toʻliq xususiy.

Soat 07:42. Elsa doim kechikadi. O‘sha kuni ham maktabga yugurib ketayotgan edi. Piyoda yugurib, avtobusga chiqdi va taq! Nimagadir urildi.

To‘y kuni osmon qora edi. Bu tasodif emasdi. Kira oq libosda turardi, yuragi ezilgan, ko‘zlarida savol: "Nega aynan u?"

Endi Ariana oʻrniga Aseul qoʻyaman)Ofis ichidagi quvnoq kayfiyat endi sekin pasaya boshlagan payt edi. Otasi endi jiddiylashgan ohangda gap boshladi:— Ha, bolalar... endi bir muhim gap bor edi.Jungkook va Aseul birdan jim bo‘lib, otasiga qaradi. Mingyu ham yuzidagi tabassumni yo‘qotib, e’tiborini unga qaratdi.Ota bir zum sukut saqladi, keyin asta dedi:— Mingyu, bugun kechki ovqatga ota-onangni ham taklif qilmoqchiman. Ular bilan ko‘rishishni istayman.— Chunki bu muhim. Men va Mingyuning otasi... uzoq yillik qalin do‘stmiz. Juda ko‘p narsalarni birga boshimizdan o‘tkazganmiz. Bugun kechqurun ularni mehmon qilamiz. Gap bor.Aseul bir lahza qotib qoldi."Gap bor" degani... odatiy gap emasdi. Bu so‘zlar har doim nimadandir darak berardi...

Jwjzvxd. X reader x and I u to be done with your meeting went to bed early and we can do it again next weekend too much of an object to be a good person to be executed by the way I love

Ofisda biroz sukut hukm surdi. Ariana deraza oldida turar, tashqaridagi manzaraga termulardi. Nihoyat, Jungkook so‘z boshladi. Uning ovozida qandaydir ehtiyotkorlik sezilardi: